20 سپتامبر 2021 توسط آماندا او واتسون، اعتبار: سیستم کابل دریای مرجانی
اگر تا به حال در مورد تعطیلات طولانی مدت به استراحتگاهی در فیجی یا وانواتو ایمیل زده‌اید، به احتمال زیاد ایمیل شما از طریق یک کابل اینترنت زیر دریایی ارسال شده است. چنین کابل‌هایی بیشترین میزان ترافیک اینترنت را در سراسر جهان همراه با اتصالات فیبر زیرزمینی، ماهواره‌ها و پیوندهای مایکروویو حمل می‌کنند. برای کشورهای جزیره‌ای اقیانوس آرام، کابل‌های اینترنت زیر دریا می‌تواند بسیار مهم باشد. تعداد کشورهای جزایر اقیانوس آرام با چنین ارتباطاتی در سال‌های اخیر به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. با این وجود، بسیاری از کشورها هنوز به یک کابل تکیه می‌کنند و سایر کشورها اصلاً کابل ندارند.
هر کابل زیر دریایی به اندازه یک شلنگ باغی است که از لایه‌های محافظ فلزی و پلاستیکی تشکیل شده است و در اطراف آن فیبرهای نوری نازک به اندازه مو پیچیده شده‌اند که سیگنال‌هایی را به عنوان پالس‌های نور منتقل می‌کنند. بیش از 400 کابل زیردریایی از دریاهای جهان عبور می‌کنند و طول مجموع آن‌ها 1.3 میلیون کیلومتر است.
اینترنت به عنوان یک پروژه دولتی ایالات متحده آغاز شد و هنوز تحت سلطه ایالات متحده است. با درگیر شدن شرکت‌های چینی در کار روی کابل‌های زیر دریایی، موضوعات ژئوپلیتیک بر تصمیمات کلیدی در مورد عرضه کابل‌های اینترنت در سراسر اقیانوس آرام تأثیر می‌گذارد.
کشورهای جزیره اقیانوس آرام مشتاق بهبود ارتباط خود هستند. در پاسخ، اهدا کنندگان کمک مالی به ایجاد کابل‌های جدید کمک کرده‌اند. استرالیا سیستم کابل دریای مرجانی را برای جزایر پاپوآ گینه نو و سلیمان تأمین کرد که در دسامبر 2019 راه اندازی شد. نیوزلند از جزیره کوک از کابل Manatua، که در سپتامبر 2020 به جزایر کوک آمد، حمایت کرد.
استرالیا، ایالات متحده و ژاپن در حال برنامه‌ریزی یک کابل دوم برای پالائو هستند و استرالیا بودجه‌ای را برای ارزیابی گزینه‌های مسیر برای اولین کابل تیمور لسته فراهم کرده است.
روند اخیر مناقصه برای کابل میکرونزی شرقی، که قرار بود توسط بانک جهانی و بانک توسعه آسیایی تامین مالی شود، باعث اخطارهای ایالات متحده به ایالات فدرال میکرونزی، نائورو و کیریباتی در مورد «تهدیدهای امنیتی ناشی از قطع منابع مالی از سوی یک شرکت چینی شد. چنین نگرانی‌هایی ممکن است در پشت تصمیم‌گیری مبنی بر بی‌اعتبار شدن هر سه پیشنهاد وجود داشته باشد.
از آن زمان به بعد، نائورو در حال بررسی مسیری کابلی است که به جزایر سلیمان متصل می‌شود و احتمال دیگر این است که ایالات متحده ممکن است برای تأمین بودجه یک کابل از همان مسیری که در ابتدا برنامه‌ریزی شده بود استفاده کند.
گفته می‌شود که دولت جزایر سلیمان برای یک شرکت چینی برنامه‌ریزی کرده بود تا از جزایر سلیمان به استرالیا کابل بکشد، اما دولت استرالیا در عوض برای تأمین هزینه این پروژه اقدام کرد. این حرکت «Huawei Marine» را که برای انجام کار با جزایر سلیمان قرارداد بسته بود تعطیل کرد.
نگرانی‌هایی در استرالیا و متحدان در مورد خطرات احتمالی مرتبط با دسترسی چین به کابل‌های اینترنتی یا کنترل آن وجود دارد. این نگرانی‌ها از زمانی آغاز شده است که شرکت چینی هواوی اقدام به گذاشتن کابل‌های زیر دریایی کرده است.
گزارش شده است که تایوان نیز نگرانی مشابهی داشته است: «تایوان مدعی شده است که چین از سرمایه‌گذاری خصوصی در شبکه‌های کابلی زیر دریایی اقیانوس آرام به عنوان راهی برای جاسوسی از کشورهای خارجی و سرقت اطلاعات حمایت می‌کند.»
به نظر می‌رسد نگرانی‌های مشابهی در پس لغو سه کابل برنامه ریزی شده، با پشتیبانی فیسبوک و گوگل و سایر موارد وجود دارد که باید به هنگ کنگ پیوند می‌خورد. این برنامه‌ها پس از وضع قوانین استرداد هنگ کنگ و تغییرات دیگر در چشم انداز سیاسی آن تغییر کرد.
طرح کابل هنگ کنگ-آمریکا کنار گذاشته شد، اتصال برنامه‌ریزی شده هنگ کنگ برای کابل Pacific Light متوقف شد و Bay-to-Bay Express نیز قطع شد.
وزارت دادگستری آمریکا نگرانی‌های خود را به روشنی بیان کرده است: «ارتباط مستقیم کابلی بین ایالات متحده و هنگ کنگ خطری غیرقابل قبول برای امنیت ملی و منافع اجرای قانون ایالات متحده خواهد بود.»
آمریکا تحریم‌هایی را علیه هواوی و دیگر شرکت‌های چینی وضع کرده است. هواوی به نوبه خود بارها اتهامات جاسوسی و ارتباط با دولت چین را رد کرده و پیشنهاد آزمایش تجهیزات خود را داده است.
در آگوست امسال، شرکت مخابراتی چینی Mobile از مالکیت کابلی که فیلیپین و ایالات متحده را به هم متصل می‌کند، خارج شد. تحریم‌ها علیه این شرکت مانع از پیشرفت پروژه کابل می‌شد. استرالیا همانند اعلامیه اخیر زیردریایی و سایر زمینه‌های همکاری، می‌تواند با کشورهای شریک برای ایجاد پیشنهادات استراتژیک ارتباط همکاری کند. در حالت ایده‌آل، برنامه‌هایی برای اتصال به اینترنت است.
