آمیا پالجا – 31 مه 2022 – نگاه کردن به چاه آسانسور پلان باز و پنجره بیرونی ImageGap/iStock
به گزارش نیواطلس، محققان مؤسسه بین‌المللی تحلیل سیستم‌های کاربردی (IIASA) در وین، اتریش، ایده بسیار خوبی برای تبدیل آسمان‌خراش‌ها به واحدهای ذخیره‌سازی انرژی تولید شده از طریق منابع تجدیدپذیر ارائه کرده‌اند. این را می توان برای آسمان خراش های موجود و همچنین آنهایی که در آینده ساخته خواهند شد، انجام داد.
انرژی‌های تجدیدپذیر منبع امیدوارکننده‌ای است که می‌توان از آن برای برآوردن نیازهای انرژی ما به روشی بدون کربن استفاده کرد. یکی از موانع مهم در اتکا به این منبع، ماهیت متناوب نحوه تولید انرژی با استفاده از این روش است.
در میان روش‌های موجود در حال حاضر، راه‌اندازی تأسیسات ذخیره‌سازی باتری در مقیاس بزرگ، راه‌حلی برای رفع عدم قطعیت‌های تولید برق است. با این حال، این مستلزم هزینه های سرمایه ای زیادی است. بنابراین، محققان IIASA استفاده از سیستم های آسانسور در آسمان خراش ها را به عنوان وسیله نقلیه ذخیره انرژی پیشنهاد کرده اند.
این سیستم که سیستم ذخیره انرژی بالابر (LEST) نامیده می شود، از زمان خاموشی سیستم های آسانسور در ساختمان های بلند برای جابجایی اقلام سنگین مانند ظروف شن مرطوب از طبقات پایین به طبقات بالا استفاده می کند، در صورتی که انرژی تجدید پذیر بیش از حد در دسترس باشد.
هنگامی که نیاز به استفاده از انرژی وجود دارد، این وزنه ها را می توان از طریق آسانسور به پایین منتقل کرد. سیستم های ترمز احیا کننده در آسانسورها می توانند به عنوان مینی ژنراتورهای برق مورد استفاده قرار گیرند که می توانند به شبکه عرضه شوند. در حالی که اکثر آسانسورهای جدید از این سیستم ها استفاده می کنند، حتی آسانسورهای قدیمی تر را می توان با کسری از هزینه ای که برای راه اندازی شبکه باتری لازم است، به روز کرد.
تیم IIASA همچنین پیشنهاد می‌کند که ربات‌های خودمختار می‌توانند تمام کارهای سنگین را در این ساختمان‌ها انجام دهند. اگر آسانسورها مشغول باشند، ربات‌ها می‌توانند به سادگی برنامه‌ریزی شوند تا در صورت نزدیک شدن به محدودیت بار، از بالابر خارج شوند و الگوریتم‌ها می‌توانند تعیین کنند که کدام فاصله زمانی برای بالا بردن وزنه‌ها مناسب است.
وزنه هایی که باید حمل شوند را می توان در راهروها یا حتی فضاهای خالی اداری یا مسکونی در ساختمان ذخیره کرد. بسته به نیاز انرژی، محققان تخمین می‌زنند که وزنه‌ها را می‌توان تا اواخر زمستان پس از بالا بردن در ماه‌های تابستان به عقب برگرداند.
اما آیا عملا امکان پذیر است؟
محققان استدلال می‌کنند که آسانسورهای جدید و پیشرفته در حال حاضر با بازدهی 92 درصدی کار می‌کنند و می‌توانند به عنوان وسیله‌ای عالی برای ذخیره‌سازی عمل کنند. مهمتر از آن، این سازه ها در مناطق شهری، نزدیک به جایی که نیازهای برق زیاد است، قرار دارند و می توانند به سرعت اجرا شوند.
هزینه‌های نصب این سیستم‌ها شامل ربات‌های مستقل، برخی وزنه‌های قابل حمل آسان و تغییرات اندک در سیستم‌های آسانسور می‌شود. اینها همچنان نسبتاً کوچکتر از راه اندازی ذخیره سازی باتری برای شبکه هستند.
در حالی که هزینه های سرمایه ای کمتر خواهد بود، موضوعی که به چشم می خورد هزینه های عملیاتی است. محققان خاطرنشان می‌کنند که آسمان‌خراش‌ها به‌خاطر اجاره‌هایشان بدنام هستند، به‌ویژه طبقات بالا و پارکینگ‌ها، دو مکان مورد نیاز برای به حداکثر رساندن پتانسیل ذخیره‌سازی چنین سیستمی است.
از آنجایی که ساختمان‌ها در یک طرح منفرد یا همزمان ساخته نمی‌شوند، می‌توان به تجزیه و تحلیل یک سازه به صورت موردی نیاز داشت تا تعیین کرد که چه مقدار وزن را می‌توان در طبقات بالا بدون به خطر انداختن یکپارچگی ساختاری سیستم ذخیره کرد.
به گزارش نیواطلس، با این وجود، محققان تخمین می زنند که هزینه ذخیره انرژی برای چنین سیستمی بین 21 تا 128 دلار آمریکا متفاوت است، که هنوز هم ارزان تر از 345 دلار به ازای هر کیلووات ساعت مورد نیاز برای سیستم های باتری است.
تنها چیزی که ما اکنون به آن نیاز داریم، کارآفرینی است که بخواهد این آزمایش فکری را روی زمین به واقعیت تبدیل کند.این مطالعه در مجله انرژی منتشر شد.
