اندی کوربلی -27 سپتامبر 2022 -AddThis Sharing Buttons
سیلفیوم در پشت یک سکه بطلمیوسی و یک ferula communis CC 3.0. سکه های CNG
یک گیاه‌شناس ترک در حال یادگیری نحوه پرورش چیزی است که برخی معتقدند نزدیک‌ترین نسبت زندگی به یک غذای اصلی آشپزخانه دوران کلاسیک که توسط رومی‌ها و یونانی‌ها نوشته شده است، پرورش دهد.
“سیلفیوم” با گل طلایی توسط پلینی بزرگ گزارش شده است که در لیبی امروزی رشد می کند و به عنوان نسخه ای برای همه چیز از “درد معده گرفته تا برداشتن زگیل، طاسی و درد دندان، برای پلوریت و صرع، و” استفاده شده است. نات ژئو می نویسد: بر اساس یک ترجمه ، مرهم هم برای سگ گزیده و هم برای عقرب زده است .
سیلفیم همچنین به عنوان یک عنصر کلیدی در بسیاری از دستور العمل های رومی موجود در Apicius، یک کتاب آشپزی 475 صفحه ای که در زمان امپراتور تیبریوس نوشته شده بود، نامیده می شد. نوشته شده بود که به خاطر بوی فوق‌العاده و حتی غرامت‌زا و عطر و طعم غنی و تمیزش مورد توجه قرار گیرد.
با این حال، سیلفیوم در زمان نرون از بین رفت، که طبق گزارش ها آخرین ساقه شناخته شده موجود به او داده شد. از قرون وسطی، مردم به دنبال این گیاه دارویی خوشمزه بوده‌اند زیرا گزارش‌های تاریخی در مورد غیرقابل کشت بودن این گیاه در خارج از لیبی، دانشمندان و مورخان را به این باور رسانده است که این گیاه منقرض شده است.
سیلفیوم، بر اساس تصاویر تاریخی آن بر روی سکه‌های منطقه لیبی، که در آن زمان سیرنایکا نامیده می‌شد، و توصیف طعم، بو، شکل فیزیکی و اندازه، احتمالاً متعلق به جنس Ferula، از خانواده Apicacea است که 220 مورد از آنها شناخته شده است.
آنها گیاهان چند ساله علفی هستند که به ارتفاع 1-4 متر، با ساقه های تنومند، توخالی و تا حدودی آبدار رشد می کنند. و معمولاً گلهای زرد در چترهای بزرگ تولید می شوند. آنها گاهی اوقات رازیانه غول پیکر نامیده می شوند، اگرچه رازیانه متعلق به یک جنس متفاوت در یک خانواده است.
محمود میسکی، استاد دانشگاه استانبول، در حال پرورش ferula drudeana، یکی از اعضای تازه کشف شده از این جنس است که به عقیده او تمام ویژگی های سیلفیوم باستانی را دارد، در دامنه های آتشفشانی در منطقه کاپادوکیا ترکیه. در آنجا، میسکی معتقد است که کشاورزان یونانی از قرن نوزدهم یا قبل از آن، ferula drudeana را یا از زمان‌های قبل کشت می‌کردند، یا آن را از جای دیگری آورده بودند.
این یک پازل تاریخی پیچیده است، زیرادر هیچ ویرانه‌ای رومی شیشه سنگ‌تراشی با «سیلفیوم» روی آن پیدا نکرده است. با این وجود، گیاه تازه کشف شده عمیقاً دارویی است و تجزیه و تحلیل شیمیایی ساختار ریشه شبیه جینسنگ 30 متابولیت ثانویه را نشان داده است که حامل ضد التهاب، ضد سرطان و شاید مهم‌تر از همه بر اساس سوابق تاریخی پلینی، ضد بارداری هستند. همچنین حاوی شیوبونون است که در مریم گلی، رزماری، کنگر فرنگی و سایر گیاهان با بوی مسموم کننده یافت می شود.
برخی از کشاورزان یونانی به پروفسور میسکی نشان دادند که گیاهان ferula drudeana در حال رشد وحشی هستند. کشاورزان نشان دادند که گوسفندها و بزها چگونه از جویدن درودانا که با توصیفات مورخ پلینی مطابقت دارد و از رفتار عاشقانه مگس ها که از شیره مرواریدی سفید این گیاه می نوشند لذت می برند.
با این حال، زمانی که پروفسور میسکی رشد سریع و پراکنده آن را پس از باران مشاهده کرد، شواهد بیشتری یافت شد – شواهد دیگری که تأیید می کند.
یکی از پایه‌های اصلی در داستان‌های تخیلی، به ندرت پیش می‌آید که تمدن بشری چیزی را در زمان‌های قدیم تولید کند که به دلایلی نتوان آن را در زمان‌های بعد تکرار کرد.
