توسط شان رابینسون ، نووتک ، 5 ژوئیه 2021
صنعت غذا و نوشیدنی یکی از صنایع مواجه با نوآوری زیاد در توسعه یا طراحی محصول است که می تواند از یک مزیت رقابتی قابل توجه برخوردار باشد. به همین ترتیب ، جای تعجب نیست که تولیدکنندگان مواد غذایی به طور فزاینده ای در حال دیجیتالی کردن عملیات برای افزایش سازگاری ، بهبود توان تولید و تقویت انعطاف پذیری هستند.
در اینجا ، شان رابینسون ، رهبر خدمات متخصص نرم افزار اتوماسیون مواد غذایی Novotek UK و ایرلند ، توضیح می دهد که چگونه تولید کنندگان مواد غذایی می توانند دیجیتالی سازی را به موثرترین روش برنامه ریزی کنند.
اتوماسیون در تولید مواد غذایی
در 12 ماه گذشته ، صنایع غذایی مجبور به ارزیابی مجدد اولویت های عملیاتی خود شده اند. برای سالها ، بسیاری از تولیدکنندگان بر تولید انعطاف پذیر متمرکز بودند تا خطوط متنوع تولید و سفارشی سازی انبوه ، مطابق با تغییر تقاضای مصرف کننده را فراهم کند. در سال 2020 ، این روش مجبور به تغییر شد و بهره وری تولید و سازگاری عملیاتی مورد توجه قرار گرفت. بار دیگر ، اتوماسیون و فناوری های دیجیتال در اولویت های تولید مواد غذایی قرار گرفتند.
دیجیتالی شدن واژه ای است که طی چند سال گذشته در بازارهای صنعتی زیاد مورد استفاده قرار گرفته است و به عنوان یک عبارت جذاب شامل همه چیزهایی است که داده ها را تولید ، ضبط و ارتباط می دهد. متأسفانه ، مانند اکثر عبارات بی هویت ، این امر منجر به سردرگمی مدیران در مورد چگونگی معرفی این فن آوری ها یی که باعث ایجاد خطاهای پرهزینه در اجرا می شود ، مانند همپوشانی سیستم های جمع آوری داده یا معرفی فناوری هایی که هدف استراتژیک ندارند.
برای تولیدکنندگان مواد غذایی در ابتدای سفر دیجیتالی شدن ، اولین قدم تعریف هدف توافق شده و مهمی است که شرکت می تواند با مهندسی معکوس برای آن راهکاری پیدا کند. این که آیا به دنبال تحویل یک شی با بهبود مستمر هستید که به عنوان بخشی از یک فرایند رسمی مشخص شده است ، یا فقط نشان دادن ارزش یک تیم مهندسی است که با گذشت زمان فکر می کند ، مهم این است که اجازه دهید پیشرفت مورد نظر نوع دیجیتالی سازی مورد نیاز باشد .
به عنوان مثال ، اگر هزینه های مواد بیش از حد زیاد باشد و هدف توافق شده كاهش آنها باشد ، یك پروژه دیجیتال سازی باید سیستم هایی ایجاد كند كه عوامل موثر در این مورد را شناسایی كند. درک دلایل اصلی مشکلات عملکرد می تواند به ترکیبی از داده های ماشین ، داده های شرایط محیط ، کیفیت یا داده های آزمایشگاهی و اطلاعات مربوط به کیفیت مواد ارائه شده توسط تأمین کنندگان نیاز داشته باشد. تفکر در جایی که داده ها به راحتی در دسترس هستند ، در مقابل مکانی که در کاغذ ، صفحه گسترده یا اتوماسیون جداگانه گیر افتاده اند ، اطمینان حاصل می کند که این طرح می تواند هدف را ارائه دهد.
برنامه ریزی در ابتدای سرمایه گذاری در دیجیتالی شدن مهم است ، اما برخی از تولیدکنندگان مواد غذایی بدون شک در سالهای گذشته به دیجیتالی شدن هجوم آورده اند. برای کسب و کارهای دارای برخی فناوری های دیجیتال یا اتوماسیون ، یکی از با ارزش ترین کارها بررسی وضعیت دیجیتال موجود است. ساده ترین روش برای انجام این کار استفاده از سه R برای داده های موجود است: کاهش همپوشانی سیستم ، استفاده مجدد از داده ها و بازیافت داده ها.
کاهش همپوشانی سیستم جمع آوری اطلاعات نه تنها شناسایی منبع یک مجموعه داده خاص را برای مدیران آسان می کند ، بلکه باعث کاهش هزینه ها نیز می شود. چرا یک سیستم خرابی برای جمع آوری داده های رویداد ماشین ، یک سیستم تجزیه و تحلیل عملکرد که داده های همپوشانی را جمع می کند و یک سیستم ردیابی کار در حال پیشرفت است که جدا از هر دو باشد؟ داشتن سه سیستم که اساساً داده های یکسانی را جمع آوری می کنند ، به معنای هزینه های پیکربندی و استقرار تکراری و همچنین درگیری احتمالی است که یکی از آنها “حقیقت” را حفظ می کند.همچنین یک استراتژی موثر داده و دیجیتال سازی باید هدف استفاده از داده های جمع آوری شده در محاسبات مختلف برای تولید بینش های مختلف باشد.
سرانجام ، ابزارهای تجزیه و تحلیل آفلاین و برخی از بسته های جدید تجزیه و تحلیل موجود در بازار می تواند به این معنی باشد که داده های قدیمی ارزش تکراری دارند زیرا یک شرکت به دنبال نقاط بهتر و دقیق تر است. بنابراین ، ایجاد یک رویکرد مدیریت داده و سیستم های عامل مدیریت داده که می تواند به شما امکان استفاده مکرر از داده ها را بدهد ، مهم است.
استفاده از پروژه های دیجیتالی سازی می توانند به روشهای نوآورانه و موثرتری برای کار تولید کنندگان مواد غذایی منجر شوند ، اما آنها به برنامه ریزی دقیق و اجرای استراتژیک متکی هستند. با توجه کامل به اهداف موردنظر یا نحوه استفاده از داده ها در یک سایت ، کسب و کارهای غذایی استراتژی را در اولویت داشته باشند.
