31 ژانویه 2023 – توسط دیوید بردلی، Inderscience -اعتبار: دامنه عمومی Pixabay/CC0
در مورد استفاده از تلفن‌های هوشمند با فناوری کمکی مبتنی بر دوربین، نگرانی‌های مربوط به حفظ حریم خصوصی وجود دارد. نگرانی اصلی این است که کاربران دارای اختلال بینایی که برای اهداف تشخیص چهره و شناسایی اشیاء به چنین فناوری تکیه می کنند ممکن است خود و دیگران را در معرض خطر قرار دهند از طریق مجوزهای نرم افزاری آزاد در دستگاه خود یا اگر دستگاه، اتصالات یا نرم افزار آنها به نحوی توسط اشخاص ثالث آنها نقض شود.
هیونگ نام کیم از دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی A&T در گرینزبورو، کارولینای شمالی، ایالات متحده، در مجله بین‌المللی عوامل انسانی و ارگونومی، در مورد دیدگاه‌های کاربر و وضعیت مسائل حریم خصوصی دیجیتال در این حوزه بحث می‌کند. او یک نظرسنجی در مقیاس کوچک از کاربران دارای اختلالات بینایی که از این فناوری و نرم افزارهای مرتبط استفاده می کنند، انجام داده است.
این نظرسنجی نشان داد که تعداد کمی از کاربران از سیاست‌های حفظ حریم خصوصی و خطرات بالقوه استفاده از فناوری کمکی آگاهی زیادی داشتند و به طور کلی از مسائل بالقوه‌ای که ممکن است با نقض حریم خصوصی و امنیت اطلاعات شخصی ایجاد شود، بی‌اطلاع بودند. کیم این تحقیق را برای کمک به شکل‌گیری یک چارچوب مفهومی توسعه داده است که می‌تواند برای کمک به محققان و متخصصان در این زمینه برای ارائه پشتیبانی و آموزش بهتر برای افراد دارای اختلال بینایی که به این فناوری در زندگی روزمره خود متکی هستند، چه در محل کار، چه در ملاء عام، یا حتی در خانه استفاده شود.
با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از افراد دارای اختلالات بینایی در ایالات متحده به همان اندازه افراد دارای بینا هستند که از سایت‌های رسانه‌های اجتماعی مانند فیس بوک استفاده می‌کنند و با آنها ارتباط برقرار می‌کنند، نیاز مبرمی به بهبود و افزایش آگاهی حریم خصوصی آنها با توجه به لایه اضافی وجود دارد. خطری که آنها باید در استفاده از نرم افزارهای اضافی برای تعامل و تعامل آنلاین با آن مواجه شوند و بنابراین مستقل بمانند.
