آنهایی که می خواهند منافع ذینفعان را بخوبی در سالهای آتی حفظ کنند و آنهایی که می خواهند در آینده بسیار متغیر از چنگ روشهای سنتی که باعث از دست رفتن ارزشهای جدید می شوند ، خلاصی یابند ، چاره ای بجز برپا نمودن سیستمهای نوآوری ندارند . و این سیستمها به مدیران و راهبرانی آگاه و با شناخت نیاز دارند . تربیت چنین افرادی خود به آموزش نیاز دارد . این حقیقتی واضح است .
برخی مدیران به این موضوع بعنوان یک فرصت نگاه می کنند تا در سالهای آینده به تربیت رهبران تحقیق و نوآوری کار نموده و با آنها در طیف پر جنب و جوشی از فعالیت های آموزشی و نوآوری همکاری نمایند تا توانمندسازی سازمانشان را تضمین کنند . برخی از مدیران هم این را بعنوان یک معضل تلقی نموده و از آن می هراسند.
اما در جوامع پیشرفته صنعتی برای آن چاره اندیشی های آموزشی صورت گرفته و دوره های دانشگاهی با اعطای بورسیه هایی به این رهبران آینده نوآوری شکل واقعی به ارتباط کسب و کار و دانشگاه در همه بخش ها و رشته ها می دهد.
بورسیه های رهبران آینده از افراد با استعداد در دانشگاه ها، کسب و کار ها و سایر محیط های تحقیقاتی و نوآوری حمایت می کندتا بااستعدادترین محققان و نوآوران را شناسایی و در جهت رفع نیاز های خود ارتقا دهند و حتی از خارج از کشور، جذب کنند.
این نمونه ها نشانگر اهمیت موضوع آموزش و امکان جذب استعداد ها با اعطای انواع امتیازات که یکی از آنها بورسی های دانشگاهی هستند ، می باشد .
یکی از اهداف مهمی که در کشورمان می تواند دنبال شود جلوگیری از جذب این استعداد ها توسط کشورهای دیگر است . هرگونه حمایت از تحقیقات و نوآوری در آموزش عالی که در داخل ایجاد می شود از سرمایه گذاری های طولانی مدت انجام شده برای یک استعداد برتر ، حفاظت می کند .
