این روز ها در جامعه بین المللی ابراز علاقه به تمرکز بر پایداری بیش از هر زمان دیگری مشهود است. تبلیغات در برخی از جنبه های یک محصول یا یک خدمت به عنوان “سازگار با محیط زیست ” در رسانه ها و بویژه فضای دیجیتال بسیار زیاد شده است . تحول دیجیتال و انقلاب صنعتی چهارم با تبلیغ گسترده ای در خصوص پایداری محیط زیست ارایه می شود . اما این جذابیت ها تبلیغاتی بوده و استفاده از آن محدود به امور فروش نمی شود و معطوف به بقای بسیاری از کسب و کار ها نیز هست . شواهدی وجود دارد که مشتریان و سرمایه گذاران، و حتی دولتهای محلی و ملی با افزایش توجه به “طرح کسب و کار برای توسعه پایدار” به ایجاد روش هایی برای اعطای پاداش به برخی از کسب و کار ها پرداخته اند. اما، موضوعاتی مطرح می شوند که مشخص نیست در حال ایجاد پیشرفت واقعی در این زمینه هستیم یا خیر؟
تولید محصول سبز با ایجاد تنوع در کل تولید از طریق ارتفای بهره وری از یک سو و از سوی دیگر افزایش کیفیت و رویکرد های مصرف انرژی کمتر به ازای هر محصول تولید شده با ایجاد آلایندگی کمتر و نیز حرکت در توسعه فرهنگ سازمانی در این راستا با توجه به مسئولیت اجتماعی از طریق ایجاد تعهدات به مردم درحال برنامه ریزی می باشد. این فرآیند، در حقیقت مسیر بلوغ سازمانی را در خصوص محیط زیست و مدیریت توسعه پایدار را ایجاد می نماید.
اما روندها تا زمانی که بحران کرونا ویروس نشان نداده بود بسیار کند هستند . صنعت و کشاورزی در سطح بین المللی به میزان بسیار زیادی چیزهایی را تولید می کند که مصرف اصلی بشر نیستند و بازیافت آنها در سطح بسیار کمی انجام میشود . بنابر این توجه شما را به مطلب زیر در این رابطه جلب می کنیم.
بیماری همه گیر کروناویروس بر زندگی و فعالیت های میلیون ها انسان در سراسر جهان تأثیر منفی گذاشته است. تعطیلی و الزامات حفظ فاصله اجتماعی ، کاهش تقاضا ، اختلال در زنجیره های ارزش ، افت جهانی عملکرد اقتصادی و بیکاری از پیامدهای این بحران هستند. بنابراین ، به سختی جای تعجب دارد که بتوان چواب اینکه احتمالاً همه می خواهند بدانند چه موقع همه گیری پایان خواهد یافت را دقیق داد .
هیچ کس نمی داند آن زمان کی خواهد بود. تا پایان یافتن مبارزه با ویروس ، اقدامات حفاظتی بسیار توصیه می شود. این همچنین در مورد ماسک های صورت ، که گفته می شود تبدیل به لوازم جانبی مدهای مورد نظر بعدی خیلی ها می شود ، صدق می کند. این محصولات همچنین می تواند از پارچه بازیافت شده ساخته شود ، به عنوان مثال دانش آموزان مد LCI بارسلونا (اسپانیا) و تولید کننده Ballo در کیپ تاون (آفریقای جنوبی) نشان داده اند. این ماسک ها مد را با بازیافت و پایداری ترکیب می کنند.
به گفته برخی کارشناسان ، بهبود اقتصادی می تواند بیش از یک سال طول بکشد. گروه بانکی هلندی ING هشدار داده است که بعید است اقتصاد جهان قبل از سال 2022 به سطوح پیش از بیماری همه گیر برگردد. به عقیده بانک جهانی ، مرحله بهبودی با کمک به پتانسیل طولانی مدت و پایداری مسیر توسعه یک کشور می تواند به ایجاد رونق و تاب آوری کمک کند. “برخی از کشورها از جمله چین ، آلمان و کره جنوبی علائم دلگرم کننده ای دارند که به عنوان بخشی از بهبود آنها به عناصر سبز نگاه می کنند.”
پایداری متداول ترین روش برای مقابله با خسارات اقتصادی است. صنایع مدیریت و بازیافت زباله می توانند سهم عمده ای برای دستیابی به این هدف داشته باشند. شرکت های این بخش ضمن صرفه جویی در انتشار گازهای گلخانه ای و انرژی ، زباله ها را به مواد اولیه تبدیل می کنند. همانطور که دفتر بازیافت بین المللی (BIR) در گزارش سالانه 2019 خود توضیح داده است ، ذخیره انتشار دی اکسید کربن (CO2) حاصل از بازیافت قابل توجه است: “آلومینیوم> 92٪ ، مس> 65٪ ، آهنی> 58٪ ، کاغذ> 18٪ ، نیکل> 90٪ ، روی> 76٪ ، سرب> 99٪ ، قلع> 99٪ می باشد .
در مورد فلزات کار آسان است . درمورد پلاستیکها کار زیادی می شود ولی بسیار اندک است در مقابل حجم عظیم آن . زمزمه فروش پاکتهای پلاستیکی و امثال آن در اروپا زیاد شده است . اما توسعه پایدار به بازیافت چندین برابری مواد و کاهش مصرف همزمان آنها نیاز دارد . چگونه و چطورش را همان صنایع بزرگ که آنها را توسعه داده اند باید بیشتر احساس و درک نموده و برایش راه حل پیدا کنند.
