ارسال شده در 21 آوریل 2022 توسط The Manufacturer
Industry 4.0 یا چهارمین انقلاب صنعتی معمولاً به دلیل فشار به سمت اتوماسیون بیشتر و کاربردهای فناوری دیجیتال شناخته می شود. با توجه به اینکه گزارش های دولت بریتانیا از سال 2017 نشان می دهد که دیجیتالی شدن بیشتر می تواند 455 میلیارد پوند به اقتصاد بریتانیا اضافه کند، جای تعجب نیست که شرکت ها در تلاش برای اجرای این تغییرات هستند.
با این حال، به دلیل هزینه اولیه زیاد برای ایجاد یک کارخانه هوشمند، بسیاری از تولیدکنندگان کوچک نمی توانند مثل همتایان بزرگتر خود ادامه دهند. نیل بلینگر، رئیس EMEA در اتوماسیون اتحادیه اروپا، به این موضوع می پردازد که چگونه شرکت های تولیدی کوچک می توانند فرآیندهای خود را دیجیتالی کنند تا مزیت رقابتی خود را حفظ کنند.
دیجیتالی شدن صنعتی مزایای بزرگی را برای تولیدکنندگان به همراه دارد – نه تنها می تواند سود را در یک شرکت افزایش دهد، بلکه بهره وری را تا 25 درصد بهبود می بخشد. با این حال، هزینه، ریسک، پیچیدگی و فقدان مهارت‌های دیجیتال اجرای این تغییر انقلابی را برای تولیدکنندگان کوچک‌تر سخت می‌کند. بنابراین، چگونه شرکت های تولیدی کوچک می توانند با رقبا کنار بیایند؟
با توجه به اینکه بسیاری از کسب‌وکارها فشار ناشی از همه‌گیری COVID-19 و متعاقب آن بی‌ثباتی اقتصادی را در چند سال گذشته احساس می‌کنند، مشخص شده است که آنهایی که می‌توانند به سرعت به تغییرات سازگار شوند و به سرعت واکنش نشان دهند، ابزارها و فرآیندهایی هستند که برای تغییر انعطاف‌پذیر هستند. ابزارهای دیجیتال این انعطاف را ارائه می دهند.
نکات زیادی در مورد اینکه چگونه تولیدکنندگان کوچک می توانند بر این موانع غلبه کنند، وجود دارد، مانند شروع کوچک و تمرکز بر تغییرات کوچکی که کسب و کار می تواند ایجاد کند به جای پروژه های بزرگ، گران و سنگین که ممکن است سال ها طول بکشد تا سود حاصل شود.
برای مثال، شرکت‌ها می‌توانند کوبات‌های ارزان‌قیمتی مانند بازوی کوبات شش محوره Automata را با قیمت 5000 پوند بخرند یا می‌توانند حسگرها را در تجهیزات قدیمی برای کاهش هزینه‌ها به‌روز کنند. اجرای بسیاری از تغییرات کوچک دیجیتالی می‌تواند تاثیر یک تغییر بزرگ را بدون چالش‌های اضافه‌ای که با پروژه‌های بزرگتر همراه است، مانند مسائل یکپارچه‌سازی، آموزش اضافه و نگهداری اضافی داشته باشد.
راه های دیگری که شرکت ها می توانند چالش های دیجیتالی شدن را کاهش دهند، توانمندسازی کارکنانشان است. سبک مدیریت فرمان و کنترل قدیمی منسوخ شده است، در عوض کسب و کارهای موفق از رویکردهای ترکیبی از بالا به پایین و پایین به بالا استفاده می کنند. این بدان معناست که کارفرمایان به جای بالا بردن زنجیره فرماندهی برای حل مسائل، افراد نزدیک به مشکل را برای ایجاد راه حل و فکر کردن به ایده های جدید که با یک ماموریت کلی که توسط رهبری اجرایی تعیین شده است، توانمند می کنند. این می تواند به تقویت روحیه، بهره وری و کاهش فشار بر مدیران کمک کند.
این نکات تنها راهی نیست که تولیدکنندگان می توانند دیجیتالی شدن را اجرا کنند. پروفسور دانکن مک فارلین از دانشگاه کمبریج برنامه‌ای را در موسسه تولید کمبریج با هدف آموزش کسب‌وکارهای کوچک در زمینه فناوری‌های دیجیتال برای تولید پایه‌گذاری کرد. مک فارلین این برنامه «تولید دیجیتال روی بند کفش» را ابداع کرده است.
گفته می شود که تولید دیجیتال روی بند کفش یک رویکرد کم خطر و کم هزینه برای راه حل های دیجیتال است. برای ایجاد این برنامه، تیم مک فارلین فناوری‌های کم‌هزینه‌ای را بررسی و طبقه‌بندی کرد که سپس در مجموعه‌ای از 59 حوزه راه‌حل دیجیتالی سازماندهی شدند که می‌توان از آنها استفاده مجدد، تطبیق و ترکیب کرد.
برخی از راه حل های موجود در این برنامه شامل میکرو کامپیوترهای درجه یک مصرف کننده مانند Raspberry Pi و سنسورهای ارزان قیمت است. این جایگزین‌های کم‌هزینه را می‌توان در یک محفظه مقاوم صنعتی قرار داد و به روشی ارزان‌تر از آنها در برابر محیط کارخانه محافظت کرد. با استفاده از این برنامه، 14 شریک صنعتی با موفقیت یک راه حل آزمایشی را با راه حل Shoestring آغاز کرده یا تکمیل کرده اند که بازخورد بسیار مثبتی را ارائه می دهد.
اگرچه ممکن است اجرای دیجیتالی شدن صنعتی برای مشاغل کوچک دشوار باشد، اما غیرممکن نیست. با راهنمایی‌های مفید و جایگزین‌های کم‌هزینه موجود، زمان آن فرا رسیده است که همه شرکت‌های تولیدی به صنعت 4.0 بروند.
