نویسنده: گری دیویس
این مقاله از یک چارچوب جامع و تعاملی آسیای شرقی – دایره باستانی یین یانگ – برای ارائه استراتژی‌های کنترل کربن دفاعی و فعال در مناطق شهری و روستایی استفاده می‌کند. با توجه به موج اخیر آتش‌سوزی‌های مرگبار در غرب آمریکا، توجه در اینجا بر اهمیت آینده اقیانوس‌ها به‌عنوان یک محل ذخیره عظیم کربن برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی جهانی متمرکز شده است. احتمالاً دریا ممکن است مجبور شود سیاره را نجات دهد.
کنترل کربن در مناطق شهری و روستایی: دفاعی و پیشگیرانه
به نظر می رسد کاملاً واضح است که سرعت گرمایش جهانی در حال افزایش است. آتش‌سوزی‌های جنگلی در کالیفرنیا و سایر نقاط غرب آمریکا از کنترل خارج شده و میلیون‌ها هکتار را سوزانده و میلیون‌ها نفر را در معرض آلودگی دود خطرناک قرار داده است. فصل طوفان اقیانوس اطلس و خلیج مکزیک طوفانی تر است. سرعت از بین رفتن یخ در گرینلند سریع ترین سرعت در 12000 سال گذشته است. ذوب یخ‌های دائمی در سیبری، زمین را بی‌ثبات می‌کند و فروچاله‌های بزرگی را ایجاد می‌کند. بسیاری از مناطق در سراسر سیاره در حال از دست دادن تنوع زیستی ارزشمند هستند.
آلودگی کربن شامل دوده سیاه، متان و هیدروفلوئوروکربن ها (HFC) و همچنین دی اکسید کربن است. هنگامی که به انتشار کربن اضافی در جو زمین فکر می کنیم، آلودگی خودروها و کارخانه ها در مناطق شهری چیزی است که معمولاً به ذهن متبادر می شود. با این حال، آتش سوزی های اخیر جنگل ها در کالیفرنیا، اورگان، واشنگتن و کلرادو نشان می دهد که انتشار کربن می تواند یک پدیده بزرگ روستایی نیز باشد. در جنگل‌های آمازون در آمریکای جنوبی، قرن‌ها رشد جنگل‌های بارانی در طول اقدامات غیرقانونی طلا از بین میرود.
یک مدل جغرافیایی جامع برای مبارزه با تغییرات اقلیمی باید استراتژی‌هایی را برای مناطق شهری و روستایی در بر گیرد. مبارزه با گازهای گلخانه‌ای از طریق کنترل آلودگی در شهرهای پرجمعیت ممکن است دهه‌ها پیش کافی باشد، اما اکنون دیگر کافی نیست. گرمایش جهانی در حال انتقال به سمت مرحله خطرناک «فرار» است. دو نوع فعالیت اساسی باید در یک جبهه گسترده دنبال شود. اولاً، در شهرها که به دلیل فعالیت‌های اقتصادی انسانی متمرکز و مولد زباله – مصرف، تولید و حمل‌ونقل – بیشترین بار بر محیط‌زیست است، تمرکز اولیه باید تدافعی باشد. این به معنای حذف، کنترل و مالیات بر کربن آلودگی هوا، آب و زمین (از جمله آب های زیرزمینی) است. دوم، در مناطق روستایی وسیع و عمدتاً خالی از سکنه، استراتژی اصلی پایداری باید فعال‌تر باشد – رشد درختان و گیاهان دیگر برای «کمک به توقف تغییرات آب و هوایی با حذف دی‌اکسید کربن از هوا، ذخیره کربن در درختان و خاک، و آزاد کردن اکسیژن به داخل انجام شود .
برای تکمیل و توازن این اقدامات زیست محیطی، شهرها و شهرک ها نیز باید در استراتژی های فعال و جبران کربن مشارکت کنند و مناطق روستایی به برنامه های کنترل کربن دفاعی نیاز دارند. مناطق شهری می توانند فضای سبز خود را گسترش دهند، به ویژه پارک های پر درخت و مسیرهای طبیعی. دومی می تواند حمل و نقل تمیز مانند دوچرخه را تسهیل کند. شهرها می‌توانند شدت انرژی تبرید و تهویه مطبوع را با نصب پنل‌های خنک‌کننده تشعشعی مانند «SkyCool» (بر اساس یک اصل فیزیک که قرن‌ها پیش توسط ساکنان بیابان یخ‌ساز اعمال شده بود، کاهش دهند). شهرها همچنین ممکن است بتوانند بار زیست محیطی کشاورزی را در مناطق مزرعه با کشت محصولات در ساختمان های بلند کاهش دهند. نمونه اخیر آن لینکوپینگ، سوئد است .
در مورد مناطق روستایی، مزارع از طریق رواناب آفت کش ها و کودها و انتشار متان از دام به محیط زیست آسیب می رسانند. صنایع معدنی و استخراج انرژی نیز تهدید بزرگی هستند. بولدوزری شدن جنگل ها می تواند منجر به فرسایش و گل و لای شدن رودخانه ها شود. نشت نفت از بسیاری جهات می تواند فاجعه بار باشد. آنها به ویژه در محیط های دریایی بدنام بوده اند، مانند انفجار بریتیش پترولیوم-دیپ واتر هورایزن در سال 2010 و نشت در خلیج مکزیک. جزایر زباله های پلاستیکی همچنان در اقیانوس ها در سراسر جهان انباشته می شوند.
با این حال، اقیانوس ها فرصت های قابل توجهی را برای استراتژی های کربن فعال ارائه می دهند. تعریف روستایی باید گسترش یابد تا محیط های دریایی و زمینی را نیز شامل شود. سر دیوید کینگ و ریک پارنل می گویند:
سریع‌ترین فرآیند بیولوژیکی و یکی از روش‌هایی که طبیعت برای حذف CO2 قبل از عصر یخبندان از آن استفاده می‌کند، فتوسنتز اقیانوس در جلبک‌ها یا جلبک‌های دریایی مانند کلپ است. جنگل‌های غول‌پیکر، جذب کربنی هستند که تا دو فوت در روز رشد می‌کنند. برخلاف جنگل های خشکی، جنگل های کلپ نمی سوزند و کربن خود را دوباره منتشر می کنند. هنگامی که آنها می میرند، بیشتر آنها می توانند ته نشین شوند و کربن خود را برای قرن ها تا هزاران سال از جو خارج کنند.
جنگل های کلپ را می توان با ساخت شبکه های آبیاری به نام MPA پرورش داد.
(آرایه‌های پرماکالچر دریایی)، با پمپ‌ها و لوله‌هایی که توسط امواج تغذیه می‌شوند. MPA ها می توانند پس از بیرون کشیدن به دریا، جنگل های کلپ جدید را راه اندازی کنند. به این ترتیب ماهیگیری احیا می شود. در غیر این صورت، تغییرات اقلیمی همچنان اقیانوس‌ها را به «بیابان» تبدیل خواهد کرد. موج اخیر گنبدهای گرما و آتش‌سوزی‌های جنگلی در غرب آمریکا نشان می‌دهد که آینده بلندمدت کنترل فعال کربن عمدتاً در اقیانوس‌ها نهفته است.
چارچوب یین یانگ برای پایداری
بحث بالا در مورد پایداری در مناطق مختلف جغرافیایی را می توان در یک مدل کل نگر مشتق شده از فلسفه های آسیایی باستان ذن و دائوئیسم گنجاند. دایره ای که توسط یک خط S معکوس و مواج به دو نیم شده برای نشان دادن دو نیرو یا حوزه متضاد اما مکمل به نام های یین و یانگ استفاده می شود. این نماد به تایجیتو معروف است. دو نیمه دایره تضاد رنگی را نشان می دهند، به طور کلی سفید و سیاه. هر نیمه ظاهر چرخشی یک “سر” متصل به “دم” که به سمت داخل منحنی می شود را می دهد. هر نیمه سر تایجیتو همچنین حاوی یک “دانه” دایره ای کوچک از رنگ مخالف است. این الگوی دایره و دانه، ماهیت متعادل کننده و متقابل متضادهای زوج یین یانگ را به تصویر می کشد.
برای مثال‌های زیست‌محیطی که در بالا مورد بحث قرار گرفت، نیمی از دایره تایجیتو نشان‌دهنده اصلی کنترل آلودگی دفاعی و جهت گیری مهار مناطق شهری است. نیمه دیگر دایره نشان دهنده نیاز عمده به استراتژی های کربن فعال در مناطق روستایی، از جمله اقیانوس ها است. دایره‌های بذر در هر نیمه جغرافیایی یین یانگ، اهمیت گسترده سیاست‌های کربن مکمل را نشان می‌دهد – اقدام پیشگیرانه در شهرها/شهرک‌ها/حومه‌ها و کنترل دفاعی در مناطق روستایی/مزارع/معدن. برخی از این بخش‌های کنترل کربن با محدودیت‌های اقتصادی و سیاسی قابل توجهی روبرو هستند. سایر بخش‌ها در این چارچوب متقابل باید بر این اساس عملیات خود را افزایش دهند. در حالت ایده‌آل، همه بخش‌ها باید فعالیت‌های خود را گسترش دهند – یعنی تایجیتو بزرگ‌تری را در طول زمان تشکیل دهند. در اصطلاح فلسفی آسیایی، هدف باید هماهنگی پایدار سبک زندگی جهانی با دائو باشد –
نتیجه گیری: اقیانوس ها به عنوان آینده سیاست پایداری فعال
افزایش سطح آب دریاها اغلب به عنوان یکی از بدترین پیامدهای گرمایش جهانی ذکر می شود. شهرها و جزایر ساحلی در سراسر جهان در نهایت دچار سیل یا زیر آب خواهند شد. با این حال، اقیانوس‌ها ممکن است به بزرگترین مخزن کربن و مرکز بین‌المللی سیاست مدیریت فعال کربن تبدیل شوند. این نوع تقابل مکمل یکی از ویژگی‌های کلیدی مدل کل‌نگر یین یانگ است. در نتیجه دومی می تواند به عنوان یک چارچوب تعاملی برای ارائه ایده های جدید در استراتژی پایداری عمل کند. نوآوری در بزرگترین مقیاس جغرافیایی مورد نیاز خواهد بود.
درباره نویسنده
گری دیویس یک اقتصاددان است که در واشنگتن دی سی کار می کند. او مقالاتی در مورد فلسفه شرق برای نوآوری کسب و کار در چندین مجله مدیریت از جمله مدیریت نوآوری منتشر کرده است. در سال‌های 2009-2010، او مقاله‌ای با عنوان «زمینه‌های نوآوری» در مجلات ایالات متحده و مالزی منتشر کرد. این مقاله ترکیبی از استراتژی های شرقی و غربی را برای تیم های تجاری توصیه می کند. او فرآیندهای نوآوری را در ارتباط با مقام رهبری تیم تحقیقاتی مطالعه کرده است.
