9 نوامبر 2023 – نوشته گویدو نوتو لا دیگا، گفتگو-اعتبار: CC0 دامنه عمومی
از توسترهای هوشمند گرفته تا قلاده‌های سگ‌ها، ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که در آن همه چیز در اطراف ما به تدریج به اینترنت متصل می‌شود و به حسگرهایی مجهز می‌شود تا بتوانیم به صورت آنلاین با آنها تعامل داشته باشیم.بسیاری از مردم در مورد خطرات حریم خصوصی استفاده از این دستگاه ها نگران هستند زیرا ممکن است به هکرها اجازه دهند به مکالمات ما در خانه گوش دهند. اما قراردادهای استفاده از آنها آنقدر طولانی است که نمی‌دانیم چه حقوق دیگری را ممکن است بدون آگاهی امضا کنیم.
در حین تحقیق برای کتابم، متوجه شدم که استفاده از فرمان صوتی الکسا 246 قرارداد را ایجاد می کند که برای استفاده از آن مجبور بودیم بپذیریم. این قراردادها حقوق و داده های ما را به طرف های بی شمار و اغلب ناشناس منتقل می کند. به عنوان مثال، آنها اغلب به “وابستگان” اشاره می کنند.
علیرغم ماه‌ها تحقیق، نتوانستم روشن کنم که این شرکت‌های وابسته چه کسانی هستند یا حتی اینکه آیا این شرکت‌های وابسته شرکت‌های تابعه یا تبلیغ‌کننده هستند یا خیر. از 246 قرارداد، من روی قراردادهایی تمرکز کردم که به احتمال زیاد مربوط به کاربران بلندگوی هوشمند اکو هستند. من متوجه شدم که آنها به طور متوسط به اندازه “هری پاتر و زندانی آزکابان” (317 صفحه) طولانی هستند.
شرکت تجزیه و تحلیل داده Statista دریافته است که خواندن شرایط و ضوابط اپل برای ایجاد Apple ID یک ساعت و نیم طول می کشد. و این با این فرض است که برای بررسی معنای متن نیازی به مکث نداشته باشید.
با استفاده از افزونه Literatin، یک افزونه گوگل کروم که خوانایی متن را ارزیابی می کند، دریافتم که این قراردادها به اندازه رساله سیاسی قرن شانزدهمی ماکیاولی «شاهزاده» خوانا هستند.
آیا این مهم است؟
تا همین اواخر، ممکن بود فکر کنیم که شرایط و ضوابط (T&C) که هنگام مرور اینترنت می‌پذیریم فقط یک تمرین علامت‌گذاری است و جای نگرانی نیست.
اما بین ژانویه و ژوئیه 2023، مقامات اجرایی اصلی حفاظت از داده‌های اروپا – هیئت حفاظت از داده‌های اروپا و دیوان دادگستری اتحادیه اروپا – روی روش متا (که قبلاً فیس‌بوک نامیده می‌شد) در مورد تکیه بر این قراردادها برای هدف قرار دادن ما با تبلیغات روشن کردند و در اقدامی بی سابقه این عمل را ممنوع کردند.
T&Cها فقط مربوط به حریم خصوصی ما نیستند – و حریم خصوصی ما فقط مربوط به داده های ما نیست. با احاطه کردن خود به دستگاه‌های دارای حسگر (همچنین به عنوان “اینترنت اشیا) شناخته می‌شود، ما به طور موثر صاحبخانه‌های دیجیتال را به خانه‌های خود دعوت کرده‌ایم.
نمونه‌ای که در کتابم به آن اشاره می‌کنم را می‌توان در یک قرارداد آمازون یافت که از نظر قانونی هر کسی را که ویدیوها را در دستگاه‌های اکو خود تماشا می‌کند، ملزم می‌کند: “محتوای دیجیتالی خریداری شده … ممکن است در دسترس نباشد … و آمازون در قبال شما مسئولیتی نخواهد داشت.”
به عبارت دیگر، اگر فکر می‌کنید که مالک محتوای دیجیتال خود فقط به این دلیل است که در حال خرید آن هستید، دوباره فکر کنید: آیا می‌توانیم آن را دارایی بنامیم اگر بتوان آن را به‌طور تصادفی از بین برد؟
شرکت ها بر اساس این نوع بندهای پنهان عمل می کنند. در سال 2019 آمازون (به جای مناسب) کتاب های الکترونیکی مزرعه حیوانات جورج اورول و 1984 را به دلیل ادعای مشکلات کپی رایت از کاربران Kindle پس گرفت.
مثال دیگر این است که چگونه سازنده تراکتور John Deere به توافقنامه مجوز کاربر نهایی خود (Eula) اعتماد کرد تا کشاورزان را در تعمیر تراکتورهای هوشمند خود متوقف کند Eula جان دیر مشتریان را حتی به نرم افزاری که برای راه اندازی تراکتورهایش استفاده می کند، نگاه نمی کرد.
غول شرط بندی Spreadex یک مشتری به نام کالین کاکرین را به دادگاه کشاند تا او را مجبور کند که در سال 2012 تقریباً 50000 پوند از باخت قمار را بپردازد که توسط پسرخوانده اش بالا آورده بود. پسر دوست دختر کاکرین در حالی که او از خانه دور بود بدون اجازه او با کامپیوترش “بازی” می کرد.
Spreadex مالک حساب بریتانیا را به یک بند در قرارداد مشتری خود اشاره کرد که استفاده از رمزهای عبور حساب را با تأیید اینکه چه کسی پشت صفحه از دستگاه استفاده می کند برابری می کند.
خوشبختانه برای کاکرین، قاضی معتقد بود که این بند قابل اجرا نیست زیرا برای Spreadex “کاملا غیرمنطقی” بود که فرض کند مشتری قرارداد را خوانده و پیامدهای آن را درک کرده است.
مقررات کار نخواهد کرد
نمونه هایی از اصلاح قانون شامل لایحه ایمنی آنلاین در بریتانیا و قانون داده در اتحادیه اروپا است. آنها هر دو در حال پیشرفت هستند، بنابراین ما هنوز نمی دانیم چه زمانی به تصویب می رسند.
اصلاح قانون روند دردناکی کند است. فناوری های بزرگ و سایر ذینفعان بزرگ نفوذ زیادی دارند، زیرا آنها پول و نفوذ برای مبارزه با قوانینی که دوست ندارند دارند.
گاهی اوقات اسکناس ها آنقدر بی ارزش می شوند که فایده چندانی ندارند. این امر در مورد مقررات عمومی حفاظت از داده ها (GDPR) بود که در پایان یک فرآیند نه ساله اجرایی شد. منسوخ به دنیا آمد. مطالعات متعددی بر عدم کفایت GDPR برای مقابله با فناوری‌های جدید مانند ChatGPT تاکید کرده‌اند.
چه کار می کند
راه حل، سازماندهی جمعی است. بیایید به جان دیر و روشی که این شرکت تلاش کرد تا صاحبان تراکتور را از حق تعمیر ماشین‌هایشان محروم کند، برگردیم. از کشاورزانی که برای مقاومت در برابر “سوء استفاده هوشمندانه از قدرت” به هکرها پیوستند، چیزهای زیادی برای آموختن وجود دارد.
پس از مخالفت با حق آنها ،کمپین epair برای سالها، در ابتدای سال 2023 جان دیر تسلیم شد و به کشاورزان و دامداران اجازه داد تا تراکتورهای خود را تعمیر کنند. اما تنها پس از آن که شرکت کنندگان در کنوانسیون هکرها متوجه شدند که چگونه می توانند کدی را که کشاورزان و مهندسان را قفل می کرد، «جیل بریک» کنند.
در سرتاسر جهان، گروه‌هایی از دانشمندان کامپیوتر، فعالان حقوق دیجیتال، شهروندان در حال ایجاد تعاونی‌ها و جنبش‌های تحت رهبری شهروندان هستند. انگیزه آنها اهداف تا حدی متفاوت و در عین حال همپوشانی است، برای مثال بازتر و متنوع‌تر کردن اینترنت اشیا.
کارگران بزرگ فناوری به طور جمعی برای جلوگیری از استفاده غیراخلاقی از فناوری کارفرمایان خود اقدام می کنند. به عنوان مثال، در سال 2020، کارمندان گوگل برای جلوگیری از تصمیم این شرکت مبنی بر ارائه هوش مصنوعی خود به سازمان های مجری قانون، علیرغم شکست در تشخیص چهره، که اغلب باعث تداوم نژادپرستی و سایر اشکال تبعیض شده، مبارزه کردند.
ما می توانیم از طریق اتحاد بین این گروه ها در مبارزه با قدرت هوشمند پیروز شویم.
