یکی از پدسشهایی که در ارایه خدمات مشاوره مدیریت به سازمانها از مدیران بایست بشود این است که آیا آماده این امر هستید که در دوره بعدی فعالیت خود رشد داشته باشید؟ و آیا تفاوت رشد و توسعه را در سازمانتان از هم جدا می کنید .
بعنوان مشاور و یا مدیر بخش کیفیت در یک سازمان این موضوع را باید به عنوان فرهنگ اصلی به پیش ببرید که کیفیت فصل مشترک رشد و توسعه است . تولید کالای انبوه بدون رشد و توسعه کیفیت سازمان را در درون خود بدون تحرک و بدون خلق ارزش پایدار به ئیش می برد .
در کشورمان و با وجود صنایع سنتی ، رشد همچنان یک اولویت اصلی برای مدیران است . حاصل این طرز تفکر تولید محصولاتی است که 30 سال ئیش بهتر از امروز تولید می شدند . برای بسیاری از مدیران، دستیابی به رشد و افتخار به آن مهمترین شاخص ارزیابیشان است. باید توجه داشت که وقتی مفهوم توسعه اصلاً رشد نمی کند، کیفیت نزولی می شود .
مدیران بعلل مختلف فکر اکتشاف توسعه ای خود را محدود می کنند و فرصتهای متعددی را از دست می دهند . فرصت هایی که در مسیر مشارکت با دیگر کسب و کار ها برایشان ایجاد می شود و بستر هم افزایی را که که شرط پایداری است را رها می کنند.
این روش باعث ناهنجاری های سیستمی شده زیرا شرکت ها با شرایط تورم سرسام آور هیچ راهی بجز افزایش قیمت و کاهش کیفیت نداشته و آن را به مشتریان منتقل می کنند. این امر ناسپاسی از مدیرانی که دلسوخته ی این آب و خاک هستند و تا حد امکان بدنبال تولید محصول مناسب و با شرایط قابل قبول هستند نمی باشد ولی باید اذعان نود که در یک بازار رقابتی داخلی نیز برخی از آنها قابلیت دوام ندارند .
این امر در مورد خدمات و طیف گسترده آن نیز مصداق دارد . بعنوان یک باز نشسته ای که سالها حق بیمه خود راپرداخت نموده است فکر کنید که وقتی میزان افزایش درآمدش 10 درصد باشد و تمامی خدمات مورد نیازش اول سال حداقل 25 درصد بالا می رود بایستی برخی از نیاز های اولیه اش را حذف کند .
این موضوعات را در ذهن خود مرو کنید تا بفهمید که چگونه مدیران و شرکت‌هایشان می‌توانندبا توجه به توسعه و رشد کیفیت یک قذم در بهبود وضعیت گام بردارند .
