توسط دانشگاه اکستر9 سپتامبر 2020
کارشناسان هشدار داده اند که فناوری چاپ 3 بعدی تهدیدی جدی و رو به افزایش برای حفظ حریم خصوصی افراد است. افراد می توانند از دوربین ها ، لپ تاپ ها یا تلفن های همراه برای ردیابی ریشه اشیا چاپ شده 3 بعدی و نحوه استفاده از آنها در صورت داشتن علامت های مبهم استفاده کنند.
یک مطالعه جدید درباره عدم آگاهی دولت ها و شرکت ها در مورد مسائل مربوط به حریم خصوصی مرتبط با چاپگرهای 3 بعدی هشدار می دهد و خواستار تغییر در معاهدات مربوط به قانون کپی رایت و قوانین بین المللی حقوق بشر است.
این تحقیق که توسط دکتر آنیکا جونز از دانشگاه دورهام و دکتر جیمز گریفین از دانشگاه اکستر انجام شده است ، یک آیین نامه پیشنهادی جدید برای محافظت از حریم خصوصی افراد و یک نهاد نظارتی برای ارائه راهنمایی و نظارت بر آنها را توصیه می کند.
کارشناسان 30 مصاحبه با نمایندگان شرکت های چاپ سه بعدی چینی انجام داده اند.
این تحقیق نظارت دقیقتر بر اینترنت اشیا ، پیچیدگی روزافزون فن آوری های علامت گذاری شده را که می توانند از انتقال بین قالب های مختلف پرونده باقی بمانند و توانایی ردیابی محتوای چاپی 3 بعدی را برای داده های بزرگ داشته باشند ، می تواند اعمال نظارت بیشتری بر افراد داشته باشد.
دکتر گریفین گفت: “چاپ 3 بعدی تأثیر زیادی در تصورات ما از حریم خصوصی اجتماعی خواهد داشت. این امکان وجود دارد که به میزان قابل توجهی تهاجمی تر از اینترنت اشیا باشد. هر محصول فیزیکی که 3 بعدی چاپ شود ، توانایی این را دارد که در آینده ، با معمولتر شدن چاپ 3 بعدی ، امکان ردیابی و مشاهده اشیا برای افراد غریبه وجود دارد که می تواند اطلاعات باورنکردنی درباره کاربران چنین محتوایی را بدست آورند. “
اعمال قانون بر این امر کار ساده ای نیست زیرا فناوری های پایه ای بسیار دقیق هستند. با استفاده از اشیا چاپ 4 بعدی خودشان چاپ می شوند و استفاده از واقعیت افزوده و مجازی امکان پیگیری پیشرفته را فراهم می کند. این امکان وجود دارد که تمام مواد بیوتکنولوژی چاپ سه بعدی مانند رگ های خونی یا کپی قطعات بدن نیز قابل ردیابی شود.
افراد مصاحبه شده به عنوان بخشی از مطالعه گفتند که انجام صرفه جویی در داده ها یا پرونده های مشتریان زیاد مهم نیستند ، اما حساسیت اطلاعات شخصی را که می توان در تولید و استفاده از مواد چاپی 3 بعدی جمع آوری کرد ، را تشخیص دادند. فرآیند ردیابی استفاده از محصولات چاپی 3 بعدی توسط یک مصاحبه شونده به عنوان “نقض حریم خصوصی افراد” توصیف شد.
بیشتر شرکت کنندگان در این تحقیق فکر می کنند فناوری ردیابی برای مقابله با دزدی دریایی یا کپی رایت استفاده می شود. مصاحبه ها حاکی از آن است که هنوز از علامت های آبی به طور گسترده در چاپ 3 بعدی استفاده نشده است.
چندین نفر از شرکت کنندگان در مصاحبه به عدم وجود ، یا ناکافی بودن تنظیم فعلی مسائل مربوط به حریم خصوصی در زمینه چاپ 3 بعدی اشاره کرده اند. در صورت عدم وجود راهنمایی واضح ، برخی گفتند كه اینها خودتنظیم می شوند تا اطمینان حاصل شود كه حریم خصوصی محافظت می شود.
دکتر جونز گفت: “مسائل مربوط به حریم خصوصی در حال حاضر مطرح شده است” و “با توسعه فناوری جدید و افزایش آگاهی از ارزش تجاری اطلاعات شخصی که می توان از طریق آن جمع آوری کرد ، خطر تجاوزهای بعدی به حریم خصوصی افراد در آستانه ظهور است. “
“در عین حال ، روشن است که تقاضای راهنمایی بیشتر در مورد چگونگی اطمینان از محافظت از داده های شخصی و حریم خصوصی افراد با تکامل صنعت تقاضا می شود.”
دانشگاهیان معتقدند كه چارچوب حقوق بشر فعلی باید برای مقابله و تأیید موضوعات خاص مربوط به علامت گذاری در اشیا ء چاپ شده 3 بعدی تفسیر شود.
کارشناسان معتقد نیستند که خودتنظیمی بدون نظارت کافی مفید به فایده باشد. نهاد نظارتی جدید می تواند توسط سازمان های مجوز دهنده موجود مانند مرکز حق چاپ انگلیس ، اداره ملی حق چاپ چین ، دفتر مالکیت معنوی انگلستان ، دادگاه حق چاپ یا دفتر کمیساریای اطلاعات سازماندهی شود.
https://techxplore.com
