توسط کریس یانگ -30 ژوئن 2022
یک بیانیه مطبوعاتی نشان می دهد که تیمی از محققان MIT در حال بررسی روشی رادیکال برای مقابله با اثرات تغییرات آب و هوا هستند.آنها پیشنهاد می کنند از ناوگانی از “حباب های فضایی” برای انعکاس نور خورشید از زمین استفاده کنند.
همانطور که همه ما می دانیم، اگر انسان ها سال ها پیش استفاده خود از سوخت های فسیلی را به شدت محدود می کردند، چنین ایده های دیوانه کننده ای حتی روی میز نبود – اما فعلا اینجا هستیم.
در حالی که برخی از دانشمندان هشدار می دهند که مهندسی زمین یک حواس پرتی خطرناک از کار واقعی مورد نیاز برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای است، برخی دیگر می گویند ما باید همه گزینه ها را ارزیابی کنیم. اینجاست که حباب های فضایی تیم MIT وارد می شوند.
حباب های فضایی شکل ایمن تری از مهندسی زمین خورشیدی هستند
روش تیم MIT شکل جدیدی از مهندسی زمین خورشیدی است که برای بازتاب نور خورشید از زمین طراحی شده است تا سیاره ما را خنک کند و از بدترین اثرات تغییرات آب و هوایی جلوگیری کند. گسترده ترین تکنیک مهندسی زمین خورشیدی شامل تزریق ذرات آئروسل بازتابنده به اتمسفر فوقانی است. با این حال، تأثیر منفی بالقوه چنین روشی هنوز به طور کامل درک نشده است.
رویکرد دانشمندان MIT کمی متفاوت خواهد بود. به جای تزریق ذرات به جو زمین، رویکرد آنها گرمای خورشید را از فضا منعکس می کند، به این معنی که هیچ ذره بالقوه مضری نباید به جو ما تزریق شود.
محققان در حال بررسی امکان قرار دادن یک سپر ساخته شده از “حباب های فضایی” در نقطه لاگرانژی 1 هستند، که یک نقطه مداری نسبتاً پایدار در فضا است، جایی که کشش گرانشی زمین و خورشید یکسان می شود. برای مثال تلسکوپ فضایی جیمز وب در نقطه لاگرانژی 2 قرار دارد.
بزرگترین مانع برای این روش بدون شک در تدارکات است. دانشمندان MIT معتقدند که سپر حباب باید تقریباً به اندازه برزیل باشد. با این حال، آنها معتقدند که حباب ها می توانند در فضا تولید شوند و هزینه های پرتاب را کاهش دهند. آنها در حال حاضر در آزمایشگاه در حال آزمایش “حباب های فضایی” ساخته شده از سیلیکون هستند.
در یک بیانیه مطبوعاتی، آنها توضیح دادند که چگونه در آزمایش های اولیه، ما موفق شدیم یک حباب لایه نازک را با فشار 0.0028 اتمسفر باد کنیم و آن را در حدود -50 درجه سانتیگراد برای تقریبی شرایط فضایی فشار صفر و نزدیک به صفر درجه حرارت حفظ کنیم.
آیا ژئومهندسی خورشیدی می تواند به عنوان یک قایق نجات برای بشریت عمل کند؟
مهمتر از همه، محققان MIT همچنین نوشتند که راه حل ژئومهندسی خورشیدی آنها “کاملاً برگشت پذیر” خواهد بود، احتمالاً به این معنی که اگر متوجه شویم که حباب ها تأثیر ناخوشایندی بر سیاره ما دارند، می توانند به سرعت از بین بروند.این بسیار مهم است، زیرا ما هنوز به طور کامل پیچیدگی تغییرات آب و هوایی خود را درک نکرده ایم، چه رسد به روش های مهندسی زمین.
لیندا اشنایدر، کارشناس سیاست بین‌المللی آب و هوا، در مصاحبه‌ای با مجله دیسکاوری گفت: «حتی درک ما از تغییرات آب و هوایی که در حال حاضر ناخواسته ایجاد می‌کنیم، هنوز دارای محدودیت‌هایی است، به‌ویژه وقتی صحبت از تأثیرات بیشتر در آینده به میان می‌آید. اگر بخواهیم عمداً آب و هوا را در مقیاس جهانی دستکاری کنیم، چه اتفاقی می‌افتد، حتی کمتر است.»
البته با وجود این واقعیت که “حباب های فضایی” روی کاغذ، شکل ایمن تری از مهندسی زمین خورشیدی هستند، به تحقیقات بیشتری نیاز است. با این حال، اگر بدترین اثرات تغییرات آب و هوایی به واقعیت تبدیل شود، این پیشنهاد می تواند به عنوان یک قایق حیاتی برای بشریت عمل کند.
