Amanda Silberling 22 فوریه 2023
در طول تاریخ 17 ساله Clarkesworld، یک مجله ادبی مشهور علمی تخیلی و فانتزی، نویسندگان در مورد اینکه فناوری در حال تحول و آینده نگر چگونه بر جهان ما تأثیر خواهد گذاشت، حدس زده اند. اکنون، نیل کلارک، ویراستار و ناشر، در حال مواجهه با افتضاحی است که می‌تواند به تنهایی یک داستان علمی تخیلی باشد: مجله او به‌طور غیرقابل کنترلی توسط داستان‌های کوتاه ارسالی که با ابزارهای هوش مصنوعی ایجاد شده‌اند، غرق میشود.
کلارک به TechCrunch گفت: «طعنه آمیز است، من اینقدر می گویم. Clarkesworld به این شهرت دارد که همیشه برای ارسال داستان باز است، در حالی که بسیاری از ناشران داستان کوتاه فقط در پنجره‌های کوتاه خاصی مطالب ارسالی را دریافت می‌کنند. اما برای اولین بار، حجم ارسال به قدری از کنترل خارج شد که کلارک تصمیم گرفت تا پورتال ارسال را ببندد .در گذشته، Clarkesworld فقط برای مدت کوتاهی هنگام ارتقاء وب‌سایت خود بسته شده است.
کلارک به TechCrunch گفت: «با این ابزارها به راحتی می توان صدها هزار اثر را در زمانی که یک نویسنده انسانی ممکن است یک یا دو تولید کند، تولید کرد. بنابراین چیزی که ما اساسا داریم اتاقی از کودکان نوپا است که جیغ می‌کشند و نمی‌توانیم افرادی را که می‌خواهیم به آنها گوش دهیم بشنویم.»
کلارک دراماتیک نیست. او در یک پست وبلاگ، نموداری را از ژوئن 2019 تا فوریه 2023 به اشتراک گذاشت که نشان می‌دهد چند ارسال ماهانه کارکنان او به عنوان هرزنامه علامت‌گذاری کرده‌اند. تا ابتدای سال جاری، ارسال های هرزنامه هرگز از 25 مورد در ماه تجاوز نمی کرد، در حالی که بسیاری از ماه ها هیچ هرزنامه ای نداشتند. قبل از بسته شدن ارسال‌ها ، Clarkesworld بیش از 500 هرزنامه را تنها در ماه فوریه دریافت کرده بود. برای زمینه، Clarkesworld حدود 11500 مورد ارسالی در سال 2022، به ازای وبلاگ کلارک دریافت کرد.
مانند بسیاری از مناقشات در مورد هنرهای بصری تولید شده توسط هوش مصنوعی، این نوع داستان های کوتاه سوالاتی را در مورد سرقت ادبی مطرح می کنند. به طور کلی، مدل‌های OpenAI مانند ChatGPT و GPT-3 اساساً بر روی متن اینترنت آموزش داده شده‌اند – که شامل داستان‌های دارای حق چاپ از انتشاراتی مانند Clarkesworld است.
اگر یک داستان تولید شده توسط هوش مصنوعی شایستگی انتشار در Clarkesworld را داشته باشد، آنگاه نشریه باید با مسائل اخلاقی خاصی سر و کار داشته باشد. اما کلارک می گوید که این داستان ها حتی خوب نیستند. این الگوریتم های تولید متن برای سرگرم کردن یا غافلگیری ما ساخته نشده اند. آنها الگوها را در مجموعه داده های عظیم تجزیه و تحلیل می کنند تا به درخواست ها پاسخ دهند و مشخص کنند که به احتمال زیاد خروجی مورد نظر چیست.
DALL-E، Midjourney و سایر تولیدکننده‌های تصویر هوش مصنوعی می‌توانند آثار بصری جالبی را بسازند، اما وقتی از جلوی آواتار تولید شده توسط هوش مصنوعی دوست خود در اینستاگرام عبور می‌کنید، زمان زیادی را صرف کار نمی‌کنید. اگر در حال خواندن یک داستان داستانی 5000 کلمه ای هستید، باید حدود 15 دقیقه یا بیشتر را به داستانی اختصاص دهید که اساساً طوری طراحی شده است که تا حد امکان قابل پیش بینی و خسته کننده باشد.
تصمیم کلارک برای بستن ارسال‌ها، محدودیت‌ها را نقض کرده است و از جامعه علمی تخیلی جزیره‌ای فرار کرده است تا دور دیگری از بحث‌های اینترنتی در مورد اینکه آیا هوش مصنوعی می‌تواند هنر خوبی خلق کند یا نه.
کلارک گفت: «من قبلاً هرگزاز توییتی به این شکل ویروسی نشده بودم. افرادی هستند که این موضوع را پیشبرد یک برنامه کاری می دانند – هوش مصنوعی بد است، یا هوش مصنوعی فوق العاده است و ما باید آن را بپذیریم… من خیلی از اینها را دریافت می کنم. واضح است، من فقط می‌خواهم بفهمم که چگونه می‌توانم بدانم آیا با کسی که اینجا جدی است کار می‌کنم یا نه.»
برای کلارک، کارکنانش، و امیدوارانی که داستان‌های خود را ارسال می‌کنند، این سیل ارسال‌ها به این معنی است که زمان کمتری برای کار با نویسندگان واقعی و نوظهور علمی تخیلی که علاقه واقعی به بهبود نوشته‌های خود دارند، اختصاص داده میشود. در عوض، کلارک در حال بررسی نثر پیش پا افتاده است.
کلارک به TechCrunch گفت: «این اساساً داستان قدیمی همه میمون‌هایی است که روزی شکسپیر را تکرار می‌کنند. “اما ما باید همه آنها را بخوانیم تا بفهمیم کدام شکسپیر است.”
برخی از نرم‌افزارها ادعا می‌کنند که می‌توانند تشخیص دهند که ارسالی سرقت علمی است یا زمانی که توسط ابزارهایی مانند ChatGPT ایجاد میشود. اما کلارک این برنامه های پرهزینه را چندان دقیق ندانسته است. Kyle Wiggers از TechCrunch هفت ردیاب متن مختلف هوش مصنوعی را آزمایش کرد و متوجه شد که هیچ یک از آنها کارایی خاصی ندارند. OpenAI حتی تخمین می زند که ابزار خود برای تشخیص متن مصنوعی 74 درصد از متن تولید شده توسط هوش مصنوعی را از دست می دهد.
حل این مشکل برای شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر با ارزش گذاری های چند میلیارد دلاری دشوار است، چه رسد به یک ناشر مستقل داستان های علمی تخیلی.
کلارک گفت که برخی از نشریات علمی تخیلی همتا با مشکلات مشابهی مواجه هستند، به ویژه آنهایی که همیشه باز هستند یا نرخ های بالاتری می پردازند. به سختی می توان گفت که چرا مجلات علمی تخیلی بار سنگین سیل ناشی از هوش مصنوعی را متحمل می شوند – جدا از طنز همه چیز، ممکن است به این دلیل باشد که نشریات علمی تخیلی بیشتر هزینه می کنند. برای اینکه توسط انجمن نویسندگان علمی تخیلی و فانتزی یک بازار داستان کوتاه “حرفه ای” در نظر گرفته شود، انتشارات باید حداقل هشت سنت برای هر کلمه بپردازند. این ممکن است زیاد به نظر نرسد، اما نشریاتی که ادبیات تخیلی یا شعر غیرژانری را چاپ می‌کنند این مقررات را ندارند، به این معنی که اغلب حتی کمتر پرداخت می‌کنند یا اصلاً پرداخت نمی‌کنند. بنابراین، ارسال کنندگان هرزنامه ممکن است آن بازارها را ارزش زمان خود ندانند.
کلارک افزود: «ما چند منبع اولیه برای لیست‌هایی پیدا کردیم که ما را در آن به‌عنوان مکانی برای ارسال مطالب ارسالی شما که توسط این استادان ربات‌های گفتگو به آنها پیوند داده می‌شوند، یافتیم و به مردم می‌گویند چگونه کسب درآمد کنند». ما ترافیک وارد شده از آن سایت‌ها را زیر نظر گرفته‌ایم، بنابراین می‌دانیم منبع آنها چیست، و سپس من دوستم را دارم که در مجله دیگری است، که او نیز در آن لیست است. و ما می‌توانیم به وضوح ببینیم که آنها در لیست پایین‌تر هستند، و ما هر دو از یک شخص ارسالی دریافت می‌کنیم، و آنها همیشه چند دقیقه بعد هستند. بنابراین آنها در حال کار کردن به سمت پایین لیست هستند.”
کلارک زمان بازگشایی مجله خود را برای ارسال مجدد به اشتراک نگذاشته است، اما در حال حاضر، او در حال بررسی راه هایی برای جلوگیری از هرزنامه است.
