عقب نشینی سریع یخچال طبیعی قطب جنوب خطرناک ترین تهدید اقلیمی

26 دسامبر 2021 -تیم تحقیقاتی Thwaites Glacier

نابودی ورقه یخ بزرگترین تهدید برای افزایش سطح دریا در این قرن است.

به گفته یک تیم بین المللی از دانشمندان، یخچال طبیعی Thwaites در قطب جنوب، که گاهی اوقات به عنوان یخچال روز رستاخیز نیز شناخته می شود، به سرعت در حال عقب نشینی است، زیرا گرم شدن اقیانوس به آرامی یخ های خود را از پایین حذف می کند و منجر به جریان سریع تر، شکستگی بیشتر و خطر سقوط می شود. این یخچال به اندازه فلوریدا یا بریتانیا است و در حال حاضر چهار درصد افزایش سالانه سطح آب دریاها در جهان را به خود اختصاص می دهد. اگر سقوط کند، سطح آب دریاهای جهانی چندین فوت افزایش می یابد و میلیون ها نفر از مردم ساکن در شهرهای ساحلی را در مناطق خطرناک برای سیل شدید قرار می دهد.

تد اسکامبوس، دانشمند تحقیقاتی ارشد در مؤسسه تعاونی برای تحقیقات در علوم محیطی (CIRES) می گوید: توایتس وسیع ترین یخچال طبیعی در جهان است. سرعت خروجی آن در 30 سال گذشته دو برابر شده است، و یخچال به طور کامل دارای آب کافی برای بالا بردن سطح دریا تا بیش از دو فوت است. و اگر یخچال‌های اطراف را با خود بکشاند، می‌تواند منجر به افزایش حتی بیشتر سطح دریا، تا ارتفاع 10 فوتی شود.

اسکامبوس هماهنگ کننده اصلی ایالات متحده برای همکاری بین المللی Thwaites Glacier (ITGC) است: تیمی متشکل از 100 دانشمند که توسط بنیاد ملی علوم ایالات متحده و شورای تحقیقات محیط طبیعی بریتانیا به مطالعه یخچال های آسیب پذیر اختصاص یافته است. هدف این همکاری پنج ساله جمع آوری داده ها در سراسر یخچال و اقیانوس مجاور و مدل سازی جریان یخ و آینده ورقه یخ است. کار آنها تغییرات عمده ای را در یخ، آب اطراف و منطقه ای که در آن از سنگ بستر شناور است، نشان داده است.

Thwaites در غرب قطب جنوب قرار دارد و در طول 120 کیلومتر خط ساحلی یخ زده جریان دارد. یک سوم یخچال در امتداد ضلع شرقی آن، آهسته تر از بقیه جریان دارد – توسط یک قفسه یخی شناور مهار شده است، یک امتداد شناور از یخچال که توسط یک کوه زیر آب در جای خود نگه داشته شده است. قفسه یخ مانند یک مهاربند عمل می کند که از جریان سریعتر یخ بالادست جلوگیری می کند. ارین پتیت، دانشیار دانشگاه ایالتی اورگان، گفت: اما مهار یخ که باعث کند شدن Thwaites می شود، برای مدت طولانی دوام نخواهد آورد.

تیم او دریافته است که در زیر سطح، آب اقیانوس گرم تری که در زیر ضلع شرقی شناور در گردش است، از همه جهات به این یخچال طبیعی حمله می کند. این آب مستقیماً یخ ها را از زیر آب می کند و با این کار، یخچال کنترل خود را بر کوه زیر آب از دست می دهد. پتیت گفت که شکستگی‌های عظیمی نیز شکل گرفته و در حال رشد هستند و به نابودی آن سرعت می‌بخشند. این امتداد شناور یخچال Thwaites احتمالا تنها چند سال دیگر زنده خواهد ماند.

پیتر دیویس، اقیانوس شناس فیزیکی در سازمان بریتانیایی قطب جنوب، گفت: آب گرم همچنین تهدیدی برای به اصطلاح “منطقه زمین” است، منطقه ای که یخچال از بستر دریا بلند می شود. دیویس و تیمش از آب داغ برای حفاری حفره های دسترسی از سطح قفسه یخی به حفره اقیانوس در صدها متر زیر استفاده می کنند. آنها دریافته‌اند که آب‌های اقیانوس در منطقه زمین‌گیر، گرم، بر اساس استانداردهای قطبی، و شور هستند و شرایط عالی را برای ذوب کردن قفسه یخی از زیر ایجاد می‌کنند.

پیتر واشام، همکار پژوهشی در دانشگاه کرنل، نیز منطقه زمین را مطالعه می کند. تیم او یک ربات زیر آب با کنترل از راه دور را از طریق گمانه پایین آورد تا اقیانوس، یخ و کف دریا را در این منطقه اندازه گیری کند. آنها این ویژگی ها را تا جایی که یخ و کف دریا در تماس بودند، ترسیم کردند. Washam منطقه زمین را به عنوان “آشوب” توصیف می کند، با آب گرم، یخ ناهموار، و پایین شیب دار و شیب دار که به آب اجازه می دهد به سرعت ورقه یخ را از زیر ذوب کند.

اما در بالادست این خط شناور، محققان دریافته‌اند که آب در واقع با جزر و مد در فاصله کوتاهی به زیر صفحه یخ پمپ می‌شود. لیزی کلاین، استاد کمکی در کالج لوئیس و کلارک، و تیمشان مکانیسم پمپاژ جزر و مد را مطالعه می کنند که به طور فیزیکی آب گرم را بین یخ و سنگ بستر در Thwaites قرار می دهد. بخش شناور یخچال با جزر و مد بالا و پایین می‌رود – و این حرکت مانند یک اهرم عمل می‌کند و آب را به زیر صفحه یخ پمپاژ می‌کند. به گفته کلاین، همچنین در پایین دست منطقه زمین در پایین قفسه یخی شناور، کشش و ذوب مداوم به سرعت کانال‌های طولانی را از طریق یخ ایجاد می‌کند که در آن آب می‌تواند جریان داشته باشد و بر پایداری طولانی‌مدت قفسه یخی تأثیر بگذارد.