17 فوریه 2021توسط Universitat Oberta de Catalunya
بلاکچین یک فناوری غیرمتمرکز است که برای محافظت از امنیت و حریم خصوصی معاملات آنلاین استفاده می شود و معمولاً با ارزهای رمزپایه ای مانند بیت کوین همراه است. با این حال ، می تواند در انواع مبادلات دیجیتال اعمال شود. در یک مطالعه جدید ، آمنا قریشی و دیوید مگیاس ، مدیر IN3 ، سیستم های محافظت از محتوای چندرسانه ای مبتنی بر بلاکچین را تجزیه و تحلیل و طبقه بندی کردند تا آنها را بر اساس ویژگی های فنی ، تکنیک های محافظتی که استفاده می کنند و عملکرد آنها طبقه بندی کند. این مطالعه اولین تجزیه و تحلیل دقیق از این نوع کاربردها است و چالش های فنی و علمی بهبود و اجرای آنها را بررسی می کند.
محققان گفتند: “بلاکچین دارای پتانسیل بسیار خوبی است که می تواند به طور گسترده در برنامه های حفاظت و مدیریت کپی رایت استفاده شود. با این وجود ، هنوز بسیاری از موارد باز وجود دارد که برای ایجاد برنامه های کاربردی محافظت از کپی رایت که می توانند به طور کامل از مزایای آن استفاده کنند ، و استفاده از فناوری بلاکچین باید بیشتر مورد تحقیق و تجزیه و تحلیل قرار گیرد.. “
یک شکاف در تحقیق
به دلیل رشد توزیع محتوای سمعی و بصری از طریق شبکه های اجتماعی آنلاین و اشتراک فایل های نظیر به نظیر (P2P) ، مواردی مانند امنیت محتوا ، حفاظت از حق مالکیت و ردیابی دزدی ها به طور فزاینده ای به صاحبان ، تولیدکنندگان و توزیع کنندگان محتوا بیشتر فشار می آورند. محققان گفتند که بلاکچین با این مشکلات روبرو شده است “امکان بارگذاری محتوای دارای حق انحصار، کنترل گزینه های صدور مجوز / حق مالکیت ، مدیریت توزیع ، ردیابی منابع دزدی و دریافت هزینه پس از استفاده از محتوا”.
با این وجود ، علیرغم رونق بخش و توانایی های این فناوری ، مطالعه جدید این واقعیت را برجسته می کند که هنوز تعداد بسیار کمی از سیستم های محافظت از حق مالکیت مبتنی بر بلاکچین وجود دارد: این به یک خلا تحقیقات اشاره دارد. برای پر کردن این شکاف ، ما پیشنهاد می کنیم طبقه بندی که جنبه های فنی و دانش کاربردی را ادغام می کند و می تواند محققان را به سمت توسعه سیستم های محافظت از حق چاپ چندرسانه ای مبتنی بر بلاکچین راهنمایی کند انجام شود.
مقایسه سیستم های محافظت
به منظور رفع این نقص ، محققان با مرور ادبیات علمی ، 18 سیستم محافظت از محتوای چندرسانه ای مبتنی بر بلاکچین را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و آنها را به طور سیستماتیک مقایسه کردند. آنها جنبه هایی از جمله شبکه های عمومی یا خصوصی بودن آنها و تکنیک های محافظت دیجیتالی را برای مثال رمزگذاری یا علامت گذاری دیجیتال مورد مطالعه قرار دادند. آنها همچنین عملکرد خود را از نظر مقیاس پذیری ، پتانسیل مقاومت در برابر حملات سایبری ، زمان پاسخگویی و ظرفیت ذخیره سازی اطلاعات بررسی کردند.
یافته های آنها شناسایی برخی از خلأهای تحقیقاتی را که باید برای پیاده سازی بلاکچین در این زمینه پر شود ، شناسایی کرد. آنها بر کمبودهای عمومی مانند قابلیت همکاری ضعیف به دلیل فقدان استانداردهای جهانی و فقدان مدل برای اثبات اعتبار مفهوم یا حل تعارض تأکید کردند. و آنها همچنین به موارد غالب در مورد طراحی سیستم های محافظت از محتوای چندرسانه ای اشاره می کنند که می توانند از فناوری بلاکچین در هنگام استفاده از سیستم های توزیع شده یا پیشرفت های فناوری و ضمانت های امنیتی که توسط همه طرف های درگیر پذیرفته می شود ، پشتیبانی کنند.
اینها خطوط کلی گسترده ای است که برای بهبود قابلیت استفاده از فناوری بلاکچین در حوزه ای با پتانسیل رشد زیاد طراحی شده است ، اما موفقیت محققان در آینده به سایر عوامل مرتبط با این فناوری از جمله “مقیاس پذیری ، قابلیت اطمینان یا پذیرش بازار” بستگی دارد که پیش بینی آن دشوار است .
Blockchain نام خود را از آنجا گرفته است که مانند دفتر حسابداری توزیع شده و در نتیجه غیرمتمرکز دیجیتال عمل می کند ، که در آن سوابق بلوک هایی هستند که به صورت رمزنگاری به هم متصل و رمزگذاری می شوند. هر بلوک پس از اعتبار سنجی توزیع شده ، که بقیه کاربران شبکه در آن شرکت می کنند ، به صورت رمزنگاری با بلوک قبلی مرتبط می شود ، و بدین ترتیب واسطه های پرهزینه را دور می زنید. افزودن بلوک های جدید معمولاً اصلاح یا حذف بلوک های قدیمی را غیرممکن می کند ، بنابراین از دستکاری جلوگیری می کند.
