ارسال شده در 31 مارس 2023 توسط جو بوش
منصفانه است که بگوییم تولیدکنندگان در طول و وسعت کشور در حال نوعی سفر اطلاعاتی هستند. با این حال، مانند هر سفری، ممکن است مسیرهای انحرافی، اشتباه و حتی بن بست وجود داشته باشد.در اینجا، سازنده با نیراج ست، رئیس بخش تولید، لجستیک، انرژی و تاسیسات (UKI) و اندرو رالینگ، مدیر ارشد فناوری تولید، لجستیک، انرژی و تاسیسات (UKI) در Cognizant صحبت می کند که چگونه سازندگان می توانند از داده ها برای ساختن خود استفاده کنند. رویاهای صنعت 4.0 به واقعیت تبدیل می شود.
فناوری این قابلیت را دارد که بسیاری از فرآیندهای تولید را ساده کند
در چند سال گذشته شاهد افزایش سریع حجم داده های ایجاد شده در سراسر جامعه بوده ایم. در واقع، تخمین زده می شود که 90 درصد از داده های جهان در دو سال گذشته ایجاد شده است. و حجم داده ها در سراسر جهان هر دو سال دو برابر می شود.
تولید تفاوتی ندارد و حجم داده های ایجاد شده در اطراف Industry 4.0، همراه با تعداد فزاینده منابع داده ای که آن را تولید می کنند، یک شمشیر دولبه را ارائه کرده است. فرصت بزرگی برای تولیدکنندگان وجود دارد تا این داده ها را به عنوان کاتالیزوری برای تغییر در سازمان خود به کار گیرند، مدل های کسب و کار را متحول کنند و کارایی را افزایش دهند. با این حال، از طرف دیگر، برخی از سازمان‌ها آنقدر داده دارند که در مورد اینکه با آن چه کار کنند، از دست می‌دهند، در حالی که برخی دیگر داده‌های آنقدر منزوی هستند که بخش‌های مختلف نسبت به آنچه در حال وقوع است نابینا هستند.
حاکمیت داده برای صنعت 4.0 حیاتی است
اندرو توضیح داد که کلید کنترل این حجم عظیم داده در حاکمیت و مالکیت آن است. بسیاری از داده‌هایی که در تولید وجود دارد تا کنون در سیلوها مدیریت شده‌اند به این معنی که حاکمیت پیرامون آن نتوانسته است تکامل یابد.
او گفت: «داده‌ها در حال حاضر کنترل نمی‌شوند و به همین دلیل برای ایجاد ارزش مختصر تنظیم نمی‌شوند. بسیاری از صنایع شروع به درک داده ها به عنوان یک دارایی یا یک محصول به خودی خود کرده اند.»
اندرو توضیح داد که دستیابی به این حاکمیت نه ارزان است و نه ساده و متأسفانه هیچ راه حل سریعی وجود ندارد. با این حال، درک اینکه صاحبان منابع مختلف داده چه کسانی هستند، اولین قدم کلیدی برای تولیدکنندگانی است که می‌خواهند ارزش استخراج کنند. وی افزود: «متأسفانه، من نمی‌بینم که در بسیاری از صنایع چنین اتفاقی بیفتد و آن‌هایی که سرمایه‌گذاری نمی‌شوند همان‌هایی هستند که با مشکل مواجه هستند».
برای این منظور، او بر اهمیت یک رهبر داده تعیین شده که بتواند یک استراتژی رو به جلو بسازد و داده ها را به عنوان دارایی آن بشناسد، به منظور درک ویژگی های آن و شروع به نوآوری و ایجاد بینش، تاکید کرد.
نیراج گفت: «حاکمیت داده ها یک موضوع چند وجهی است و این همان چیزی است که مدیریت آن را سخت می کند. «کسب‌وکارهای جدید و بومی‌های دیجیتال به این موضوع می‌پردازند تا ارزش داده‌ها را زودتر ایجاد کنند. برای مشاغل سنتی این سخت تر است، زیرا آنها پیچیدگی موجود را در کنار فرصت های جدید مدیریت می کنند.
همچنین این سوال وجود دارد که آیا تولیدکنندگان به همه داده هایی که جمع آوری می کنند نیاز دارند یا خیر. به علاوه، مهم است که به یاد داشته باشید که وقتی در مورد داده ها به عنوان یک دارایی صحبت می کنیم، می تواند طول عمر داشته باشد و دارد. سازندگانی که فقط حجم عظیمی از داده ها را جمع آوری می کنند و فکر می کنند که بینش و نوآوری شگفت انگیزی ایجاد می شود، احتمالاً در نهایت ناامید خواهند شد. اندرو توضیح داد که درک ارزش داده ها، جدول زمانی، حساسیت و وابستگی آن ها حیاتی است.
این بدان معناست که مدل‌های داده می‌توانند بسیار پیچیده شوند و بدون آن دانش، داده‌ها اغلب مقدار زیادی نویز ایجاد می‌کنند و نه چیزهای دیگر. او ادامه داد: همه اینها به حاکمیت برمی گردد. “روی مالکان تمرکز کنید، آنها را وادار کنید که اطلاعات را درک کنند و سپس شروع به ایجاد این وابستگی در سراسر سازمان کنید.
“این یک منطقه چالش برانگیز است. صنایعی که ما با آنها سر و کار داریم می توانند تا 50 سال داده در سیلوها داشته باشند یا حتی می توانند مبتنی بر کاغذ یا صفحه گسترده باشند. ما سعی می کنیم آنها را از آن فرآیندها و مدل های قدیمی دور کنیم و به آنها یاد می دهیم دیجیتالی شدن داده ها واقعاً به چه معناست. داده ها همیشه یک راه حل ثانویه برای اکثر شرکت ها بوده است. بله، مهم است، اما انتقال آن به منطقه ای که تبدیل به یک دارایی واقعی برای شرکت شود، همیشه یک کار طاقت فرسا بوده است. با این حال، این تنها راهی است که می‌توان بینش و ارزش ایجاد کرد تا شرکت را قادر به حرکت به جلو کند.»
همانطور که اندرو توضیح داد بخشی از این امر به سمت فرهنگ داده محور حرکت می کند. البته داده‌ها در تار و پود همه سازمان‌ها ریشه دارند، اما به‌عنوان یک دارایی باید مانند ساختمان‌های یک شرکت یا حتی محصولات نهایی آن نگاه کرد.
او گفت: «استراتژی اول داده به شما یک مدل بسیار واضح‌تر در حال حرکت به جلو می‌دهد. «مشتریان موفق ما به داده‌ها به عنوان یک توان‌بخش فکر می‌کنند و سپس برنامه‌هایی را از آن می‌سازند. ابر و برنامه ها را فراموش کنید. ابتدا به داده ها فکر کنید این یک راه بسیار سریعتر برای ایجاد بینش، ساختن محصولات و راه حل های جدید و درک ارزش یک محصول است. همچنین شما را قادر می سازد از محرک های ارزش ارائه شده توسط کسب و کار استفاده کنید.
از کجا شروع کنیم
هنگامی که با استراتژی های داده سایر صنایع مقایسه می شود، منصفانه است که بگوییم تولید تا حدودی وضعیتی نسبی پیش رو دارد. بخش تولید از اولین انقلاب صنعتی مملو از مهندسین با استعداد بوده است. با این حال، معامله تقریبا انحصاری آنها در محصولات فیزیکی مانعی بین قلمروهای فیزیکی و داده محور ایجاد کرده است. موضوعی که در سایر صنایع که صرفاً مبتنی بر داده ها هستند، مانند امور مالی یا بانکی، کمتر رایج است. نیراج اظهار داشت که “این جهش اضافی هنگام تغییر به دنیای داده محور کار را برای تولیدکنندگان سنتی بسیار سخت تر می کند.”
اندرو افزود: «وقتی در اواخر دهه 1990 کار بانکی را شروع کردم، آنها در وضعیت وحشتناکی قرار داشتند. تنها در ده سال گذشته است که آنها شروع کرده اند به داده ها به عنوان یک دارایی نگاه می کنند و همه آنها را با هم جمع می کنند. آموخته‌های آنها اکنون در صنایع دیگر شروع به فیلتر کردن کرده است و تولید شروع به بررسی این است که با داده‌ها چه کاری انجام دهد. با این حال، در حال حاضر فقط یک سر و صدا است و تا زمانی که طبقه بندی، به درستی مدیریت و درک نشود، همیشه همینطور خواهد بود.
شروع Industry 4.0 شاهد هجوم داده ها بوده است که چشم انداز را برای تولیدکنندگان پیچیده کرده است. برای قرن‌ها، یک تجارت دارای یک عنصر فیزیکی و مالی بود که با یکدیگر مطابقت و مطابقت دارند. دیتا لنز سومی را اضافه کرده است که از طریق آن کسب و کارها اکنون می توانند فرآیندهای خود را مشاهده کنند.
نیراج افزود: «تولیدکنندگان همچنان در حال کار برای ترکیب داده ها هستند. تمرکز بر محصول فیزیکی بیشترین اولویت را دارد، اما اکنون شاهد حضور خدمات و مشتریان نهایی هستیم.
نمونه های شناخته شده تسلا یا آیفون این را بیشتر نشان می دهد. حتی اگر هر دو محصول فیزیکی هستند، تمام تمرکز از نظر داده، اطلاعات و تجربه، روی مشتری نهایی است – تقریباً مثل اینکه محصول فیزیکی اتفاقی باشد. بنابراین، برای تولید کنندگان، یک شیفت مضاعف مورد نیاز است. حفظ تولید بهینه و در عین حال تغییر روش‌ها برای تمرکز بیشتر حول مشتری، داده‌ها، خدمات و ارزش افزوده.
آیا تولیدکنندگان باید در مورد به اشتراک گذاری بهترین روش در مورد صنعت 4.0 بازتر باشند؟
همانطور که گفته شد، این واقعیت که بسیاری از داده‌ها در فضای تولید در سیلوها قرار می‌گیرند به این معنی است که فرصت‌های استفاده از Industry 4.0 تاکنون تا حدودی محدود شده است. البته، تولیدکنندگان باید IP شرکت را حفظ کنند و همیشه سطحی از رازداری وجود دارد. با این حال، مناطق خاصی وجود دارد که می توان داده ها را برون سپاری و به اشتراک گذاشت.
در حال حاضر روش‌های تولید «بهنگام » درباره به اشتراک‌گذاری اطلاعات هستند و تولیدکنندگان جزو اولین کسانی بودند که ارزش اشتراک‌گذاری داده‌ها را برای کمک به همکاری مشاهده کردند. با این حال، مشکلات هنوز فراوان است. حتی زمانی که صحبت از به اشتراک گذاری داده ها و اطلاعات در بخش های داخلی باشد.
نیراج اظهار داشت: «برخی از سازمان‌ها اشتراک‌گذاری اطلاعات بین بخشی را یک خطر امنیتی می‌دانند و به توانایی خود در سیلو کردن نقاط دسترسی داده‌ها افتخار می‌کنند. با این حال، توانایی درک، طبقه‌بندی و کنترل داده‌های شما، اطمینان و نظارت یکسانی را در مورد اینکه چه داده‌هایی را می‌توان به اشتراک گذاشت، با چه کسانی و برای چه هدفی می‌توان به اشتراک گذاشت، می‌دهد.»
البته، با رهبری بخش‌های خاصی، چشم‌انداز پیرامون Industry 4.0 از نظر نحوه و مکان اشتراک‌گذاری داده‌ها در حال تغییر است و در نتیجه فرصت‌های متنوعی ایجاد می‌شود. برای مثال، در صنعت خودرو، داده‌های جمع‌آوری‌شده از پلتفرم‌هایی مانند Apple CarPlay و Android Auto به OEM خودرو بازگردانده نمی‌شوند، بلکه به اپل و گوگل باز می‌گردند. این یک دهه پیش بی سابقه بود.
در بخش هوافضا، یک پرواز تنها حدود 17 ترابایت داده تولید می کند. این به مهندس اجازه می دهد تا به تله متری دسترسی داشته باشد که می تواند خرابی ها را پیش بینی کند و غیره که امکان یک مدل تجاری متفاوت را در این بخش فراهم می کند. ناگهان جنرال الکتریک، رولزرویس، ایرباس و غیره می توانند موتورها را به عنوان خدمات بفروشند. این ارزش واقعی داده ها در عمل است.”
به طور مشابه، JCB در میزان اطلاعاتی که از تمام وسایل نقلیه خود می گیرد، در صنعت پیشرو است. تله متری و تمام داده هایی که به آنها بازخورد داده می شود، به عنوان بخشی از خدمات تعمیر و نگهداری سازنده استفاده می شود. «آنها همه چیز را می گیرند تا بتوانند پیش بینی کنند که آیا شکستی وجود دارد یا خیر. اندرو اضافه کرد که اگر ماشینی از جاده خارج شود، هزینه زیادی دارد.
نیراج افزود: این ایده‌آل اشتراک‌پذیری به‌عنوان یک سرویس، مدل‌های تجاری جدیدی ایجاد می‌کند. به اشتراک گذاری داده ها یک زنجیره ارزش تجاری کاملاً جدید است. فرض اینکه داده ها باید به اشتراک گذاشته شوند به این معنی است که شما باید در مدیریت و کشاورزی داده ها بسیار خوب رشد کنید – گویی این یک محصول دیگر است.
آیا خطر عقب ماندن تحول دیجیتال از سرعت نوآوری وجود دارد؟
اندرو توضیح داد که برای سازندگان مسابقه دادن در برنامه Industry 4.0 بدون استراتژی داده اولیه بسیار سخت خواهد بود. این توانایی را قادر می سازد تا از همان ابتدا، قبل از در نظر گرفتن انتقال به ابر، شروع به شکل گیری آن حاکمیت داده شود. اندرو افزود: “بسیاری از شرکت ها این کار را برعکس انجام می دهند و همه برنامه های خود را در فضای ابری قرار می دهند.”
این تنها به ایجاد یک باتلاق کمک می کند که در نهایت سرعت آنها را کاهش می دهد. اینها مشکلاتی است که من هر روز می بینم. آنچه [شرکت‌ها] اغلب از آن به عنوان تحول دیجیتال یاد می‌کنند به هیچ وجه یک تحول سازمانی نیست، آنها صرفاً از یک پلتفرم به پلتفرم دیگر در حال حرکت هستند. تحول دیجیتال با یک برنامه کاربردی شروع نمی شود و مطمئناً با یک پلت فرم شروع نمی شود.
البته، ممکن است برای مهندسی که هنوز هم در ابتدا به محصول فکر می‌کند، عجیب به نظر برسد، و این داده‌ها بی‌معنی هستند، مگر اینکه درک کاملی درباره محصولی که در حال تولید است وجود داشته باشد. به همین دلیل است که درک سفر محصول کلیدی است. محرک‌های ارزش می‌توانند به محض اینکه محصول از یک کسب‌وکار خارج شود و وارد سایر بخش‌های زنجیره تأمین شود، کاملاً از بین بروند.
اندرو اضافه کرد: «سفرهای محصول همه در راستای همسو کردن محرک‌های ارزش، ایجاد یک دید ثابت و قابلیت ردیابی از محصول است. حتی در مرحله پس از تولید و نابودی محصول. درک محرک های ارزش برای کسب و کارها در سراسر زنجیره تامین حیاتی است. از آنجایی که در شکست سریعتر وارد می‌شویم (اکنون به سرعت همه چیز را آزمایش می‌کنیم تا ببینیم چه کار می‌کند)، بیشتر و بیشتر به این محرک‌های ارزش نیاز داریم. اگر محصولی در بازار وجود دارد و ارزش آن به سرعت در حال کاهش است، کسب و کار باید در مورد آن بداند. مگر اینکه آن سفر محصول را در جای خود داشته باشید، حدس و گمان است.»
مرزبندی داده ها دشوار است و بخش های فناوری اطلاعات به طور سنتی کاملاً از داده های خود محافظت می کنند. این باید تغییر کند و هنگامی که فناوری ساخته شد، داده ها به حاکمیت رسیدند ایمن و مرتبط بودند، ضروری است که به کسب و کار بازگردانده شود تا تولیدکنندگان پیشروی کنند.
اندرو ادامه داد: «اجازه دهید کسب‌وکارها ایده‌هایی تولید کنند و فناوری لازم برای ایجاد این بینش‌های جدید را داشته باشند. «آن را به IT نسپارید. نوآوری از هر کسی حاصل خواهد شد، اما اگر ابزار و فناوری را در اختیار آنها قرار ندهید، دست یافتنی نخواهد بود.”
نقش امنیت
امنیت به یکی از دغدغه‌های اصلی تولیدکنندگان تبدیل شده است، و این بخش در حال حاضر بیشترین حمله را به صنعت تبدیل کرده است که در سال 2021 از بخش مالی پیشی گرفته است. مسائلی در مورد دارایی ها و ریسک مالی بیشتر وجود دارد که همگی راه هایی هستند که می توانند به سرعت کل شرکت را از بین ببرند.
بنابراین بسیار مهم است که بدانیم چگونه و کجا نرده های محافظ لازم را قرار دهیم. اندرو افزود: «کاری که در قدیم انجام می‌دادیم، قطعاً در فضای اینترنت اشیا، کل مرکز داده را محصور کرده و سپس فایروال‌هایی برای ورود و خروج داریم. اکنون یک ذهنیت اعتماد صفر وجود دارد و بنابراین همه چیز باید تأیید شود.»
انجام این کار سخت است، به خصوص اگر یک سازنده سیستم های قدیمی داشته باشد. او ادامه داد: «یک چیزی که در بسیاری از شرکت‌ها می‌بینم این است که آنها ابر خود را درست می‌کنند مانند مراکز داده‌شان. “باز هم، این اشتباه است زیرا تفاوت هایی وجود دارد. فضای ابری بسیار برنامه‌ریزی شده است. این مبتنی بر خط مشی است، و شما می توانید یک خط مشی محدودیت تعیین کنید، با این حال، لایه های زیادی وجود دارد، بنابراین ایجاد محیط های بسیار محکم و ایمن در یک ابر آسان است – بسیار بیشتر از یک مرکز داده. با این حال، یک مرکز داده به شما اختصاص داده شده است، بنابراین شما آن جنبه ایمنی اضافی را دارید، در حالی که ابر عمومی دقیقاً همان است که هست.
بنابراین، مهم نیست که این ابر یا مرکز داده، دارایی سایبری یا امور مالی باشد، درک آن چارچوب کنترلی و تنظیم آن خط‌مشی‌هایی که برای سازمان شما کار می‌کنند بسیار مهم است.
نکات برتر برای تولیدکنندگان در مورد داده و صنعت 4.0
نیراج نتیجه گرفت: «بسیاری از مردم فراموش می‌کنند که بسیاری از تکنیک‌های خوب در داده‌ها در واقع از رویکردهای تولیدی ناشی شده‌اند. این به شما کمک می‌کند تا داده‌ها را با همان طرز فکر و دقت لازم در نظر بگیرید.»
مزیت این رویکرد در مدل های تجاری قابل اعمال است. با در نظر گرفتن آن از زاویه داده، ارزش افزوده بیشتری را می توان از یک محصول مادی به دست آورد. این می تواند تقریباً به طور جهانی اعمال شود و این چیزی است که امکان ایجاد اختلال را فراهم می کند. «اگر داده‌ها را در مدل تاکسی‌ها اعمال نمی‌کرد، اوبر چه چیزی بود – این یک اختلال است. می‌توان آن را برای پیش پا افتاده‌ترین محصولات و فرآیندهایی که صدها سال در اطراف وجود داشته‌اند به کار برد تا ناگهان به چیزی برسد که طرز تفکر قدیمی را کاملاً تغییر دهد.»
اندرو افزود: «وقتی نوبت به داده‌ها می‌رسد، مهم است که از نظر ایجاد، فعال‌سازی و پیشبرد آن برنامه‌ها تهاجمی باشیم. تأخیر و وقت گذاشتن بی معنی است. البته می‌توانی کم شروع کنی، اما باید جلو بروی.»
او توضیح داد که بخشی از این تهاجم در مورد صنعت 4.0 مربوط به ایجاد تغییرات فرهنگی و پذیرش، از نظر نحوه برخورد با داده ها است. درک حاکمیت و کمی کردن ارزش، داده ها را قادر می سازد تا بینش های جدیدی را به سازمان هدایت کنند. این تنها در صورتی اتفاق می‌افتد که در حالت تهاجمی باشید و داده‌های خود را تا حدی کنترل کنید که اجازه کنترل آنها را بدهد. هنگامی که یک سازمان به آن مرحله رسید، تغییرات عظیمی می تواند ایجاد شود.
“این می تواند سخت، خسته کننده و در ابتدا پرهزینه باشد. خرید در سراسر سازمان نیز می تواند دردناک باشد. از کوچک شروع کنید، مقداری داده به دست آورید، ارزش آن را در چیزی که ما آن را فانوس دریایی می نامیم ثابت کنید (برای نشان دادن اینکه چه ارزشی می تواند تولید شود)، و سپس آن فرهنگ داده ابتدا می تواند به طور تصاعدی از طریق سازمان رشد کند و مردم واقعاً می توانند وارد آن شوند.
