بلاکچین یا زنجیره بلوکی به عنوان یکی از فناوری های مطرح و پرکاربرد در تحول دیجیتال شناخته شده است که خود منشعب از فناوری دفتر کل توزیع شده می باشد . درک این موضوع که این فناوری نوآورانه در عصر حاضر منشا تحولات زیادی در بخشهای مختلف کسب و کار شده است برای مدیران از اهمیت خاصی برخوردار است . در سال 2008 ، هنگامی که بلاکچین برای معاملات بیت کوین به جهان معرفی شد ، بسیاری از تولیدکنندگان و مشاغل پیشرو در صنعت شاهد فرصت های موجود در این فناوری بودند.
در همه جای دنیا ، علیرغم نگرانی های اولیه در مدیران صنایعی که بصورت سنتی فعالیت می نمایند، بسیاری دیگر از مدیران صنایع شروع به استفاده از این فناوری کرده اند تا از منافع آن بطور اساسی استفاده کنند.
هرکسب و کاری که روزانه با حجم زیادی از معاملات و یا تراکنش ها و یا فرایند هایی از تولید که اطلاعات زیادی در آن جریان دارد ، به تدریج در فناوری بلاکچین سرمایه گذاری می کنند.
حضور این فناوری در زنجیره تامین و تولید در مقیاس بزرگ یکی از پیچیده ترین فرایندهایی است که می توان آن را درک کرد. در جهان امروز با تولید بیش از میلیاردها محصول جدید بصورت شبانه روزی ، پردازش ، حمل و نقل و تحویل ، تعداد زیادی از واسطه ها مانند خرده فروشان ، توزیع کنندگان ، ارائه دهندگان خدمات ، امکانات ذخیره سازی و انبار داری در این زنجیره قرار دارند.
در چنین اکوسیستمی ، ایجاد تغییرات و اعمال اصلاحات بسیار سخت است. با در نظر داشتن این موضوع ، شرکت ها بلاکچین را در سطوح مختلف فرایند تولید خود اتخاذ کرده اند تا تغییرات را پیگیری کنند تا شفافیت را برای مدیریت و مشتریان خود فراهم کنند.
باید بدانیم که همانگونه که بیت کوین بصورت پیدا و پنهان به داخل مرزهای جغرافیایی و قانونی کشورمان نفوذ کرده است به زودی ، شرکت ها شروع به آزمایش بلاکچین در ساخت و جنبه های مختلف خدمات مانند کنترل نسخه ، اینترنت اشیا (IoT) ، اشتراک اطلاعات مهم به عنوان داده های پزشکی برای بیماران و غیره خواهند نمود . این امری لا محاله خواهد بود .
با اینکه بسیاری از فعالیت ها بصورت ادبیات موضوع شروع شده اند ولیکن نیاز کشور به شرکتهای مشاور که این فناوری را در عرصه های مختلف بتواند توجیه و پیاده سازی کند یکی از الزامات است . بدنبال این موضوع نیاز به کارکنان دانشور در این زمینه امری مهم است که در حال حاضر در همه جای دنیا مشکل اصلی اداره این فناوری هاست. در صورت وجود شرکتها و نیروی انسانی اعتماد کارفرمایان به آنها نیز از اهمیت خاصی برخوردار است و باید در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و شورای عالی آنفورماتیک برای ایجاد زمینه های مختلف همکاری بستر سازی بشود . این بستر سازی بایستی بر مبنای روشهای نوآورانه و غیر بروکراتیک ایجاد شود .
