15 آوریل 2022 -توسط مت پیرس -اعتبار: دامنه عمومی Pixabay/CC0
بازی مسابقه جغرافیا گلوبال محصولی حاصل از وضعیت قرنطینه بود، محبوبیت آن یک عارضه جانبی خوشحال کننده بود.
Abe Train، 26 ساله، از تورنتو، در حالی که در طول همه‌گیری COVID-19 از خانه کار می‌کرد، تصمیم گرفت توسعه وب را مطالعه کند، شغل شرکتی خود را رها کرده تا چیز جدیدی را امتحان کند. Train با الهام از بازی کلمات ساده مبتنی بر وب Wordle که در ژانویه محبوبیت گسترده ای به دست آورد، یک تقلید کننده را فقط برای تمرین مهارت های خود ایجاد کرد.
قوانین گلوبال ساده است: “هر روز، یک کشور اسرارآمیز جدید وجود دارد. هدف شما این است که کشور اسرارآمیز را با استفاده از کمترین تعداد حدس کشف کنید. هر حدس نادرست روی کره زمین با رنگی ظاهر می شود که نشان می دهد چقدر به کشور نزدیک است. کشور اسرارآمیز.”
اگر کشور اسرارآمیز آلمان باشد و چین را حدس بزنید، چین با رنگ بژ کم رنگ در کره زمین ظاهر می شود که نشان می دهد پاسخ صحیح بسیار دور است. حدس فرانسه – نزدیکتر شدن! – با قرمز تیره ظاهر می شود. برنده شدن مستلزم دانش نسبتاً مناسبی از نام نزدیک به 200 کشور جهان است، این که آنها کجا هستند و به همان اندازه مهم، همسایگان آنها چه کسانی هستند.
مانند زندگی، یادگیری از پاسخ‌های اشتباه بخش کلیدی یافتن پاسخ‌های درست است، و در کمال تعجب، بسیاری از مردم به این نتیجه رسیدند که پروژه تمرین خانگی او راهی آسان برای بررسی جغرافیایشان است. به گفته Train که از قرار دادن تبلیغات در این بازی خودداری کرده است، پس از جلب توجه در Reddit و سپس توییتر، گلوبال اکنون به طور متوسط حدود 1.3 تا 1.4 میلیون بازیکن در روز دارد. ترن گفت: “پیام های مورد علاقه من برای دریافت از معلمان است.
اما در فرآیند ساخت بازی برای تمرین مهارت‌های وب خود، Train چیز دیگری را آموخت که انتظارش را نداشت: بسیاری از مرزهای ملی در مکان‌های مختلف برای افراد مختلف قرار دارند، و عمل ایجاد یک نقشه جهانی واحد برای یک مخاطب جهانی وب به قدری مملو از نظر سیاسی است که برخی از غول های فناوری مدت ها پیش دست از تلاش کشیدند.
استرلینگ کوین، دانشیار جغرافیا در دانشگاه مرکزی واشنگتن که به مطالعه نقشه های دیجیتال و جامعه می پردازد، می گوید: «هرکسی که بخواهد نقشه ای در مقیاس جهانی بسازد با این مشکل مواجه می شود. از زمان نقشه‌های کاغذی و کره‌های رومیزی، کشورها و نقشه‌نگاران در مورد حاکمیت و محل ختم مرزها اختلاف نظر داشتند. نقشه های دیجیتال فقط آن استدلال ها را جهانی تر کردند.
ویندوز 95 مایکروسافت ابتدا در هند ممنوع شد، زیرا نقشه جهانی این سیستم عامل، منطقه کشمیر را به جای اینکه متعلق به هند باشد، به عنوان منطقه مورد مناقشه نشان می داد. در سال 2009، گوگل منطق خود را برای پیمایش اختلافات در Google Maps ارائه کرد و در یک پست وبلاگ نوشت: “در همه موارد ما تلاش می کنیم تا “حقیقت زمینی” را تا جایی که می توانیم دقیق و بی طرف نشان دهیم.” در برخی موارد، این به معنای کثرت‌سازی تجربه مشاهده نقشه با ارائه خطوط ادعای متعدد مانند خطوط سوریه و اسرائیل در بلندی‌های جولان)، نام‌های متعدد مثلاً دو نام که با یک اسلاید از هم جدا شده‌اند.
اما گوگل همچنین بیش از 30 نقشه مختلف “محلی” ایجاد کرد تا ترجیحات و قوانین کشورهای محلی را منعکس کند. کاربران مختلف، نقشه های مختلف. نقشه های مختلف، واقعیت های متفاوت. نقشه های گوگل در سال 2010 با نشان دادن نام مکان ها در ایالت آروناچال پرادش هم مرز با تبت به عنوان چینی، خشم در هند ایجاد کرد، زیرا کاربران چینی ممکن است بخواهند منطقه مورد مناقشه را ببینند. این یک خطای فنی بود اما ریشه در تفاوت های واقعی بین کشورها داشت.
کوین گفت: «دوره جالبی بود که می‌دیدید این شرکت‌ها، حداقل گوگل و مایکروسافت، در وبلاگ‌های خود چند بیانیه درباره نحوه حل و فصل اختلافات مرزی منتشر کردند. «شاید تمایلی وجود داشت که برای همه مناسب‌ترین مرز انتخاب شود، شاید براساس دادگاه‌های بین‌المللی دادگستری… اما در نهایت، سفارشی‌سازی از نظر تجاری مقرون به صرفه‌تر بود.”
گلوبال، به دلیل جدید بودن، و محصول مردی که اتفاقاً تصمیم گرفت یک مسابقه جغرافیایی بسازد، برخی از همان چالش ها را به جز در قالب بازی، دوباره تجربه می کند. مانند هر بازی‌ساز خوب، Train از طرف طرفداران فشار می‌آورد تا گلوبال را به درستی دریافت کند و مانند پیشینیانش، پروژه خود را به نسخه‌های بهتر و در دسترس‌تر ادامه دهد.
اشکالات مرزی، اگر بتوانید آنها را اینطور بنامید، زود ظاهر شدند. به عنوان مثال، مجموعه داده منبع باز Train که از سرویس میزبانی Github برای ایجاد کره بازی خود قرض گرفته بود، همراه با داده های کشور ضمیمه شده بود.
