28 ژوئیه ۲۰۲۰
Samuel Brannen Senior Fellow, International Security Program and Director, Risk and Foresight Group
مقدمه
در 11 مارس 2020 ، ویروس کرونا توسط سازمان بهداشت جهانی به عنوان یک اپیدمیمعرفی شد و پادشاهی عدم قطعیت را آغاز کرد و به سرعت بدنبال آن ، شاید در بزرگترین انفجار تفکر راجع به آینده در تاریخ بشر ، باعث شد که دولت ها ، کسب و کارها ، مؤسسات و افراد سؤال کنند که این تغییر برای آنها چه معنایی خواهد داشت. چگونه یک ویروس می تواند جامعه و زندگی ما را در روزها ، هفته ها ، ماه ها ، سالها و حتی دهه های بعدی تغییر دهد؟
استفس موریسون و آنا کارول ، در یک مقاله ویژه و آگاهانه درباره مسیر آینده و چالش سلامت عمومی ، اظهار داشتند که : ” با این همه گیری ؛ جمعیت ، دولت ها ، اقتصادها ، هنجارها و ساختارهای حاکم بر تاریخ تغییر می کنند.”
با بهره مندی از چهار ماه مطالعه و تأمل ، مقاله حاضرکه در مقابل شماست کوششی است که چگونگی تغییراتی را که ویروس کرونا به طور اساسی در روندهای اصلی جهانی تا سال 2050 ایجاد خواهد نمود ، ارایه نماید. این ارزیابی به طور مداوم با یک افق زمانی 30 ساله به روز می شود.
ارزیابی صریح و شفاف این است که ویروس کرونا در کوتاه مدت بسیار مختل کننده است و از نظر میان مدت و طولانی مدت در هر منطقه macrotrend که در این مقاله تجزیه و تحلیل می شود ، بسیار غیرقابل پیش بینی است. این پدیده یک آزمایش شتاب دهنده ، تحریک کننده و تست استرس است. تأثیرات آن داغ و تیز و سرازیر خواهد شد و كشورها و به جمعیت های مختلفی به روش های مختلف و در بازه های زمانی متفاوت ضربه خواهد زد. این ناهموار بودن و غیرقابل پیش بینی بودن است که چالش های پیش رو را مشخص می کند ، همانطور که با جزئیات بیشتری در این تحلیل ، سناریو هایی که همراه با سارا لادیسلاو نویسنده CSIS تدوین و توضیح داده شده است. در حالی که اعتماد به نفس بالایی در ارزیابی نتایج مرحله اول از این بحران وجود دارد ، نتایج مرحله دوم رویدادهایی که اکنون آشکار می شوند ، فقط می توانند پیش بینی شوند. به عنوان مثال ، در حالی که نویسندگان این مختصر در اوایل ماه آوریل پیش بینی کردند که احتمالاً ویروس کرونا جنبش های اعتراضی جهانی را تسریع می کند ، هرگز پیش بینی نمی شد که تا اواخر ماه مه ایالات متحده مرکز جنبش اعتراضی جهانی و محور آن باشد. این اعتراضات بر علیه وحشیگری پلیس و نژادپرستی سیستمی است. انتظار می رود چنین شگفتی های بسیاری در آینده وجود داشته باشد ، اما تغییرات قابل شناسایی در حال انجام هنوز باید به بهترین وجه ممکن فهرست شوند. ویروس کرونا نشانه آغاز دوره ای از تغییرات مداوم و سریع است.
جمعیت
سالخوردگی
این ویروس جمعیت انسانی را در یک انتقال تاریخی در ساختار
جمعیتی در کل آلوده کرد. طبق آمار ها
امسال ، برای اولین بار ، تعداد افراد با سن 60 سال یا بالاتر از تعداد افراد 5
ساله یا جوانتر در سراسر جهان ، افزایش
داشته و جمعیت سالمندان با بیشترین
میزان در کشورهای پردرآمد متمرکز شده است. متأسفانه این ویروس برای این گروه در
حال رشد سالمند خطرناک است. به عنوان مثال ، بیش از نیمی از مرگ و میر ناشی از
کووید در ایالات متحده در میان افراد بالای 65 سال بوده است و حدود 85 درصد در
ایتالیا در بین افراد 70 سال و بالاتر بوده است. آسایشگاه های سالمندان به خصوص در برابر خوشه های شیوع و مرگ و میر آسیب پذیر تر است.
خطر بالاتر برای افراد مسن این سؤال را ایجاد می کند که چه
می توان برای اطمینان بهتر از سلامت و ایمنی آنها نه تنها در طول این بیماری ،
بلکه در صورت بروز همه گیری های احتمالی آینده انجام داد. در این همه گیری همچنین
تا حدی روشن شده است که شهروندان سالخورده به عنوان مراقبان و به عنوان لینچین های
اجتماعی در خانواده ها و جوامع و نیز
مشارکت کننده مهمی در نیروی کار هستند. با گذشت زمان ، هزینه های واقعی این از دست
دادن زندگی انسان ها معین می شود و احتمالاً رویکرد به این امر تغییر خواهد کرد ،
از جمله افزایش امنیت و ایمنی و استفاده از فناوری برای کمک به سالمندان.
شهرنشینی
اپیدمیمدتی که چهره شهرها را تغییر داده است. نظافت خیابان ها ، بیمارستان ها ، سیستم های زهکشی آب ، سیستم های دفع زباله و سیستم های بهداشت عمومی ، همه ناشی از واکنش های شهری نسبت به شیوع بیماری های گذشته است.
در طول این همه گیری ، تغییرات پایدار در شهرهای سراسر جهان در حال انجام است. برنامه ریزان شهری برای تأکید بر فضاهای سبز ، مناطق تفریحی در فضای باز و عابر راههای پیاده ، در حال سازماندهی فضاهای عمومی هستند. و در حالی که استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی به دلیل داشتن ویروس کرونا کاملاً به جهت استفاده از خودروها ی شخصی تغییر کرده است . برای مثال ، حمل و نقل عمومی شهر نیویورک از ژانویه 62 درصد کاهش یافته است در حالی که رانندگی شخصی 16 درصد افزایش یافته است . در شهرها از نیویورک تا پاریس و بسیاری شهرهای دیگر برای افزایش خطوط دوچرخه و به حداقل رساندن تردد وسایل نقلیه عمومی اقداماتی انجام داده اند. جوامع شهری همچنین دسترسی جهانی به خدمات عمومی مانند مراقبت های بهداشتی و برق را افزایش می دهند ، که بدون آن برخی از مردم نمی توانند از اقدامات بهداشت عمومی مانند دستورات قرنطینه استفاده کنند. علاوه بر این ، دولتهایی در مکانهایی مانند کنیا ، افغانستان ، هند و آفریقای جنوبی در حال انجام اقدامات لازم برای تأمین و ارتقاء شهرکها و زاغه های غیررسمی بوده و در حال تلاش برای اتصال سرویس های جدید ، برقی و بهداشتی به مناطقی هستند که قبلاً غیرقانونی بودند. در جای دیگر ، دولتهایی در کشورهایی مانند کلمبیا ، اسپانیا ، توگو و آفریقای جنوبی در انتقال پول نقد اضطراری و اقدامات اساسی درآمدی جهانی گام برداشته اند و یک شبکه جدید امنیت اجتماعی ایجاد کرده اند. به موازات آن ، شرکت های بزرگ فناوری مانند Tencent و Qualcomm برنامه هایی را برای کمک به شهرها برای بهبود دسترسی به خدمات از طریق فناوری های “شهر هوشمند” اعلام کرده اند.
همه گیری همچنین باعث شده است که متخصصان بفهمند جمعیت چگالی بالا در معرض شیوع بیماری چقدر آسیب پذیرمی باشند. در حالی که 55 درصد از جمعیت جهان در حال حاضر در مناطق شهری زندگی می کنند ، پیش بینی می شود که این درصد تا سال 2050 به 66 درصد رشد کند که بخش اعظم این رشد در کشورهای در حال توسعه است. همه گیر ی ویروس کرونا به احتمال زیاد در ووهان ، چین ، با جمعیتی معادل 11 میلیون نفر سرچشمه گرفته است. پس از آن منطقه کلانشهر نیویورک را نابود کرد – یکی دیگر از بزرگترین شهرها. بهداشت عمومی و نظارت بر بیماریها برای شهرهای آینده موضوع مورد توجه و مهمی خواهد بود.
علاوه بر این ، آینده شهرها در برخی از مناطق مورد سؤال قرار گرفته است. برای مثال شتاب در قبال کار از راه دور را در نظر بگیرید. در ماه مارس 2020 تعداد آمریکایی هایی که از راه دور کار می کنند دو برابر شده و به 62 درصد رسیده است. تحقیقات جدید تر نشان می دهد که کار از راه دور می تواند منجر به افزایش بهره وری قابل توجهی شود ، و شرکت های بزرگی مانند توییتر قبلاً اعلام کرده اند که برنامه های کار از راه دور را دائمی می کنند. این مسئله باعث شده است تا اهمیت نزدیکی محل کار مورد سؤال قرار گیرد ، که به نوبه خود می تواند اهمیت شهرها را به عنوان قطب های شغلی کاهش دهد و به کارکنان یقه سفید اجازه می دهد به ویژه از شر مراکز شهری پر هزینه بسمت مقاصد ارزان تر جابجا شوند – و این یک نکته ویژه و مهم است که به طور بالقوه باعث اختلال در رشد دستمزدها می شود. شواهد و مدارک محدودی وجود دارد که چنین روندی در حال انجام است ، به طوری که طبق آمار Redfin ، یک کارگزار املاک و مستغلات ، 27 درصد از خانه داران به دنبال تغییر مکان در کلان شهرها در ماه آوریل و مه هستند. مناطقی که قبلاً با رشد روبرو بوده اند نیز ممکن است فرصت های جدیدی را شاهد باشند. به عنوان مثال ، برخی از شهرهای کوچکتر ایالات متحده مشغول جابجایی کارکنان از راه دور هستند ، به عنوان مثال Topeka ،در ایالت کانزاس ، برای آن۱۵۰۰۰ دلار پیشنهاد می کند.
مهاجرت
سال گذشته ، سازمان ملل متحد گزارش داد كه جمعیت مهاجران جهانی طی دهه گذشته 32.6 درصد افزایش یافته و به 272 میلیون نفر رسیده است – سطح جمعیتی مهاجران جهانی كه قبلاً پیش بینی می شد در سال 2050 اتفاق بیفتد. در حال حاضر بیشتر جمعیت جهان با برنامه های قرنطینه روبرو هستند و بیش از 220 کشور ، در سرزمین ها یا مناطقی از آن نوعی از محدودیتهای سفر یا مهاجرت را اعمال کرده اند. چطور ، چه گونه این محدودیت های جدید در مورد مهاجرت جهانی برعکس شده است ، مشخص نیست ، اما حتی با تحمیل کوتاه مدت آنها ، در آینده از بسیاری جهات تغییر شکل می دهد.
کمبود نیروی کار ناشی از همه گیری در کشورهایی که به کارگران مهاجر وابسته هستند ، احتمالاً اتوماسیون و نوآوری های فناوری را تسریع می کند. عواقب پایداری اقتصاد کلان نیز روز به روز شدت می یابد. اقتصادهای توسعه یافته ممکن است نه تنها در کار بلکه از نظر کارآفرینی که غالباً توسط مهاجران اخیر ایجاد می شود ، موقعیت ها را از دست بدهند. علاوه بر این ، اقتصادهای در حال توسعه و جوامع مهاجران در مقیاس وسیع تثبیت اوضاع را از دست می دهند. بانک جهانی پیش از این کاهش 20 درصدی در اعتبارات جهانی را تخمین زده است که برای اقتصاد کشورهایی مانند هند و نیجریه بسیار حیاتی است. از دست دادن اعتبار ها خطرات بی ثباتی سیاسی و تخریب حكومت ها را در بسیاری از مناطق افزایش می دهد. پس از گذر از بحران ، جریان مهاجرت ممکن است دربخش جنوبی جهانی افزایش یابد زیرا کشورهای توسعه یافته محدودیت های مرزی و مهاجرتی را حفظ می کنند.
منابع
انرژی
این همه گیری باعث اختلال فوری و لرزه ای در بازارهای انرژی شد ، زیرا بازار های گسترده ای از اقتصاد جهانی یک شبه بسته شد. تقاضای نفت ایالات متحده بیش از 25 درصد کاهش یافت وقیمت بنزین از پایین ترین میزان در دهه 70 به پایین ترین سطح خود رسید. تقاضای حمل و نقل عمومی در سان فرانسیسکو و سیاتل حدود 70 درصد و در لندن 62 درصد کاهش یافته است. در ایتالیا و فرانسه ، در اواسط ماه مارس و اوایل ماه مه در بیش از 80 درصد تقاضا در کل شهرهای اصلی کاهش یافته اما پس از آنکه کشورها شروع به بهبود وضعیت از بیماری کردند ، طی ماههای اخیر به طور پیوسته افزایش یافت. به عنوان مثال ، در واشنگتن ، رانندگی فقط در اوایل ماه ژوئیه به سطح قبل از بیماری می رسد ، در حالی که استفاده از وسایل نقلیه عمومی 64 درصد پایین تر از سطح پایه است. علاوه بر این ، کاهش تجارت جهانی کالا – در مسیر کاهش 20 درصدی در سال 2020 – حمل و نقل انرژی بر را کاهش داده است. در سطح جهانی ، تقاضای انرژی طی دوره 70 ساله شدیدترین کاهش خود را نشان داد ، و اگر تغییرات در مصرف کلی انرژی ناشی از عواملی مانند ادامه کار از راه دور باشد ، کاهش تقاضا ممکن است دوام داشته باشد. بسته به نوع ماندگاری تغییرات خاص ، این بیماری ممکن است باعث شده تا تقاضای “روغن برتر” 15 سال زودتر از آنچه انتظار می رود ، فرا برسد.
نوسانات قیمت بازار انرژی ، توسط تولید بیش از حد جهانی و مشکلات بوجود آمده در روابط اوپک و روسیه ، تشدید شده و همچنین ممکن است عواقب طولانی مدت داشته باشد. به عنوان مثال ، قیمت های پایین نفت ، استفاده از سوخت های فسیلی را تحریک می کند و می تواند استقرار وسایل نقلیه برقی را به تعویق اندازد. از طرف دیگر ، همه گیری باعث کاهش 20 درصدی سرمایه گذاری در کل بخش انرژی – معادل 400 میلیارد دلار – شده است در حالی که سرمایه گذاری در مقیاس مناسبی در منابع تجدید پذیر به اثبات رسیده است. تقاضای کمتر و سرمایه گذاری ، فضایی را برای فناوریهای انرژی تجدید پذیر و کارآیی هزینه فراهم می کند تا سهم بیشتری از سرمایه گذاری را عودت نماید. علاوه بر این ، یک نکته مهم این است که دولت ها و موسسات سیاست های بهبود اقتصادی پایدار و سبز را در نظر می گیرند که می توانند بازارهای انرژی را به شکل چشمگیری تغییر دهند.
همه گیری های آینده و تغییرات آب و هوا
تغییرات آب و هوا و همه گیری ها ذاتاً با هم ارتباط دارند و از آنجا که بشریت بیشتر در مناطق بیابانی مورد تجاوز آن زندگی می کنند ، سازمان ملل متحد انتظار دارد جریان ثابتی از ویروس های “زوناوتیک” متولد حیوانات در سال های آینده جهش یابد. حیوانات وحشی و دامهایی که به انسان خدمت می کنند از قبل به عنوان منشا ء 60 درصد از ویروس ها و ، 75 درصد بیماری های عفونی در حال ظهور از حیوانات منشأ می گیرند . محرکهای اصلی برای اپیدمی از طریق حیوانات وحشی شامل تنوع آب و هوا ، طغیان سیل و سایر حوادث شدید آب و هوایی است. تغییرات آب و هوایی همچنین مناطق جغرافیایی را که در آن تعدادی از بیماری های زونوتیک در حال حاضر فعال به طور منظم انسان را آلوده می کنند ، افزایش داده است.
علیرغم خطرات واضح و کنونی که توسط این همه گیری برجسته شده است ، اقدامات برای مبارزه با تغییرات آب و هوا و اجرای شیوه های پایدار کشاورزی متوقف شده است. این اپیدمی ماه ها توجه رسانه های بین المللی و سیاست گذاران را به خود جلب کرده است و از نیاز فوری به اقدامات اقلیمی فاصله گرفته است. در ماه مه ، با وجود کاهش چشمگیر مصرف انرژی به دلیل خاموشی های اقتصادی ، جهان باز هم بالاترین سطح دی اکسید کربن را در تاریخ بشر مشاهده کرد. بر مبنای پیمان پاریس برخی از كشورها در سال 2015 باید تعهدات خود را دنبال كنند و برنامه های جدیدی را برای كاهش انتشار كربن منتشر كنند. ، در عوض ، کنفرانس جهانی آب و هوا COP26 در ماه نوامبر ، به تعویق افتاده است. در همین حال ، فعالیت های اقلیمی مردمی ، که طی چند سال گذشته جهان را لرزانده است ، در طول همه گیری ، به فضای دیجیتالی عقب نشینی کرد ، گرتا تونبرگ ، یک فعال آب و هوا ، فعالان را ترغیب کرد تا کار خود را به صورت آنلاین انجام دهند.
با این حال ، نتایج ماندگار از همه گیر ی در مسیر آینده تغییرات آب و هوایی هنوز رقم نخورده است. سرعت و وسعت واکنش جهانی اقتصادی و بهداشت عمومی به این ویروس توسط بسیاری از فعالان صورت گرفته است تا نشان دهند که بسیج جهانی در موضوعات سیاسی حتی در شرایطی که به ایجاد اختلالات تاریخی برای اقتصاد و معیشت همبستگی داشته باشد ، امکان پذیر باشد. اتحادیه اروپا و کره جنوبی در برنامه های احیای اقتصادی و برنامه های محرک پیرامون “بهبود سبز” توجه ویژه ای داشته اند و قابل تصور است که سایر کشورها از این برنامه ها پیروی کنند.
غذا
سیستم جهانی تولید غذا چهار پنجم از جمعیت جهان را تغذیه می کند و توسط ویروس کرونا به شدت مختل شده است. جولی هوارد و امی سیمونز مشاوران ارشد مرکز مطالعات استراتژیک ، در مطالعات خود یک سری شوک به سیستم جهانی غذا را شناسایی می کنند: (1) حمل و نقل و محدودیت های اقتصادی حرکت کالاهای کشاورزی را پیچیده تر کرده است. (2) ممنوعیت صادرات و بسته شدن مرزها باعث اختلال در زنجیره تأمین شده است. (3) محدودیت در کار ، خدمات و ورودی های کشاورزی تولید کلی را کاهش داده است. و (4) از دست دادن شغل باعث کاهش قدرت خرید مواد غذایی به ویژه در بین فقرا شده است. در مجموع ، اینها ممکن است با تنظیم سلیقه مصرف کننده ، از جمله تطبیق رستورانها و استفاده بیشتر از خدمات تحویل غذا ، تغییرات ساختاری پایدار ایجاد کنند.
در زمانی پیش از این همه گیری ، اتصال وانتقال کشاورزی به یک علم داده در حال تسریع بود ، پیش بینی می شد که بازار هوش مصنوعی کشاورزی بیش از 25 درصد در سال بین سال های 2020 و 2026 رشد کند. اشکال جدید اتوماسیون نیز در دست اجرا بود که از جمله آنها می توان به طور قابل توجهی پایداری را افزایش داد. سیستمهای بدون سرنشین و خودران ها در بازارهای توسعه یافته و نوظهورکار خود را آغاز کرده بودند . تولید خودکار کشاورزی در حال حاضر به دلیل مشکلات ایمنی همه گیری و کمبود نیروی کار ، دستاوردهای کاهشی را شاهد است. در حالی که که کار در برخی از بخش های کشاورزی به طور خودکار نسبت به بقیه آسانتر است ، بکارگیری روبات ها و شیوه های کشاورزی مبتنی بر داده ها را تسریع می کند.
ناامنی غذایی باعث ایجاد بی ثباتی سیاسی می شود و قیمت مواد غذایی به طور مستقیم با خرابکاری های نهادی و اعتراضات گسترده در ارتباط است. اعتراضات مربوط به کمبود و قیمت غذا طی ماه های گذشته در مناطق مختلف رخ داده است. با توجه به مشكلات سياسي ، دولتها با اقداماتي از جمله افزايش توليد داخلي ، متنوع سازي منابع غذايي براي كشورهاي دیگر و تأمين كارگران كشاورزي ، اقدام به تأمين منابع غذايي كرده اند. سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (FAO) در حال حاضر پیش بینی می کند که تولید سبزیجات بطور فزاینده بومی سازی شود و بازارهای مواد غذایی بین منطقه ای برای کوتاه کردن زنجیره های مواد غذایی پیش بینی شود. تولید مواد غذایی ممکن است به طور فزاینده ای ، در خود شهرها اتفاق بیفتد ، با افزایش کشاورزی شهری ، حتی به سطح خانوارها نیز برسد. تقاضا برای بذرها ، مرغها و تجهیزات هیدروپونیک و سایر تجهیزات کشاورزی عمودی و داخلی افزایش چشمگیری داشته است. افزایش نظارت در مورد تأثیرات بهداشتی عمومی در مورد مصرف گوشت در چین و سایر کشورها ، این سؤال را ایجاد می کند که آیا افزایش همبستگی این همه گیری در مصرف مواد غذایی گیاهی در طولانی مدت ادامه خواهد یافت زیرا مصرف کنندگان غذاهای جایگزین های گوشت را می خورند .
فن آوری
رباتیک
ویروس کرونا احتمالاً در میان سایر اشکال اتوماسیون ، پذیرش روباتیک را تسریع می کند. در یک مطالعه پیش از ویروس کرونا ، اقتصاد آکسفورد پیش بینی کرد که تا سال 2030 می توان 20 میلیون شغل در عرصه تولید جهانی را با روبات ها جایگزین کرد. دفتر ملی تحقیقات اقتصادی و W.E. انستیتوی تحقیقات استخدام Upjohn نشان داده است که خوشه های اتوماسیون جایگزین نیروی کار در زمان رکود اقتصادی ، بیشترین تأثیر را در کسب و کار دارای مهارت پایین دارد.
در طول همه گیری ، روبات ها بطور گسترده ای در ارائه خدمات ، ضد عفونی فضاهای عمومی و کمک به کارکنان بهداشت و درمان به منظور کاهش شیوع ویروس مستقر شده اند. در صنعت مراقبت های بهداشتی ، این اپیدمی سرعت بخشیدن به کاربرد روبات ها را در عملیات روزانه بیمارستان و پیشرفت در برنامه هایی که می تواند به تشخیص موثرتر ، غربالگری و مراقبت از بیماران کمک کنند ، می کند. به عنوان مثال ، محققان چینی در حال طراحی روبات های جدید هستند که از راه دور نمونه خون را گرفته و سواب دهان را انجام می دهند.
در صنعت مواد غذایی ، ربات ها به سرعت به تمیز کردن کف و قفسه ها اعزام شده و با تهیه مواد غذایی گزینه های “بدون تماس” را ارائه می دهند. در صنعت خرده فروشی ، شرکت هایی مانند والمارت و آمازون در حال اجرای طرحهای رباتیک یا مراکز چابک تر با سرعت بالاتری نسبت به قبل از همه گیری برای پاسخگویی به افزایش سفارشات آنلاین هستند. روبات های زمینی و هوایی نیز با تهیه تصاویر حرارتی برای شناسایی شهروندان آلوده ، اجرای اقدامات قرنطینه و پخش پیام های خدمات عمومی ، نقش مهمی در مدیریت بحران در 21 کشور جهان دارند.
ساخت افزوده یا چاپ سه بعدی additive manufacturing
ساخت افزودنی یا (چاپ 3 بعدی) همکاری خود را برای پاسخگویی به نیازهای فوری در طول بحران ویروس کرونا نشان داده است ، به ویژه برجسته کردن ارزش آن در صنعت مراقبت های بهداشتی درحالی که زنجیره های تأمین پزشکی با اختلالات جهانی و نیازهای نوظهور مبارزه می کند ، تولید کالا ها از طریق چاپ سه بعدی از جمله سازه های آناتومیکی ، هواکش ها ، پروتزها و تجهیزات محافظ شخصی بسیار چابک بوده است. محققان و شرکتها در ایالات متحده و جاهای دیگر به منظور افزایش کمبودهای ناشی از بحران ، به تولید محصولات از طریق این روش روی آوردند. رویال DSM پلت فرم UNITE4COVID را که از سوی انجمن جهانی اقتصاد برجسته شده است ، راه اندازی کرد تا از تلاش یکپارچه تولید کنندگان چاپگر سه بعدی و کمبودهای آن پشتیبانی کند. سازمان غذا و داروی ایالات متحده ، انستیتوی ملی بهداشت ، مشارکت عمومی و خصوصی با شرکتهای تولید کننده ساخت افزوده برای رفع کمبود دستگاه ، از جمله تجهیزات محافظت شخصی تشکیل دادند. در مثال دیگر ، چین از تولید چاپ سه بعدی برای تولید انبوه وسایل ایمنی برای رفع کمبود جدی در این کشور استفاده می کند.
اینترنت اشیا
علیرغم افزایش سرعت دیجیتالی شدن دربحران ویروس کرونا ، از جمله از طریق زیرساخت های کار از خانه ، شبکه های VPN و ابزارهای همکاری مانند کنفرانس ویدیویی ، خود اینترنت اشیاء (IoT) تا حد زیادی تحت تأثیر ویروس کرونا قرار نداردهم اکنون نزدیک به 1 تریلیون یا تعداد بیشتری دستگاه متصل در جهان است که بخش ها و صنایع مختلفی را در بر می گیرد و همگرایی بین دنیای فیزیکی و دیجیتال را نشان می دهد. با وجود ویروس کرونا بسیاری از فعالیت های اجتماعی و تجاری به صورت آنلاین در حال حرکت است ، دستگاه های IoT انتقال داده های مشابهی را که قبل از بحران انجام داده بودند ، هم اکنون نیز ارسال می کنند که نشانه ای از افزایش سرعت در پر استفاده ترین وسیله است .
اما تأثیر طولانی مدت ویروس کرونا بر آنالیز IoT خصوصاً در بخش بهداشت قابل توجه است. کسب و کارها و دولتهایی که اعتماد خود را به اینترنت اشیاء و دستگاههای دیجیتالی در طول بحران افزایش داده اند ، پس از عقب نشینی همه گیری سطح دیجیتالی شدن بالاتری را حفظ می کنند. یک مثال افزایش تقاضا برای درگاه های دیجیتال در مراقبت های بهداشتی تعاملی است ، در حالی که برخی از خدمات آنلاین در حال حاضر 500 تا 600 درصد افزایش در استفاده از راه دور را گزارش می کنند. بازگشت به گذشته استفاده کم از فناوری ، تقاضای مصرف کننده بطور متوسط تا زیاد برای مشاوره از راه دور و مشاوره مجازی می باشد که باعث افزایش اعتماد به IoT می شود. علاوه بر این ، مشابه نحوه استفاده IoT برای تشخیص بحرانهای بهداشت عمومی در حال ظهور مانند Zika و H1N1 ، برنامه های IoT بطور مستقیم در مبارزه با ویروس کرونا برای ردیابی شیوع ویروس و کمک به ردیابی مخاطب با تجزیه و تحلیل و به اشتراک گذاری داده های زمان واقعی با سیستم های پزشکی جهانی و ابزارهای نظارتی ، از جمله منطقه پررونق وسایل پوشیدنی مصرفی ، استفاده شده اند.
هوش مصنوعی
تا سال 2030 ، هوش مصنوعی می تواند 15.7 تریلیون دلار از اقتصاد جهانی را شامل شود و شواهدی وجود دارد که ویروس کرونا سرعت کلی نوآوری در این زمینه را تسریع می کند. این اپیدمی باعث نفوذ هوش مصنوعی به مراقبت های بهداشتی می شود که شاید بیشتر از هر بخش دیگری باشد. هوش مصنوعی برای ایجاد سیستم های خودمختار که قادر به تعامل با دنیای فیزیکی هستند با رباتیک جفت شده و از آن برای پیش بینی شیوع ویروس ، نظارت بر میزان آلودگی ، انجام ردیابی تماس و آگاهی از تصمیمات مربوط به سیاست در مورد بازگشایی استفاده شده است. این اپیدمی، همچنین گسترش استفاده از کمکهای دیجیتال مانند chatbots در برنامه های مراقبت های بهداشتی در وب سایت های WHO و cdc را تسریع کرده است.. در بانکداری و تجارت الکترونیکی برای خدمات بانکی مکالمه با PayPal به عنوان مثال ، رسیدگی به 65 درصد از سوالات مشتری را انجام داده است. و در صنعت خدمات مرکز تماس محققان همچنین از روش یادگیری ماشینی برای تشخیص الگوهای رفتاری ویروس استفاده می کنند و امکان تشخیص زود هنگام بیماری را فراهم می آورد.
همزمان ، ویروس کرونا چالش های ذاتی هوش مصنوعی را برجسته کرده است و نشان داده که جامعه چند دهه از سیستم های خودکار که می توانند خود را به طور مستقل اداره کنند ، فاصله دارد. شواهد نشان می دهد که تغییرات غیرقابل توضیح ناشی از بحران در رفتار انسان ، مانند خرید کاغذ توالت و افزایش در خرید تجهیزات باغی ، صرفاً گیج کننده است. این ممکن است توسعه دهندگان را ترغیب کند که آینده هوش مصنوعی را برای درک رویدادهای بحران گذشته مانند رکود بزرگ و بحران مالی جهانی به منظور پیش بینی بهتر رفتارهای آتی انسان آموزش دهند. نوسانات غیر مترقبه در بورس اوراق بهادار ، به ویژه در بازه زمانی مارس تا آوریل ، ممکن است عمدتاً نتیجه بیش از حد عکس العمل الگوریتم های هوش مصنوعی و واکنش بیش از حد به یک محیط استراتژیک بسیار متفاوت و فراتر از هرگونه داده قبلی باشد.
بیوتکنولوژی
ویروس کرونا احتمالاً باعث شتاب بخشیدن به بیوتکنولوژی در قرن گذشته بود. بیوتکنولوژی در حاشیه پاسخ ویروس کرونا قرار دارد و این امکان را فراهم می کند تا پیشرفت سریع و روش های جدیدی در زمینه های تشخیصی ، درمانی و تولید واکسن ایجاد شود. بحران بهداشت جهانی دقیقاً آنچه را برای دستیابی به رهبری در بیوتکنولوژی و پیامدهای مرتبط با آن برای رقابت اقتصادی و امنیت ملی در نظر گرفته شده است ، به طور کامل مورد بحث قرار می دهد. فناوری های همگرا مانند هوش مصنوعی و رایانش ابری نیز باعث تسریع بیشتر پیشرفت در این زمینه می شوند. حتی پیش از این همه گیری ، پیش بینی می شد شرکت های جهانی زیست شناسی مصنوعی تا سال 2022 به سرمایه گذاری تقریبا 20 میلیارد دلار برسند.
اطلاعات
دسترسی و حریم خصوصی
تقریباً نیمی از جمعیت جهان اکنون آنلاین هستند و تا سال 2030 احتمالاً این تعداد نزدیک به 100 درصد خواهد بود. ویروس کرونا اتصال دیجیتالی را به عنوان یک ارتباط مهم در میان فشارها و رعایت فاصله اجتماعی اثبات کرده است. و اگرچه اتصال به اینترنت یک کالای اجتماعی نرم افزاری بوده است ، اما همچنین می تواند احتمالاً با پیامدهای ماندگار برای حفظ حریم خصوصی و آزادی های مدنی اقدامات امنیتی و نظارت را توسط دولت ها و شرکت ها گسترش دهد. دولت های اقتدارگرا و دموکراتیک حداقل در 25 کشور جهان نیز در پاسخ به این بیماری ، استفاده از فناوری های نظارتی را گسترش داده اند ، از جمله استفاده از ردیابی GPS برای اجرای انطباق ، جمع آوری داده های تلفن همراه از شرکتهای مخابراتی برای سنجش پیروی از دستورالعمل های بهداشت عمومی و ارائه علنی آنچه در موارد دیگر ، مرتبط با اطلاعات محرمانه در مورد افراد آلوده به ویروس کرونا در نظر گرفته می شد. شرکت های خصوصی به سرعت توسعه فناوری های نظارت بر سلامت را گسترش داده اند. اپل و Google در یک برنامه ردیابی مخاطب همکاری می کنند که از بلوتوث برای تعیین نزدیکی دیگران با افراد آلوده ، روزها یا هفته ها قبل از تشخیص آنها استفاده می کند. علی بابا ، غول تجارت الکترونیکی چینی ، یک برنامه ردیابی سلامت را طراحی کرد که وضعیت سلامت افراد را ردیابی می کند و به طور خودکار داده های خود را با مقامات قانونی به اشتراک می گذارد.
Privacy International (International International Monitoring) پاسخ جهانی به پروژه ویروس کرونا طیف گسترده ای از اقدامات را که در حال گسترش نظارت بر اهداف فراتر از سلامت عمومی هستند ، از جمله تلاش برای ایجاد گذرنامه های ایمنی و تلاش های اجرای قانون برای استفاده از برنامه های ردیابی تماس ، فهرست بندی می کند.
مشابه پایداری سیستم های امنیتی مستقر پس از حملات 11 سپتامبر 2001 در ایالات متحده و جاهای دیگر ، اقدامات نظارت برای مبارزه با ویروس کرونا به احتمال زیاد می تواند از این بحران برآید. بررسی های Gallup و KPMG نشان می دهد که در طول همه گیری ، مردم به طور غیرمنتظره ای نگران امنیت بهداشتی بوده و نسبت به قبل از شروع اپیدمی نگران حریم شخصی هستند. ران دیبرت ، یک متخصص برجسته در زمینه نظارت بر تلفن های همراه ، گفت: این اپیدمی”یازده سپتامبر را در مورد استروئیدها” ایجاد می کند ، با سوءاستفاده های شدید از قدرت که می تواند به حالت عادی جدید نیز بدل شود.
رشد داده ها
دیجیتالی شدن فعالیتها ، صنایع و خدمات تجاری و اجتماعی تحت ویروس کرونا و پذیرش فزاینده فن آوری هایی مانند IoT و AI منجر به رشد داده های جهانی خواهد شد. با قرنطینه فعالیت های روزانه به صورت آنلاین ، میلیون ها نفر برای سرگرمی و کار به اینترنت و فناوری روی می آورند و باعث ایجاد جریانهای بی سابقه ای در ترافیک داده ها و استفاده از داده های داخلی می شوند و نشان می دهند که زیرساختهای دیجیتالی برای آینده جوامع چقدر حیاتی است.
در مقایسه با زمان مشابه در مارس 2019 ، استفاده از داده های خانگی در سال 1820 در کل 18 درصد افزایش یافته است و میانگین میزان استفاده روزانه روزانه 38 درصد به 16.6 گیگ در مقایسه با 12 گیگ در سال 2019 افزایش یافته است. در کل استفاده از اینترنت و ترافیک نیز وجود داشته است.
اخبار دروغ و رسانه های اجتماعی
از ژانویه سال 2020 ، 49 درصد از جمعیت این سیاره که کاربران فعال رسانه های اجتماعی هستند که 9 درصد (321 میلیون کاربر جدید) نسبت به سال 2019 بیشتر است3.8 میلیارد پوند هزینه می کنند . این نشان می دهد که تعداد کاربران رسانه های اجتماعی تا سال صرف نظر از تأثیر ویروس کرونا تا 2050 به طور قابل توجهی بیشتر خواهد شد ، اما با بحران حاصل از این اپیدمی در وصرف پول و زمان برای رسانه های اجتماعی این فضا الوده به فساد و قرار گرفتن در معرض اخبار دروغ می شود. نظرسنجی از تحقیقات پیو نشان می دهد که افرادی که در درجه اول از طریق رسانه های اجتماعی اخبار را دریافت می کنند ، محتمل تر است که با اطلاعات غلط در مورد همه گیری روبرو می شوند. علاوه بر این ، شواهد در حال رشدی وجود دارد مبنی بر اینکه سیستم عامل های رسانه های اجتماعی در تلاش های اقتدارگرایانه برای کنترل حوزه اطلاعات بسیار مهم هستند.
از زمان شروع ویروس کرونا ، اطلاعات نادرست (عمداً نادرست) و اطلاعات نادرست (سهواً نادرست) كه بطور مستقيم با ويروس گره خورده اند ، گسترش يافته است. در برخورد با یک پدیده جدید ، فن آوری اطلاعات ، نسل بعدی رسانه های مصنوعی و بعضی اوقات بازیگران دولتی که به دنبال تحریف حقیقت هستند ، اطلاعات جعلی را در مقیاس و سرعت بیش از حد مشابه شرایط حاضر را شارژ نکرده است. شیوع بیماری های گذشته ماهیت نگران کننده نادرست سلامت را برجسته می کند. در حین شیوع 2016 Zika ، جریان اطلاعات نادرست در مورد این ویروس از منابع موثق اطلاعاتی پیشی گرفته است. این امر نشان داد که توانایی خبرهای دروغین سریعتر و گسترده تر از اخبار معتبر بود.
با توجه به تلاش دولتهای مسئول ، جامعه مدنی ، سازمانهای چند جانبه و صنعت خصوصی برای جلوگیری از گسترش اطلاعات غلط این روند احتمالاً بدون توجه به ویروس کرونا ادامه خواهد داشت. با این حال ، آنچه سازمان بهداشت جهانی از آن به عنوان “infodemic” یاد کرده است به عنصر دیگری از رقابت های ژئوپلیتیکی تبدیل شده است. چین ، روسیه و سایر کشورها از طیف وسیعی از بسترهای نرم افزاری برای پخش اطلاعاتی ناخوشایند ، ایجاد اختلاف نظر و گسترش ترس در ایالات متحده و اروپا استفاده می کنند. دانش و یادگیری
ویروس کرونا شتاب در پذیرش آموزش آنلاین را ضروری کرده است. بسیاری از دانشگاه ها و مدارس در سراسر جهان قبلاً در پاسخ به ویروس کرونا به آموزش آنلاین رسیده اند. در حالی که تغییرات سریع باعث ایجاد تنظیمات نادرست شده و نواقص موجود در دسترسی نابرابر به فناوری را برجسته می کند. یک مدل جدید از آموزش ترکیبی که مزایای آموزش حضوری را با یادگیری آنلاین هم افزایی می کند ، به احتمال زیاد پایدار خواهد بود.
از سال 2012 ، آموزش الکترونیکی دستاوردهای مداوم داشته است. در سال 2018 ، نسبت دانشجویان آمریکایی حداقل در یک کلاس آنلاین ثبت نام کرده و به بیش از 34 درصد رسیده است. چندین دانشگاه بزرگ دولتی الگوی آموزش ترکیبی را اتخاذ کرده اند.
این اپیدمی ممکن است درک بهتری از عوامل نهادی که باعث محدود شدن اثربخشی و دستیابی به آموزش آنلاین می شود ، از جمله عدم پشتیبانی اداری و بازاریابی ، عدم درک سبک های یادگیری آنلاین توسط مربیان و دانشکده ها و درک منفی نسبت به مدارک آنلاین توسط کارفرمایان همچنین ممکن است دانشگاه ها به دلیل کاهش تقاضای در نتیجه تجربه تحصیلی کمتر مطلوب ، مجدداً به بررسی نرخ شهریه ها بپردازند.
اقتصاد
جهانی سازی
این اپیدمی بزرگترین شوک اقتصادی در جهان در حافظه تاریخ بشر است – که از بحران مالی جهانی پیروی می کند و عدم قطعیت نسبت به آینده در آن است. چشم اندازهای اقتصادی جهانی ژوئن 2020 بانک جهانی ، تصویری تاریک از اقتصاد جهانی کنونی و آینده را ترسیم می کند ، پیش بینی می کند انقباض 5.2 درصدی در اقتصاد جهانی در بازارهای نوظهور و اقتصادهای در حال توسعه و توسعه یافته ایجاد شود. این اولین بار در حداقل تاریخ 60 ساله است که دو گروه از کشورها به عنوان یک گروه رکود اقتصادی را تجربه می کنند. که تصویری از یک بحران اقتصادی گسترده ، عمیق و هماهنگ جهانی را می کشد. اقتصاددانان و بانکهای مرکزی در سراسر جهان بهبودوضعیت آرامی را پیش بینی می کنند . مشاور اقتصادی صندوق بین المللی پول و مدیر گروه تحقیقات گیتا گوپینات اظهار داشته که این “بدترین رکود از زمان رکود بزرگ و بدتر از بحران جهانی مالی است. “
حتی با چنین دیدگاه ناخوشایندی ، مرگ جهانی شدن برای چندین دهه پیش بینی نشده است. علیرغم ضربات گسترده ای که به ارتباط جهانی و تجارت وارد شده است ، جهانی سازی مطمئناً دوام خواهد داشت و می تواند زودتر از آنچه انتظار می رفت ، عقب نشینی کند. سؤالات مهمتر این است که چگونه جهانی شدن تغییر خواهد کرد و مسیر پیشرفت چگونه است. با پنهان شدن کشورها در پشت مرزهای خود و افزایش تعرفه ها برای محافظت از بازارهای خود ، جریان تجارت خارجی به طرز چشمگیری سقوط کرده است. سازمان تجارت جهانی حجم صادرات کالاهای جهانی متناسب با سطحی در اواخر دهه 2000 را پیش بینی می کند.
زنجیره تأمین
مهمترین نتیجه ویروس کرونا می تواند تشدید حفاظت از منافع ملی باشد که مخالف با انگیزه بازار آزاد در هدایت و تشکیل زنجیره تأمین است. ویروس کرونا احتمالاً بزرگترین شوک بازار بین المللی از نظر محدود کردن عرضه در جریان آزاد کالاها از زمان تحریم نفتی عربی در سال 1973 ، می باشد .. این شوک با تنش های زنجیره تامین موجود در ارتباط با ادامه تجارت و محدودیت های صادرات بین ایالات متحده و چین است. محدودیت های پایدار ملی و مشوق های دولت برای برانگیختن رشد داخلی صنایع کلیدی می تواند به طور بالقوه قطعات زنجیره تأمین را متناوب و منطقه بندی کند و منجر به تجدید سازمان یا مجاورت مجدد تولید در بازارهای کلیدی و تکه تکه شدن فزاینده بین بازارهای آسیایی و غیرآسیایی شود.
بازارهای نوظهور همچنین با اختلالاتی در اقتصاد روبرو هستند که می تواند خسارتهای عمیق و ماندگار ایجاد کند. به عنوان مثال ، نفت ، جهانگردی و اعتبارات سرمایه ای سه عامل اصلی اقتصادی در بازارهای نوظهور هستند و همگی تحت تأثیر ویروس کرونا به شدت منفی هستند.
کشورها در سراسر جهان به زودی با چالش های بدهی مواجه خواهند شد زیرا بازارهای اعتباری تعطیل می شوند و ظرفیت بازپرداخت تأیید ناپذیر است. ماده اصلی مهم – سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) است که همه آن فعلا تعطیل شده است. کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل پیش بینی می کند که جریان های مستقیم در خارج از کشور امسال 40 درصد و سال آینده 5 تا 10 درصد دیگر کاهش می یابد و احتمالاً تا سال 2021 روند بهبود را آغاز نخواهد کرد.
نابرابری
با کمال تعجب ، نابرابری احتمالاً در سطح جهانی و در کشورهای مختلف افزایش می یابد ، زیرا این اپیدمی بر اقشار فقیر اقتصادی ، تأثیر می گذارد. صندوق بین المللی پول در تجزیه و تحلیل پنج اپیدمی قرن بیست و یکم ، شواهدی را یافت که نشان می دهد کارکنان کم مهارت و دستمزد پایین به طور نامتناسب تحت تأثیر شیوع بیماری قرار دارند. ضرایب جینی – یک معیار رایج در توزیع ثروت در جامعه – پس از همه گیری های گذشته افزایش یافته است ، که نشانگر عدم تشکیل ثروت بیشتر در دوران بهبود است.از دست دادن شغل نیز به طور نابرابر توزیع شده است. اشتغال افراد دارای تحصیلات پیشرفته تغییر چشمگیری نداشته است ، اما برای افرادی که آموزش رسمی کمی دارند و یا نداشتند ، میانگین اشتغال حتی پس از پنج سال بهبود بیش از 5 درصد کاهش یافته است.
در نتیجه ، فقر جهانی ، که از سال 1998 روند نزولی داشته است ، افزایش خواهد یافت. درآمد از دست رفته در بین فقیرترین افراد جهان به دلیل اپیدمی در روز بالغ بر 550 میلیون دلار است. گزارشی که اخیراً از سوی سازمان ملل متحد انجام شده حاکی است ، تعداد افرادی که زیر خط فقر جهانی زندگی می کنند می توانند از یک میلیارد نفر فراتر رود ، این رقم در سال 2018 به 641 میلیون نفر رسیده است.
جابجایی کار
بازارهای کار در سراسر جهان دچار آشفتگی شده اند. صندوق بین المللی پول تخمین می زند که 300 میلیون شغل تمام وقت در سه ماهه دوم سال 2020 از دست می رود. در صنایع خرده فروشی ، خدمات و گردشگری ، که اکثر کسب و کار کم درآمد در آن واقع شده اند ، از دست دادن شغل ناشی از اپیدمی ناشی از جابجایی اقتصادی خواهد بود.
اثرات اقتصادی همه گیری توسط افراد نزدیک به خط فقر احساس می شود زیرا کسب و کار موجود در “اقتصاد واقعی” (یعنی تهیه کالاهای اولیه و خدمات اساسی) به دلیل قرنطینه شدن ناپدید می شوند. در طولانی مدت ، این کارکنان در بهبود از اپیدمی دچار مشکلات قابل توجهی خواهند شد.
این همه گیری بسیاری از کسب و کار ها را که این کارکنان برای سالها برای ان کار کرده اند از بین می برد زیرا ادامه روند رکود اقتصادی بر کسب و کار کوچک حاکم است ، در حالی که کسب و کار بزرگ قادر به تحمل طوفان و در بعضی موارد است و سهم بازار را گسترش می دهند و از فرصت دستیابی به آشوب استفاده می کنند.. تحولات بلندمدت ساختاری در اقتصاد شامل کاهش مداوم در سهم اشتغال توسط کسب و کار خرد (شرکتهایی با 9 یا کمتر کارمند) در ایالات متحده خواهد بود. اگر بحران مالی جهانی با هر نشانه ای عمل کند ، این روند سرعت می یابد. کسب و کارهای کوچک 47.1 درصد از اشتغال ملی را تشکیل می دادند اما 64 درصد از دست دادن شغل را به خود اختصاص دادند.. “
نوآوری
شاید مهمترین تغییر ساختار اقتصادی در حرکت سریع به تجارت آنلاین انجام شود. در مقایسه با ماه مه 2019 ، هزینه های آنلاین 77.8 درصد افزایش یافته است. ارز فیزیکی قربانی ناخواسته بوده است زیرا مردم بیشتر و بیشتر به معاملات بدون پول تکیه می کنند. در انگلستان در مراحل اولیه شیوع ، 54 درصد از مصرف کنندگان اظهار داشتند که از پول نقد در کل استفاده نمی کنند. در همین حال ، علاقه به ارزهای رمزپایه افزایش می یابد.
کیف پول های دیجیتال به لطف برنامه هایی مانند WeChat در حال گسترش هستند ، اما تغییر نرخ ارز احتمالاً شاهد افزایش توسعه و پذیرش خواهد بود. شرکت ها پیش بینی های خود را تنظیم کرده اند و تخمین می زنند که تا سال 2025 67 درصد از کل ارزش معاملات به صورت دیجیتالی باشد ، که 10 درصد نسبت به اهداف افزایش می یابد. اه دور آنها در دنیای بدون پول جذاب تر و جذاب تر می شود.
امنیت
گسترش امنیت ملی
ویروس کرونا این واقعیت را تأکید کرده است که امنیت بهداشتی مترادف با امنیت ملی است. ضرورت گسترده تر کردن تعریف منظور از دفاع ملی مشخص است. این امر به نوبه خود می تواند انگیزه ای برای سایر روندهای جهانی از جمله مهاجرت و تغییر اوضاع در مرزهای امنیت ملی داشته باشد زیرا دولت ها به دنبال تجدید اعتماد با شهروندان هستند. . در عین حال ، همانطور که گزارش کمیسیون CSIS در تقویت امنیت بهداشت آمریکا نشان می دهد ، یک خطر وجود دارد ، که ایالات متحده می تواند یک بار دیگر در یک “چرخه نارضایتی و بحران” قرار بگیرد. در حالی که امنیت درمانی سرمایه گذاری های بیشتری را طلب می کند ، فشارهای بدهی و بودجه رو به رشد در محیط اقتصادی با رشد آهسته ای که در پی آن قرار دارد ، افزایش می یابد.
تکه تکه
مصاحبه اخیر محققان چندگانه CSIS نتیجه می گیرد که تأثیر طولانی مدت ویروس کرونا احتمالاً تسریع در انتقال به نظم پراکنده تر جهانی به رهبری نه ایالات متحده و نه چین است. این لزوماً نظم چند قطبی نخواهد بود ، زیرا اصول سازماندهی آن ناشناخته مانده است. نظرسنجی های اخیر تأیید کرده است که هر دوکشور ایالات متحده و چین با توجه به پاسخ های خود به ویروس ،کشورها در سراسر جهان آشکارا نقش ایالات متحده و چین را در یک نظم جهانی جدید زیر سوال می برند. رهبری هر کشور واحد در این محیط جهانی به طور فزاینده دشوار خواهد بود ، زیرا ملت ها می خواهند منافع خود را دنبال کنند و چون چندین قدرت ظرفیت کافی برای تأثیرگذاری بر رویدادها را کسب می کنند این امر با قطعیت بسوی یکی از آنها نخواهد بود. سیستم ایالات متحده به احتمال زیاد مهمترین ساختار نفوذی در جهان خواهد بود ، اما سایر محورها و علایق نیز وقایع جهانی را تعیین می کنند.
منطقه خاکستری
فعالیت های منطقه خاکستری – فعالیت های زیر آستانه درگیری های مسلحانه اما خارج از روش معمول – طی چند دهه گذشته به شدت افزایش یافته است. پروژه خاکستری CSIS به بررسی حملات برجسته قابل توجه در حملات سایبری و همچنین تاکتیک های دیگر مانند پشتیبانی مالی از درگیری های پروکسی ، اجبار سیاسی و اقتصادی و عملیات نفوذ اطلاعات می پردازد.
همانطور که در بالا مورد بحث قرار گرفت ، ویروس کرونا به طور واضح رقابت دولت را در اطلاعات نادرست سرعت بخشيد. دولت های متعدد کشورهای مختلف پاسخ های خود را به ویروس کرونا اشتباه داده اند و نتوانسته اند رهبری جهانی را در این زمینه به کار گیرند ، بنابراین آنها به دنبال این هستند که با سرزنش دیگران برای آن شکست ، معرفی کنند.
علاوه بر این ، همانطور که تاد هریسون از CSIS خاطرنشان کرده است ، تأثیرات مالی فوق العاده ویروس کرونا منجر به کاهش امور دفاعی در سراسر جهان خواهد شد. این می تواند کشورها را به سمت کاهش هزینه و رویکردهای منطقه خاکستری به رقابت بین المللی سوق دهد
بازگشت به ترور
یک یادداشت در مورد بازیگران غیر دولتی: احتمالاً در میان همه گیری ها و عواقب اقتصادی آنها ، تعداد و فعالیت های آنها در حال افزایش است. گروه های غیر دولتی و تروریستی از این اختلال گسترده برای استفاده مجدد ، آموزش مجدد و سازماندهی مجدد استفاده کرده اند
حکومت
بیداری سیاسی
با این اپیدمی تقریباً همه عوامل اساسی تشدید شده است که اعتراض گسترده را احتمالاً همانگونه که در گزارش مارس ، “عصر اعتراضات جمعی” آمده است ، تشدید می کند. این موارد از استفاده از رسانه های اجتماعی و فناوری های دیجیتال گرفته تا بیکاری و نابرابری متغیر است. این اپیدمی همچنین مشکلات عدیده ای در مدیریت ایجاد کرده و بحران های اقتصادی مداوم را در بسیاری از کشورها تشدید کرده است.
این اپیدمی به دور از ساکت کردن خیابان ها ، اعتراضات گسترده ای را در بیش از ده کشور ، از جمله ایالات متحده ، آفریقای جنوبی ، کنیا ، برزیل و فرانسه برانگیخته است. اعتراضات در ایالات متحده مربوط به نژادپرستی سیستمی و وحشیگری پلیس ممکن است بزرگترین تاریخ تاریخ این کشور باشد. فراتر از آشفتگی های اجتماعی اخیر ، همه گیر در حال بذرپاشی برای ناآرامی های طولانی مدت است. بحرانهای دوگانه اقتصادی و بهداشت عمومی ، نابرابری را تشدید می کند و باعث تقویت جنبش های سیاسی چپ و راست گرایانه می شود ، در حالی که دولت ها بیشتر با افول اقتصادی روبرو هستند. مشابه با بحران مالی جهانی ، که صحنه بسیاری از اعتراضات گسترده 2019 در سراسر 119 کشور را تشکیل داد ، یک بیداری سیاسی جهانی مداوم در سالهای آینده اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. تنها سؤال واقعی این است که دولت ها و نهادها چگونه قادر و مایل هستند با تغییر نگرش های مردمی سازگار شوند و آیا این جنبش ها می توانند قدرت مردم را به نتایج سیاسی تبدیل کنند.
افول دموکراتیک
با توجه به اعلام خانه آزادی ، چهاردهمین سال متوالی افول دمکراسی در سرتاسر جهان ،در سال 2020 ، این همه گیری دستاوردهای دموکراسی را به خطر می اندازد. این مشکل چنان آشکارتر شده است که رهبران با اقتدارگرا در چندین کشور با طیف وسیعی از سیستمهای سیاسی از این بیماری برای توجیه جذب قدرت و سوءاستفاده بیشتر از حقوق شهروندی استفاده می کنند. از طرف دیگر ، همه گیری می تواند یک فرصت ترمیم کننده برای دموکراسی باشد اعتماد
در آغاز ، این اپیدمی کاهش قابل توجهی در اعتماد به کشورها در سراسر جهان ایجاد کرد و باعث کاهش اعتماد طولانی مدت به دولت ها و موسسات در بسیاری از کشورها شد. به طور کلی ، اعتماد به نفس متخصصان و دانشمندان بهبود یافت زیرا مردم به طور فزاینده ای به اطلاعات و نظرات کارشناسان پزشکی و کارمندان دولت اعتماد می کردند که سعی در کنترل این بیماری داشتند. با این حال ، تأیید عمومی پاسخ های دولتی به این اپیدمی کاهش یافته است ، و بخشی از کسانی که به دولت اعتماد دارند برای کنترل همه گیری در بین اعضای G7 بین آوریل و ژوئن به 50 درصد رسیده اند. در ایالات متحده ، درصد کسانی که با عدم اطمینان از اطلاعاتی که از دولت فدرال دریافت می کنند ، از 38 درصد در ماه مارس به 49 درصد در ماه مه افزایش یافته است. با کم شدن اثرات تظاهرات ، اعتماد عمومی به نهادهای سیاسی نیز ممکن است کاهش یابد.
نتیجه
از دیدگاه دولتها ، کسب و کارها ، مؤسسات و اشخاصی که در ارزیابی خود از چالش های امروز جهان ما با انضباط ، سخت گیری و صادقانه عمل می کنند ، درگیر بحران هستند. آینده فقط برای ما اتفاق نمی افتد. ما آن را به طور فعال با اعمال و عدم تحرکات خود شکل می دهیم ، به ویژه در زمان بروز بحران گسترده ، که مطمئناً این لحظه بیانگر آن است. با توجه به روندهای بیان شده در اینجا ، باید فکر کنیم چگونه می خواهیم نوع دنیای مورد نظر خود را بطور فعال طراحی و شکل دهیم – دنیایی که از تکرار نوع بحرانی که اکنون ما را درگیر کرده ، جلوگیری می کند.
