3 اکتبر 2023-© shutterstock/Rich Carey
محققان دریافته‌اند که جنگل‌های جوان و تخریب جنگل‌ها باید برای اطلاع‌رسانی به مدل‌های پیش‌بینی جذب کربن برای توسعه استراتژی‌های موثر کاهش تغییرات آب و هوایی استفاده شوند.
با هماهنگی کمیسیون انرژی های جایگزین و انرژی اتمی فرانسه و INRAE، یک تیم تحقیقاتی بین المللی برای اولین بار تغییرات سالانه زیست توده جنگل های جهانی را بین سال های 2010 و 2019 ترسیم کردند.
آنها کشف کردند که جنگل های شمالی و معتدل در حال حاضر اصلی ترین مخازن کربن جهانی هستند و جنگل های استوایی که قدیمی تر و تخریب شده هستند، تقریباً کربن خنثی هستند.
نتایج این مطالعه با عنوان “افزایش جهانی ذخایر کربن زیست توده تحت سلطه رشد جنگل های جوان شمال در دهه گذشته” در مجله Nature Geoscience منتشر شده است.
این یافته‌ها پیامدهایی برای مدل‌های سینک کردن کربن آینده دارند، زیرا نتایج نشان می‌دهد که جنگل‌های جوان و تخریب جنگل باید در نظر گرفته شود.
زیست توده گیاهی نقش حیاتی در ترسیب کربن دارد. تعادل کربن زیست توده ناشی از دستاوردهایی مانند رشد گیاهان و پوشش جنگلی است. تلفات کربن اغلب ناشی از تخریب جنگل، جنگل زدایی و اختلالات طبیعی است.
بنابراین، ذخایر کربن زیست توده باید نظارت شود تا درک بهتری از اثرات تغییرات آب و هوا ایجاد شود. از طریق این پایش، اثرات فعالیت های انسانی بر اکوسیستم ها نیز قابل تحلیل است.مدل‌های سینک کربن برای سیاست‌های کاهش تغییرات آب و هوایی حیاتی هستند.
داده های پوشش گیاهی از ماهواره رطوبت خاک و شوری اقیانوس (SMOS) با استفاده از روش عمق نوری پوشش گیاهی باند L (L-VOD) جمع آوری شد. این یک روش منحصر به فرد برای تخمین میانگین ذخایر کربن در سطح زمین در سطح جهانی ایجاد می کند.
با این حال، کاربرد گسترده L-VOD در سراسر جهان به دلیل اختلال در سیگنال ناشی از تداخل فرکانس رادیویی ناشی از فعالیت های انسانی محدود شده است. این برنامه همچنین به دلیل حساسیت L-VOD به محتوای آب رویشی مختل شده است.محققان یک فیلتر دوتایی ابداع کردند که از تجزیه سیگنال زمانی برای جبران اثرات استفاده می کرد.آنها از داده های زیست توده بالای زمین و یک نقشه جهانی برای تعیین زیست توده کل و نسبت بین زیست توده بالای زمین و زیرزمین استفاده کردند.
سپس این تیم توزیع مکانی و زمانی کل کربن زیست توده زنده اکوسیستم های زمینی را از سال 2010 تا 2019 محاسبه کرد و نقشه هایی از تغییر سالانه کربن زیست توده تهیه کرد.سپس از این نقشه ها برای ارزیابی بودجه های کربن منطقه ای، بررسی علل ضرر و زیان پوشش جنگلی استفاده شد.
به طور خاص، آنها خسارات پوشش جنگلی ناشی از آتش سوزی، تغییر کاربری زمین و تخریب را تجزیه و تحلیل کردند و ارزیابی کردند که چگونه سن جنگل ذخیره کربن زمینی را کنترل می کند.
یافته ها با مدل های سینک کربن موجود متفاوت است .ین تیم دریافت که ذخایر کربن زیست توده زمینی بین سال‌های 2010 تا 2019 حدود 500 میلیون تن کربن در سال افزایش یافته است.
عوامل اصلی جذب کربن جهانی جنگل‌های شمالی و معتدل هستند.جنگل های استوایی به دلیل تخریب جنگل های ناشی از جنگل زدایی و مرگ و میر درختان به منابع کربن کوچک تری تبدیل شده اند.
جنگل های استوایی قدیمی، که درختان آن به طور متوسط حدود 140 سال سن دارند، تقریباً کربن خنثی هستند. در مقایسه، جنگل‌های شمالی، که در آن درختان جوان‌تر از 50 سال یا میانسال (بین 50 تا 140 سال) هستند، بزرگترین مخازن کربن هستند.
یافته‌های جدید با مدل‌های سینک کربن موجود به دلیل عدم استفاده از جمعیت‌شناسی جنگل یا تأثیر تخریب جنگل‌ها بر جنگل‌های استوایی، که در نتیجه زیست توده را از دست می‌دهند، متفاوت است.
یافته‌ها نشان می‌دهند که تخریب جنگل‌ها و سن باید برای پیش‌بینی آینده جذب کربن در مقیاس جهانی و توسعه سیاست‌های کاهش آب و هوای مناسب‌تر در نظر گرفته شود.
