کارشناسان و دانشمندان ابراز می کنند که سرعت پیشرفت فناوری به طور تصاعدی در حال افزایش است و به همراه خود مسایلی را ایجاد می کند و بنظر می رسد که رقابت در عرصه کسب و کارها بسیار سخت‌تر می‌شود. این امر باعث می شود که سازمانها با فشار زیادی برای حفظ هوشیاری و کشف راه‌های جدید برای حفظ بقا و نیز بدست آورن فرصتهای جدید تلاشهای نوآورانه بیشتر و بیشتر را بکنند .
برخی حتی معتقد هستند که وضعیت با توجه به مسایل اقلیمی و نیز اتفاقات غیر منتظره مانند قبل قابل پیش بینی نیست و بنابراین سازمانها باید برای اتخاذ سیاست های نوآورانه و پیش بینی کننده بر مواردی از قبیل موارد برشمرده ذیل خود را تجهیز کنند :
- مطالعه آینده های احتمالی و آمادگی واکنش به تغییر
- تعهد به فرهنگ مشارکتی با افراد و سایرین حتی رقبا از طریق تعاملات گسترده
- ایجاد سیستم های نوآورانه مقدم بر توسعه اتوماسیون و دیجیتالی شدن
- رویکرد های همکاری با مشتری
پذیرش چنین مواردی یعنی تغییر در پاردایم های مدیریت و با درک و پذیرش این موارد ارزش‌های ساده و در عین حال ضروری برای ادامه حیات سازمانهای کشورمان و کسب و کار ها هستند . حرکت دو سویه از سمت حاکمیت و بخش خصوصی و عمومی فعال در اقتصاد یک اصل اساسی برای بهبود وضعیت خواهد بود .
البته در کنار این دو بخش دانشگاه ها و مراکز تحقیق و توسعه و نوآور ی نیز نقش مهمی دارند که با ایجاد مشارکتهای بین بخش عمومی و خصوصی بسیار مهم می شود .
اگر چنین رویکردی شکل بگیرد شاهد شکل گیری مدل‌های تجاری جدید و شیوه‌های جدید کار در کشور خواهیم بود که سازمانها را برای کشف آینده احتمالی و جستجوی روشهای جدید و ایجاد سازمانهای توانمند را ممکن می‌سازد. ایجاد قابلیت های نوین برای تدوین استراتژی و نقشه راه و تبدیل آن به برنامه های اجرایی، سازمان ها را قادر می سازد تا در مسیر این آینده احتمالی سازگارتر و انعطاف پذیرتر باشند.
اولین اقدام این است که سازمانها باید سیستم‌های خود را بازنگری و مجدداً بر شرایط جدید تمرکز کنند تا بتوانند در دنیای دیجیتالی جدید پیشرفت کنند.
