15 اکتبر 2020توسط اینگرید فاضلی
تصویری از پلت فرم راهنمای داوری تعاملی آنلاین (IAGO) که توسط محققان مورد استفاده قرار گرفته و به تحقیق در مورد بررسی مذاکرات انسان و هوش مصنوعی می پردازد.
مذاکرات بخشی اصلی از بسیاری از تعاملات انسانی است ، و دامنه وسیعی از بحث های تجاری و دادرسی قانونی تا گفتگو با فروشندگان در بازارهای محلی را در بر می گیرد. محققان متخصص در زمینه اقتصاد ، روانشناسی و اخیراً ، علوم کامپیوتر چندین مطالعه را با هدف درک بهتر چگونگی مذاکره انسانها با یکدیگر به امید روشن کردن برخی از پویایی های تصمیم گیری انسان و امکان توسعه ماشینی را انجام داده اند که می تواند این پویایی ها را تکرار کند.
یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در حال بررسی امکان ساخت سیستم های خودکار است که می تواند با انسان مذاکره کند. در مقاله ای که پیش از این در arXiv منتشر شده و قرار است در کنفرانس IJCAI ارائه شود ، آنها یک عامل مجازی بر اساس چارچوبی به نام IAGO راهنمای داوری تعاملی آنلاین را ارائه دادند که می تواند در یک برنامه سه دوره ای با انسان ها مذاکره کند. این عامل مجازی به نام پیشتاز یکی از برگزیدگان نهایی چالش مذاکره جهانی کنفرانس IJCAI (ANAC) است.
کوشال چاولا ، یکی از محققانی که این مطالعه را انجام داده است ، به ما گفت: “اخیراً ، محققان به کاربردهای بالقوه ساخت سیستم های خودکار که می توانند با انسان مذاکره کنند ، پی بردند. “این دستیاران هوشمند می توانند برای تقویت تکنیک های فعلی برای آموزش افراد به منظور داشتن مهارت های اجتماعی قوی تر مفید باشند. به عنوان مثال می توان به آموزش دانشجویان برای مذاکره برای معاملات موفق یا وکلا برای ارزیابی دقیق میزان تسویه حساب در مراحل قانونی اشاره کرد.”
تحقیقات گذشته اهمیت مهارت های مذاکره را برای پیشرفت توانایی های هر دو دستیار هوش مصنوعی موجود و تازه توسعه یافته برجسته کرده است. به عنوان مثال ، گوگل نمونه اولیه یک دستیار مجازی به نام Google Duplex را ایجاد کرده که می تواند در مذاکرات ساده شرکت کند ، به عنوان مثال برای قرار ملاقات های وکوتاه کردن مو . سیستم جدید ایجاد شده توسط چاولا و مشاور او گیل لوکاس ، برای شرکت در توالی سه مذاکره با یک شریک انسانی منفرد طراحی شده است.
“سوال اصلی تحقیق ما این بود:” آیا ما رفتار متفاوتی با سیستم های هوش مصنوعی و سایر انسان ها داریم؟ و اگر بله ، از چه راه هایی؟ ” چاولا گفت. ” تلاش ما برای ادغام چندین دهه تحقیق مذاکره بین انسان و انسان در ساخت سیستم های مذاکره خودکار است. در حالی که قبلاً شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه برخی از تأثیرات مشاهده شده در مذاکرات انسان و انسان نیز در تنظیمات عامل انسانی قابل مشاهده است ، این برنامه به ما اجازه می دهد تا تأثیرات متقابل آنها و میزان مشابه یا متفاوت بودن این دو تنظیم را مطالعه کنیم.
چاولا و لوكاس هنگام توسعه برنامه مجازي خود ، بر اساس مطالعات روانشناختي قبلي به بررسي ويژگي هاي شخصيت انسان و چگونگي ارتباط آنها با نحوه مذاكره افراد مختلف با افراد و تلاش براي رسيدن به نتايج مطلوب تر پرداختند. سیستم آنها برای عملکرد خوب در رقابت ANAC طراحی شده است.
در طول این مسابقه ، تعدادی اشیا ی معمول (به عنوان مثال ، کتاب ، نقاشی ، ساعت و غیره) روی یک میز قرار می گیرند. به هر یک از این موارد اولویت خاصی داده می شود که ممکن است برای هر مذاکره کننده متفاوت باشد. سپس دو طرف سه مذاکره پشت سر هم را انجام می دهند که هدف آنها تصمیم گیری در اختیار گرفتن هر یک از اشیا در پایان هر دادرسی است. در آزمایشات محققان ، این مذاکرات شامل یک کاربر انسانی و پایلوت، عامل مجازی است که آنها توسعه داده اند.
در آخرین نسخه از چالش ANAC ، یک رابطه منفی با یک مذاکره کننده انسانی در ابتدای کار می تواند بر عملکرد یک نماینده در مراحل مذاکره زیر تأثیر منفی بگذارد. با در نظر داشتن این موضوع ، چاولا و لوکاس پایلوت را بسیار رقابتی کردند ، اما همچنین اطمینان حاصل کردند که قادر است با استفاده از پیام های متنی و حالات چهره ای احساسی با انسان ها رابطه مثبت ایجاد کند.
در خلال کار سه مرحله ای ANAC ، پایلوت به طور معمول سعی می کند با ارائه مداوم پیشنهادات ، مذاکره را رهبری کند. در همین حال ، این برنامه شرکای انسانی را نیز راهنمایی می کند و با استفاده از جملات ساده ای از جمله “بگذارید به شما کمک کنم” کمک خود را ارائه می دهد.
چاولا گفت: “یکی از ویژگی های اصلی پایلوت استفاده موثر از ارزیابی مثبت است.” “مذاکرات مکرر این فرصت را فراهم می کند که در معامله با انسان به نفع خود بپردازیم ، جایی که یک امتیاز پذیرفته شده در مذاکره فعلی می تواند در مذاکرات آینده پس داده شود. با این حال ، کارهای قبلی نشان می دهد که آیا درخواست امتیاز مثمر ثمر است یا نه که این امر به شخصیت بستگی دارد ، ویژگی ای که نشان می دهد یک فرد چگونه با همکاری به مذاکره نزدیک می شود. “
چاولا و لوكاس مشاهده كردند كه استراتژیهای تبادل طرفداری در همه موارد هنگامی كار نمی كنند كه شریكهای انسانی صفات شخصیتی بسیار رقابتی یا خودخواهانه از خود بروز دهند. همانطور که در دوره های قبلی مسابقه ANAC نشان داده شده است ، در حقیقت ، وقتی یک شریک انسانی رفتارهای خودخواهانه از خود نشان می دهد ، استراتژی های تبادل می توانند نتیجه معکوس دهند. متأسفانه ، شخصیت یک شریک انسانی برای عوامل مجازی در هنگام چالش ناشناخته است. بنابراین ، آنها هیچ راهی برای دانستن اینکه آیا استراتژی های مربوط به گذشت موثر هستند ، ندارند.
عامل مجازی ساخته شده توسط چاولا و لوکاس می تواند تحلیل کند که آیا اثراتی که قبلاً به طور مستقل بررسی شده بودند نیز می توانند در هنگام مذاکرات عامل-انسان با هم مشاهده شوند. به عنوان مثال ، در حالی که محققان می دانند که احساسات منفی شدید می تواند منجر به امتیازات بیشتری از طرف یک شریک شود و کادربندی متنی مثبت می تواند رفتار همکاری را ارتقا دهد ، می توان از پایلوت برای بررسی اینکه آیا این اثر هنوز هم هنگامی که یک عامل این استراتژی ها را ترکیب می کند ، تأثیر دارد یا اینکه آیا تعامل بین آنها مزایای مربوطه خود را لغو می کنند.
چاولا گفت: “درک این رفتار برای تجزیه و تحلیل میزان کار قبلی می تواند به نفع مذاکرات عامل انسانی باشد ، به طور بالقوه جهت گیری آینده تحقیقات در زمینه دستیاران هوش مصنوعی قادر به مذاکره است.” “بر اساس رتبه بندی اولیه مسابقات ANAC ، به نظر می رسد که پلتفرم ما امیدوار کننده است. با این حال ، ما منتظر نتایج نهایی و پس از تجزیه و تحلیل خواهیم بود تا عملکرد پایلوت را بیشتر روشن کنیم.”
این تیم امیدوار است که تحقیقات آنها در نهایت به تقویت تعاملات انسانی با دستیاران هوش مصنوعی چه در محیط های حرفه ای و چه خانوادگی کمک کند. همانطور که او برای تکمیل دکترای خود کار می کند، قصد دارد راه هایی را برای برنامه ریزی سیستم های خودکار برای انجام مذاکرات به یک زبان طبیعی به صورت آزاد (به عنوان مثال ، به انگلیسی) به جای استفاده از یک پلت فرم منو محور مانند آنچه در حال حاضر استفاده می شود ، را بررسی کند.
https://techxplore.com
