19 مه 2022 -سام مردیت -بلومبرگ | بلومبرگ | گتی ایماژ
غول‌های نفت و گاز به طور فزاینده‌ای دارایی‌های کثیف را به شرکتهای خصوصی می‌فروشند و این نگرانی‌ها را تشدید می‌کند که معاملات سنتی صنعت سوخت‌های فسیلی با دنیای بدون کربن سازگار نیست.
این امر در زمانی اتفاق می‌افتد که شرکتهای بزرگ نفت و گاز تحت فشار زیادی برای تعیین اهداف کوتاه‌مدت و میان‌مدت در راستای اهداف توافقنامه پاریس هستند. به طور گسترده به رسمیت شناخته شده است که این توافق برای جلوگیری از بدترین چیزی که بحران آب و هوا درخود دارد بسیار مهم است.
تحقیقاتی که هفته گذشته توسط صندوق غیرانتفاعی دفاع از محیط زیست منتشر شد، نشان می‌دهد که چگونه ادغام‌ها و تملک‌های نفت و گاز، که ممکن است به غول‌های انرژی در اجرای برنامه‌های انتقال خود کمک کند، به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی کمکی نمی‌کند.
مطمئناً سوزاندن سوخت‌های فسیلی مانند زغال‌سنگ، نفت و گاز، عامل اصلی بحران اقلیمی است و محققان بارها تاکید کرده‌اند که محدود کردن گرمایش جهانی به 1.5 درجه سانتی‌گراد به زودی بدون کاهش فوری و عمیق انتشار گازهای گلخانه‌ای در تمام بخش ها غیرقابل دسترس خواهد بود.
تجزیه و تحلیل EDF از بیش از 3000 معامله بین سال‌های 2017 و 2021 نشان می‌دهد که چگونه تعهدات آتش‌سوزی و انتشار گازهای گلخانه‌ای زمانی که ده‌ها هزار چاه از شرکتهای سهامی عام به شرکتهای خصوصی منتقل می‌شوند که هیچ نظارتی یا الزامی برای گزارش‌دهی به سهامداران ندارند، ناپدید می‌شوند.
همین شرکتهای خصوصی اغلب مبهم تمایل دارند اطلاعات کمی در مورد فعالیت‌های خود ارائه کنند و می‌توانند متعهد به افزایش تولید سوخت فسیلی باشند.تحقیقات EDF می گوید که چنین معاملاتی هم از نظر تعداد و هم در مقیاس در حال رشد هستند و تنها در سال 2021 به 192 میلیارد دلار رسیده است.
اندرو باکستر، مدیر انتقال انرژی در EDF گفت: «این معاملات می‌توانند به نظر برسد که فروشندگان انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش داده‌اند، در حالی که در واقع آلودگی به سادگی به شرکت‌هایی با استانداردهای پایین‌تر منتقل می‌شود.»
“صرف نظر از قصد فروشندگان، نتیجه این است که میلیون ها تن گازهای گلخانه ای به طور موثر از دید عموم محو می شوند، احتمالا برای همیشه. و از آنجایی که این چاه ها و سایر دارایی ها تحت نظارت کاهش یافته پیر می شوند، چالش های زیست محیطی بدتر می شوند.
در این گزارش آمده است که افزایش تعداد و مقیاس معاملات نفت و گاز با ترس فزاینده در میان سرمایه گذاران در مورد از دست دادن توانایی ارزیابی ریسک شرکت یا مسئول نگه داشتن اپراتورها در قبال تعهدات آب و هوایی خود همزمان شده است.
همچنین پیامدهایی را برای برخی از بزرگترین بانک‌های جهان نشان می‌دهد که بسیاری از آنها اهداف انتشار خالص صفر را تعیین کرده‌اند. از سال 2017، پنج بانک از شش بانک بزرگ ایالات متحده در مورد معاملات بالادستی به ارزش میلیاردها دلار مشاوره داده اند.
در نتیجه، تجزیه و تحلیل یکپارچگی بیگ اویل و تعهد وال استریت به انتقال انرژی برنامه ریزی شده را زیر سوال می برد، تغییری که برای جلوگیری از یک سناریوی آب و هوایی فاجعه آمیز حیاتی است.
تجزیه و تحلیل EDF از داده‌های صنعتی و مالی در مورد ادغام و تملک برای ردیابی تغییرات در نحوه تغییر انتشار گازهای گلخانه‌ای پس از فروش استفاده کرد. تصور می‌شود که این اولین باری است که داده‌های جامع درباره نحوه انتقال گازهای گلخانه‌ای توسط شرکتهای بزرگ نفت و گاز به خریداران خصوصی جمع‌آوری می‌شود.
در یک مثال، شرکتهای شل بریتانیا، توتال انرژی فرانسه و انی ایتالیا – همگی شرکتهای سهامی عام با اهداف خالص صفر – سال گذشته منافع خود را در یک میدان استخراج نفت خشکی در نیجریه به یک اپراتور تحت حمایت سهام خصوصی فروختند.
