09 سپتامبر 2021 توسط Goda Naujokaitytė
تحقیقات در حال انجام است، اما دانشمندان برای شنیدن صدای خود با مشکل روبرو هستند. در آستانه COP26، آژانس‌های مالی از دانشمندان می‌خواهند تا یافته‌های خود را در ارتباط بهتری ارائه دهند.
در یک سمینار Science Europe که اخیرا با هدف ارزیابی برگزار شد، برای تحقق گذار به یک اقتصاد بدون کربن، محققان باید در بودجه، همکاری جهانی و نحوه ارتباط آن‌ها با سیاست گذاران تجدید نظر کنند.
مدیرکل FORMAS، شورای تحقیقات سوئدی برای توسعه پایدار، می گوید: «در بسیاری از موارد، تحقیقات بیشتر همیشه جواب نمی‌دهد. شکاف واقعی ممکن است در آزمایش، انتقال، پیاده سازی یا انتقال تحقیقات موجود باشد. ما نمی‌توانیم یک سیستم صندوق تامین منابع تحقیق و فراموش کردن موضوع را در ادامه داشته باشیم، جایی که سرمایه‌گذاران تحقیق با تأیید کمک‌های مالی صحنه را ترک می‌کنند.»
جامعه علمی ده‌ها سال است در مورد خطرات تغییرات آب و هوایی صحبت می‌کند، درحالی که هیئت بین دولتی سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا از سال ۱۹۸۸ اطلاعاتی را در مورد تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان جمع آوری کرده است.
اما، دانشمندان سال‌ها نادیده گرفته شدند. رزا منندز، رئیس شورای تحقیقات ملی اسپانیا، گفت که جامعه تحقیقاتی از سندرم کاساندرا رنج می‌برد، که در آن نگرانی‌های معتبر توسط دیگران نادیده گرفته می‌شود.
در شرایطی که جهان اکنون به طرز خطرناکی به فاجعه آب و هوایی نزدیک شده و درخواست اقدام در همه جا وجود دارد. منندز گفت: «اکنون، ما همچنین باید پل‌های کارآمدی را با سیاست گذاران، رسانه‌ها و جامعه ایجاد کنیم، با آرزوی این که شریک فعالی در راه حل گذار سبز باشیم.»
وی افزود: «ما باید پل‌هایی برای ایجاد ارتباط مشترک و کارآمد ایجاد کنیم. در غیر این صورت، همه ما شکست خواهیم خورد.»
از نظر پیتر گلوکمن، رئیس شبکه بین المللی مشاوره علمی دولت نیوزلند، کلید برقراری ارتباط با سیاست گذاران و سایر ذی‌نفعان به گونه‌ای است که به گروه‌های خاص مربوط باشد، زیرا شواهد برای بازیگران مختلف اهمیت متفاوتی دارد. در حالی که یک دانشمند به یک مطالعه قوی اعتماد می‌کند، شواهد برای یک سیاستمدار می‌تواند یک حکایت، مشاهده شخصی، آداب و رسوم، سنت‌ها یا اعتقادات مذهبی باشد. گلوکمن گفت: «همه این‌ها در ذهن برخی از ذی‌نفعان اعتبار دارد.»
از این منظر، علوم اجتماعی از روانشناسی تا اقتصاد نقش محوری را در درک نحوه تأثیرگذاری بهتری بر عموم مردم و سیاست گذاران ایفا می‌کنند. گلوکمن می‌گوید: «اگر به دنبال تحریک و مقرراتی باشند که دولت‌ها می‌توانند اعمال کنند و رفتارهای مطلوب مورد نیاز شهروندان را تحقق بخشند، علوم اجتماعی به همان اندازه حیاتی هستند، اگرچه بیشتر از علوم طبیعی و فناوری.»
