توسط اندی کوربلی -11 ژانویه 2021 برج Mjøstårnet در نروژ: Woodify AS / Vjus AS
در سرتاسر جهان ، پیشرفت در فن آوری تخته سه لا جای خود را به انبوهی از آسمان خراش های چوبی داده است که به اصطلاح “plyscrapers” نامیده می شوند.
برای این برج های ابتکاری با ارتفاع بالای 200 فوت شروع به ساخت می کنند ، و یک پروژه جاه طلبانه در نروژ به ارتفاع 280 فوت شروع شده است ، در حالی که تولید کربن کمتری نیز ایجاد می کند و برای ساخت آن زمان کمتری لازم است.
راز بقا و موفقیت این plyscrapers به روش جدیدی برای ایجاد تخته سه لا برمی گردد ، و شامل تخته های چند لایه چوب به همراه چسب قبل از پرس آنها به یکدیگر تحت فشار و بخار برای تولید چوب های صنعتی است.
روما آگراوال ، مهندس سازنده سازنده The Shard در مرکز لندن ، به تایمز اقتصادی گفت: “این فناوری چهره الوار را به عنوان یک ماده ساختمانی تغییر داده است.” “این یک جهش بزرگ به جلو از نظر قدرت همراه با پیشرفتهای عظیم در ایمنی در برابر آتش است.
نتیجه ، معروف به چوب چند لایه ، یا CLT ، بخشی از گروهی از مواد است و به لطف تغییر در مقررات ساختمان و نگاه بیشتر به پایداری ، اکنون از آنها در پروژه های بزرگتر ساختمانی استفاده می شود.
ساختمانهایی مانند خانه تراس در ونکوور (19 طبقه) ، HoHo در وین (24 طبقه) ، صعود در میلواکی (25 طبقه) و Mjøstårnet در نروژ – بلندترین برج چوبی جهان ، بدون این فناوری CLT و چوب انبوه.امکان پذیر نیست.
با این وجود ، با توجه به از دست دادن ترسیب کربن ، فکر قطع درختان کافی و زیادی برای ساخت یک آسمان خراش مشهور از نظر آب و هوایی مسخره به نظر می رسد ، واقعیت این است که مرحله هایی از زندگی یک درخت وجود دارد که آنها به جای کاهش کربن تبدیل به انتشار دهنده کربن می شوند و در این زمان است که باید برای اینکار استفاده شوند.
درختان همیشه کربن ذخیره نمی کنند و همیشه بیشتر از میزان انتشار کربن را مکش نمی کنند. طوفان های طبیعی می توانند درختان را از ریشه در آورند و ریشه های گرانبها و تجزیه کننده کربن را در معرض پوسیدگی قرار می دهند.
در اثر آتش سوزی ، بیماری ، افزایش سن ، آسیب یا هر روش دیگر باعث می شود که درخت مقدار زیادی از قدرت تولید کربن تجزیه شده خود را از دست بدهد و از قارچ هایی که طی فرآیند تجزیه آن را تجزیه می کنند ، بیشتر تولید کند.
اما وقتی درخت به سن خاصی برسد ، در واقع مقدار زیادی کربن مکش کرده است. با تبدیل آن درخت به توده ای چوب ، کربن نمی تواند از طریق فرایندهای طبیعی کار کند .
Øystein Elgsaas ، بخش معماری Voll Architecture ، می گوید: “درختان کربن را ذخیره می کنند ، بنابراین اگر آنها را در سن مناسب که نمی توانند جذب بیشتری کنند یا رشد بیشتری کنند ، برداشت کنید ، استفاده از آنها به عنوان یک ماده ساختاری راه حل بهتری است.”
کدهای بین المللی ساختمان ، که توسط بسیاری از کشورها به عنوان پایه ای برای مقررات محلی ساخت و ساز خود استفاده می شود ، اخیراً اجازه داده اند که ایجاد ساختمان های چوبی به 18 طبقه برسد.
در حالی که ساختمانهای چوبی 18 طبقه در دوران مدرن وجود نداشته اند ، باید دید برجهای برنامه ریزی شده ای مانند Sumitomo Forestry’s W350 – یک برج چوبی با ارتفاع 1،189 فوت ، یا برج Oakwood Timber برج لندن ، کمی کوتاه تر از کمتر از 1000 پا ، بر اساس مقررات فعلی ساختمان ساخته می شود.
اما تحقیقات جدید در مورد مقاومت در برابر آتش ، همچنین سیل ، قدرت و جنبه های دیگر که باعث می شود سیاستمداران و ناظران در ساخت CLT و ساخت این برجها نظر مساعد داشته باشند و حمایت از بازار و کاهش قیمت چوب های توده ای ، از ساخت برج الواری در شرکت های معماری تصویری از یک فرهنگ مصرف را ترسیم می کند یا نه .
