در سراسر دنیا رویکرد های متفاوتی نسبت به موضوع تحول دیجیتال وجود دارد و یکی از مهمترین این رویکرد ها مرتبط با فرهنگ تغییر است . این موضوع به ویژه در خصوص شرکتهای قدیمی که برمبنای دیجیتال ایجاد نشده اند مصداق بیشتری دارد . با روش های سنتی نمی توان تحول را مدیریت نمود و برای بسیاری از مدیران تغییر روش بسیار سخت است .
پس چه باید کرد ؟
همانطور که کسب و کار ها به طور مداوم در حال تغییر هستند، آموزش برای تغییر رویکرد های فرهنگی نیز یک الزام است و این تغییرات با آموزش مدیران جوان و بکار گیری آنان به تدریج در حال گسترش هستند. در این مسیر بستر سازی برای اسقرار مدیران جوان برنامه درستی است که باید انجام شود . این تغییرات باید با تغییرات سریع در چشم‌انداز و استراتزی تحول دیجیتال همگام شود.
نسبت رشد مشاغل مرتبط با تحول دیجیتال از کل فرصت‌های شغلی بیشتر است و این امر در همه جای دنیا قابل مشاهده است.
رشد فناوری در 20 سال گذشته تغییرات باورنکردنی را در محل کار صنعتی به همراه آورده است . این فناوری ها هر روز توسط کسب و کار های بیشتری از کارخانه های بزرگ گرفته تا خانوادگی کوچک به کار گرفته می شوند. انجام کار از راه دور بسیار گسترده شده است . بنابراین برای استفاده حداکثری از این پیشرفت‌ها، اطمینان از اینکه نیروی کار آینده در مجموعه‌ای از مهارتهای دیجیتال جدید آموزش دیده‌اند، منطقی است. در راس این آموز ها آماده سازی مدیران آینده مهمترین نوع هستند .
اما این مدیران باید طیف گسترده ای از مشاغل با مهارتهای جدید را راهبری نمایند . بنابراین برنامه مقابله با کمبود مهارت در سطح عملیاتی نیز از اهمیت خاصی برخوردار است . این کارکنان باید با سیستمهای جدید کار کنند که تحت تاثیر نقش فناوری هایی نظیر اتوماسیون در آینده است . بسیاری مخالف این نظر هستند ولی تخول دیجیتال با فناوری هایی نظر چاپ سه بعدی ، داده های بزرگ و هوش صنعتی در کنار برخی موارد دیگر شکل می گیرد و این امر به این معنی است که مهارت های تکنولوژیکی برای درک نیازهای کسب و کارها و جامعه در کشورمان حیاتی خواهد بود.
تنها راه فایق آمدن بر این موضوعات آموزش جوانان برای مشاغل آینده، انعطاف پذیری و تطبیق مستمر آموزش و پرورش است. زمان آن فرا رسیده است که دولت و کسب و کار ها انعطاف پذیرتر باشند.
علی اکبر سعیدی کیا
