29 نوامبر 2022 – توسط دانشگاه ساری -اعتبار: دامنه عمومی Pixabay/CC0
طبق تحقیقات جدید دانشگاه ساری، رفتار بازی آنلاین میتواند گیمرها را تشویق کند تا مهارتهای نرم مختلفی را به دست آورند که میتواند به آنها در آموزش برای حمایت از آرزوهای شغلی آنها کمک کند.
پیش از این، اطلاعات بسیار کمی در مورد رفتار بازی آنلاین بر اساس بازی های واقعی انجام شده و اینکه چگونه علایق شغلی در آنچه مردم بازی می کنند منعکس می شود، شناخته شده بود. برای بررسی این همبستگی، با همکاری Game Academy Ltd، محققان Surrey رفتار بازی 16033 شرکتکننده را بررسی کردند تا بررسی کنند که چگونه این سرگرمی میتواند از برنامهریزی شغلی آینده و آموزش حرفهای بازیکنان بازی ویدیویی پشتیبانی کند.
شرکتکنندگان تعداد متفاوتی از بازیها را در Steam بازی کردند – یک سرویس توزیع دیجیتال بازیهای ویدیویی و ویترین فروشگاه. محققان 800 بازی پربازیگر را مورد مطالعه قرار دادند و تنها شرکتکنندگانی را که به جزئیات جنسیت و شغل شان دسترسی داشتند، شامل شدند.
محققان کشف کردند که متخصصان و مهندسان فناوری اطلاعات بازیهای پلتفرم پازلی را انجام میدهند که احتمالاً مهارتهای فضایی آنها را افزایش میدهد. افراد در نقشهای مدیریتی به بازیهای نقشآفرینی اکشن که در آن مهارتهای سازمانی و برنامهریزی درگیر هستند و متخصصان مهندسی با بازیهای استراتژیک که اغلب به مهارتهای حل مسئله و فضایی نیاز دارند، مرتبط بودند، علاقه نشان دادند. تفاوتهای جنسیتی آشکاری نیز وجود داشت – خانمها بازیهای تک نفره را ترجیح میدادند، در حالی که مردها بازیهای تیراندازی را ترجیح میدادند.
دکتر آنا-استینا والینهایمو، نویسنده اصلی این مطالعه، روانشناس شناختی و پژوهشگر فوق دکتری در مرکز مطالعات ترجمه دانشگاه ساری (CTS) گفت: “در فرآیندهای استخدام، بهترین نامزدها ممکن است از دست بروند زیرا سازمان ها آنها را در نظر نمی گیرند. مهارت های نرمی که از طریق فعالیت های غیر کاری (مثلاً بازی های آنلاین) به دست آمده اند. در نتیجه تحقیقات ما، ما معتقدیم که تجربیات بازی های آنلاین متقاضیان باید برجسته شود زیرا این مهارت های نرم اکتسابی واقعاً می تواند به توسعه همه جانبه آنها کمک کند. نقاط قوت را برای کار در دست بررسی کنید.”
دکتر آنسا حسین، یکی از نویسندگان این مطالعه و دانشیار آموزش عالی در دانشگاه ساری، گفت: “با درک اینکه تا چه حد علایق شغلی در بازی منعکس می شود، ممکن است بتوانیم به وضوح نشان دهیم که چگونه اینها با هم هماهنگ هستند. علایق شغلی و تشویق کارفرمایان به درک ارزش مهارتهای نرم مرتبط با بازی. تحقیقات ما همچنین میتواند الهام بخش توسعهدهندگان بازی باشد تا روی تقویت بیشتر این مهارتهای نرم در طراحی خود کار کنند. علاوه بر این، مکانهای یادگیری، مانند دانشگاهها، میتوانند به دانشآموزان اجازه دهند. بازی را به عنوان بخشی از پیشرفت شغلی خود منعکس و گنجانده و در نظر بگیرند که چگونه بازی می تواند در برنامه درسی گنجانده شود تا همسویی بین یادگیری دانش آموزان، آرزوهای شغلی و علایق بازی های فوق برنامه درسی افزایش یابد.”
این تحقیق در Simulation & Gaming منتشر شده است