21 آوریل 2021 توسط Melvin Bankhead Iii ، دانشگاه بوفالو
چاپ سه بعدی همه چیز را تغییر می دهد ، از مد و مراقبت های بهداشتی گرفته تا حمل و نقل و اسباب بازی. اما این فناوری که به سرعت در حال تکامل است و به عنوان تولید افزودنی نیز شناخته می شود ، می تواند امنیت ملی و حقوق مالکیت معنوی را تهدید کند.
برای کاهش استفاده غیرقانونی از چاپگرهای سه بعدی ، Zhanpeng Jin ، Ph.D. ، دانشیار گروه علوم کامپیوتر و مهندسی در دانشگاه بوفالو ، در حال توسعه روشی برای ردیابی منشا موارد چاپ شده سه بعدی است.
در این راه نگرانی او این بود که ، تا زمانی که افراد امکان دسترسی به طراحی دیجیتالی را دارند که می تواند از اینترنت بارگیری شود ، گاهی اوقات به عنوان یک منبع باز ، می توانند هر چیزی را که می خواهند چاپ کنند ، که می تواند از قطعات کامپیوتر و اسباب بازی ها و یا اسلحه های دستی و تفنگ های تهاجمی باشد.
“بنابراین ، بهترین راه برای محافظت از مالکیت معنوی ما در مقابل شخص دیگری که همان طرح را با استفاده از چاپگر خود چاپ می کند ، چیست؟” جین میگویدکه “ما می خواستیم چیزی داخلی پیدا کنیم. امضاهای ذاتی چاپ شده توسط چاپگر سه بعدی خودم به جای چاپگر سه بعدی فرد دیگر کدامند؟”
چاپگرهای سه بعدی با افزودن لایه های پی در پی مواد چاپی مطابق با طرح دیجیتال برای یک مدل سه بعدی ، اشیای سه بعدی را می سازند. هر چاپگر سه بعدی دارای یک “اکسترودر” است که مواد ساخت را بهم فشار داده و سپس اکسترودر مواد را ذوب کرده ، و برای ساخت مدل روی تخته چاپ قرار می دهد.
در یک مقاله این موضوع بعنوان ، ThermoTag یک شناسه پنهان در چاپگرهای سه بعدی برای انگشت نگاری و علامت گذاری ” ، در مجله IEEE Transactions on Information Forensics and Security منتشر شده است . یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی جین توضیح می دهد که چگونه داغ یا اثر انگشت هر اکسترودر دارای ویژگی های گرمایی منحصر به فرد خود است که بر روش دقیق ساخت مدل سه بعدی تأثیر می گذارد.
از این ویژگی های ترمودینامیکی می توان برای شناسایی اکسترودر خاص و بنابراین مدل چاپگر سه بعدی ، به همان اندازه اثر انگشت انسان ، یا به قول جین “ترمو تگ” استفاده کرد.
جین این فرایند را با استفاده از لپ تاپ برای نوشتن نامه مقایسه کرد. از آنجا که نرم افزاری وجود دارد که می تواند ضربات کلید را ردیابی کند ، ناظر می تواند هر مرحله از نامه را مشاهده کند ، از جمله سبک نوشتاری منحصر به فرد نویسنده را . به همین ترتیب ، به دلیل ویژگی های منحصر به فرد اکسترودر هر چاپگر سه بعدی ، یک محقق می تواند روش خاص ساخت یک شی چاپ شده سه بعدی را بررسی کند و آن را با یک پایگاه داده از اکسترودرهای مختلف مقایسه کند تا زمانی که مطابقت ایجاد شود. از آنجا ، به محض شناسایی چاپگر مدل ، می توان خریدار مدل مذکور را ردیابی کرد . اگر مثلاً از چاپگر برای ساخت یک تفنگ غیرقانونی استفاده کرده باشد.
طبق این تحقیق ، جین و تیمش کشف کردند که با بررسی و مقایسه ویژگی های ThermoTag 45 اکسترودر مختلف از یک مدل ، آنها توانستند چاپگر منبع را با دقت 92٪ به درستی شناسایی کنند.
جین می گوید ، ممکن است کسی بتواند ازجایگزین اکسترودر استفاده کند تا سعی کند از شناسایی جلوگیری کند. او می گوید ، به همین دلیل ایجاد پایگاه داده از این قسمت ها برای مقایسه مهم است.
