از آنجا که شغل مدیر اغلب در زمانهای عادی و معمولی شغلی استرسزا است در زمان بروز بحرانهای خارج از کنترل همانند همهگیری که همه چیز را تغییر میدهد، از جمله عواملی است که این استرس را تشدید نموده و بر سلامت روان مدیران در بحران که مستقیما با انجام وظایفشان مرتبط است اثر میگذارد. این امر به کارکنان نیز منتقل می شود. بنابراین مدیران باید به این امر برای سلامتی خود و کارکنانشان توجه خاص بنمایند.
مدیریت و رهبری دیگران و مسئولیت کارهای دیگران بدون تأثیر مستقیم بر خروجی کار در بهترین زمانهای معمول کار آسانی نیست. آمار در برخی از کشورها حاکی از این واقعیت تلخ است که مدیریت یکی از گروههای شغلی با بالاترین میزان خودکشی است.
با توجه به این واقعیت باید توجه نمود که همهگیری چگونه بر سلامت روان مدیران تأثیر میگذارد؟ چه کسی به ویژه تحت تأثیر قرار میگیرد و چرا؟
مطالعات متعددی در سراسر جهان این موضوع را مورد بررسی قرار دادهاند تا سلامت روانی مدیران را ارزیابی کرده و موضوعاتی را که در آنها مشترک بودهاند، منتشر نمودهاند. در اینجا به برخی از آنها اشاره مینماییم.
در شروع بحران آنها ابتدا یک مرحله سخت و نامعلوم را پشت سر گذاشتند و سپس ساعات کاری طاقت فرسا و انجام کارهای استرس زا را در طول کار خود تجربه کردند. ممکن است مدیرانی داشته باشیم که در ابتدا بسیار مقاوم بودهاند. البته، این بدان معنا نیست که بیماری همه گیر بر آنها تأثیر نگذاشته است و آنها مشکلاتی ندارند. آنها به لحاظ مسئولیتهایی که دارند باید برخی از مشکلات خود را از دیگران مخفی کنند.
موضوع بعدی این است که عوامل بدی که باعث ایجاد مشکلات بهداشت روانی شده مدیران جوان را بسیار بیشتر از مدیران قدیمی تحت تأثیر قرارداده است. مدیران جوان تجربه کمتری داشته و بنابراین سازگاری کار مدیریتی خود را با شرایط متغیر دشوارتر میدانند و مورد درآمد خود نگرانی بیشتری داشتهاند.
اتخاذ برخی تصمیمات در بحران همهگیری برای برخی از مدیران رنجآور است. هستند کسانی که احساس میکند نباید آنها را انجام دهد. یکی از آنها کاهش نیروی کار است. از یک سو، چنین اقدامی ممکن است غیرمنطقی تلقی شده و یا در تضاد با منافع کارکنان باشد و از سویی نگرانی در انجام تعهدات دستمزد آنان را به همراه داشته باشد. این موضوع را با کارهای غیرضروری که با ناراحتی کارکنان است نباید اشتباه گرفت. برخی مدیران در این مقاطع تصفیه حسابهایی را با برخی از افراد انجام میدهند.
مدیرانی که به نگرش بلند مدت اعتقاد دارند همیشه میدانند که تزلزل در هر یک از عوامل تولید سایر عوامل را نیز تضعیف میکند. حفظ سلامت خود و کارکنان را در اولویت قرار داده و میکوشند با حس انسان دوستی با این موضوع و با کمترین تنش کارها را به پیش ببرند.