اگر چهل سال پیش درباره اهمیت توجه به داده و استفاده از آن در حوزه های مختلف صحبت می کردیم ، با افزایش حجم و تنوع داده های افراد در بسیاری از کسب و کار ها در مورد نحوه استفاده از داده ها مسوولیت بزرگی بر دوش مدیران و متصدیان مرتبط با آنها بوجود آمده است .
مطالعات نشان می دهد که بسیاری از مردم می خواهند از داده های آنها برای منافع عمومی و نه امور خصوصی و برای تبلیغات استفاده شود. این بدان معنا است که اگر یک مشتری از یک شرکت خودرو ساز یک خودرو می خرد و اطلاعات خود را به آنها می دهد نباید پس از مدتی متوجه شود که از شرکت های بیمه و نیز فروشندگان برخی خدمات و کالا های مرتبط با خود رو با او تماس می گیرند و یا پیامهای مکرری برایش ارسال می شود .
سازمان‌های بزرگی همچون بیمه تامین اجتماعی نیز در این زمینه رسالت مهمی دارند . برخی از پزشکان بدلایلی اطلاعات بیمارانشان به دیگر کسب و کار ها نشت می کند . این اطلاعات ممکن است ایجاد خطراتی را برای افراد زمینه سازی کند . ما نمی خواهیم که سناریوی فیلمهای جنایت کارانه را ترسیم کنیم اما این موضوع نباید با اهمال مواجه شود.
ایجاد شیوه‌های مدیریت داده‌ها که خطرات را کاهش می‌دهند کار زیادی می‌طلبد. به حدی که برای سازمان های مسئول می تواند چالش برانگیز باشد تا قابلیت اعتماد داده های خود را بدون ارائه مقدار زیادی از جزئیات فنی و قانونی در سیستمها کنترل نمایند .
جواب به این پرسش که چگونه می توان ضمن شفافیت در مورد نگهداری داده ها، سیاست های دسترسی به داده ها نیزچگونه باید با دقت انجام شوند ، بسیار مهم است .
علی اکبر سعیدی کیا
