در حالی که سازمان ها و شرکتها در مقیاس بزرگ و کوچک باید برای یک تحول دیجیتالی آماده شوند و از طریق آن کار کنند ، که امروزه به یک الزام جدی برای بقا در عرصه اقتصاد است ، ایجاد فرهنگی که در آن استفاده از فناوری بصورت مستقیم باید جای خود را با تحول تفکر مدیریت صنعتی در ابعاد گوناگون بدهد الزام است و در حفظ سلامت سازمان بسیار حیاتی است.
در این راستابرخی از مدیران که عمدتا در بخشهای دولتی و عمومی فعالیت می نمایند و در برخورد با موضوعات به تغییرات کوتاه مدت در این رابطه توجه می کنند بیشتر بدنبال جنبه های سخت افزاری و سرمایه گذاری در حوزه هستند . در یک فرایند درست برای کار درست ، سازمان ها به دنبال تعریف مجدد از چگونگی ایجاد ، ارائه و جذب ارزش و به دنبال فناوری های دیجیتال هستند که به نوبه خود باعث تحولات در صنایع می شوند.
بر اساس نظر شرکت بین المللی داده پیش بینی شده است که در سال 2022 ، سازمان ها نزدیک به 2 تریلیون دلار صرف تحول دیجیتال کنند ، که با گسترش فن آوری های جدید دیجیتالی و ترس از ایجادفضای غیر قابل کنترل رقبا ایجاد می شود.
اما تحول دیجیتال چیزی بیش از به روزرسانی فناوری یا طراحی جدید محصولات را می طلبد. عدم هماهنگی تلاشها با ارزشها و رفتارهای نیروی انسانی ، اگر به درستی مدیریت نشود ، می تواند خطرات دیگری برای فرهنگ سازمان ایجاد کند ، در حالی که یک تلاش جامع و مشترک می تواند به تغییر فرهنگ برای درک ، پذیرش و پیشبرد تحول دیجیتال کمک کند.
در این خصوص پیشنهادات زیاد است . چگونه این تحول فرهنگ سازمانی را مدیریت کنیم تا کمترین خسارات را داشته باشیم؟
بر اساس نظرسنجی اخیر مک کینزی از مدیران جهانی ، کمبودهای موجود در فرهنگ سازمانی یکی از اصلی ترین موانع موفقیت شرکت ها در عصر دیجیتال است. این بررسی سه نقص فرهنگی در تحول دیجیتال را به عنوان خطرات اصلی برجسته کرد:
فرهنگ مدیریت عملکردی و اداری ،
ترس از خطر پذیری
و مشکل در شکل گیری و عمل به یک دیدگاه واحد از مشتری.
اما فرهنگ های خاص در کشورها در این امر نیز موثر هستند .
وقتی فرهنگ سازمانی مبتنی بر رویکرد سریع و وابسته به فناوری دیجیتال باشد ، مدیران و کارکنان اغلب از ابزارها و راه حل های دلخواه خود و بدون همکاری یا اشتراک اطلاعات استفاده می کنند و موضوع یکپارچگی اهداف سازمانی از دست می رود . این امر می تواند منجر به دیدگاه های متناقض در مورد مشتریان و نیازهای آنها شود.
در حالی که فناوری به ما امکان بهینه سازی را می دهد ، سازمان ها می توانند در نهایت به بهینه سازی بیش از نوآوری ، توجه نمایند . اما نوآوری در مدیریت به عنوان زیر بنای توسعه پایدار اصل مهمی است که باید به آن در رابطه با تحول فرهنگی توجه نمود .
