نوآوری در مدیریت برای توسعه پایدار

Kolnegar Private Media (Management Innovation for Sustainable Development)

17 اردیبهشت 1403 1:04 ق.ظ

روشی برای صاف کردن فضا-زمان منحنی

روشی برای صاف کردن فضا-زمان منحنی

5 ژانویه 2024- نوشته پیوتر اوگونوفسکی-اعتبار: تصویر ایجاد شده توسط هوش مصنوعی

یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های فیزیک مدرن، یافتن روشی منسجم برای توصیف پدیده‌ها، در مقیاس کیهانی و خرد است. برای بیش از صد سال، برای توصیف واقعیت در مقیاس کیهانی، از نظریه نسبیت عام استفاده می کنیم، که با موفقیت دستخوش تلاش های مکرر برای جعل شده است.آلبرت انیشتین فضا-زمان را برای توصیف گرانش منحنی کرد و علیرغم سؤالاتی که هنوز در مورد ماده تاریک یا انرژی تاریک وجود دارد، به نظر می رسد امروزه بهترین روش برای تجزیه و تحلیل گذشته و آینده کیهان باشد.

برای توصیف پدیده‌هایی در مقیاس اتم‌ها، از دومین نظریه بزرگ استفاده می‌کنیم: مکانیک کوانتومی، که اساساً در همه چیز با نسبیت عام متفاوت است. از فضا-زمان مسطح و یک دستگاه ریاضی کاملاً متفاوت استفاده می کند و مهمتر از همه، واقعیت را کاملاً متفاوت درک می کند.در توصیف کوانتومی، پدیده‌های اطراف ما فقط احتمالات متزلزلی از رویدادها هستند که ما فقط می‌توانیم آن‌ها را با دقت محدود اندازه‌گیری کنیم.

در مقاله‌ای که در Frontiers in Physics منتشر شد، توانستم نشان دهم که روشی وجود دارد که توصیفات بالا را با هم ترکیب می‌کند، اگرچه به نتیجه‌گیری کاملاً شگفت‌انگیز منجر می‌شود.

آیا می توان فضا-زمان منحنی را صاف کرد؟

به نظر می رسد که یک جسم ریاضی خاص به نام Alena Tensor وجود دارد که امکان توصیف پدیده های فیزیکی را به گونه ای می دهد که انحنای فضا-زمان را می توان به آرامی تنظیم کرد که گویی از یک نوار لغزنده استفاده می شود. در فضا-زمان منحنی، معادله به طور طبیعی به معادلات میدانی اینشتین تبدیل می‌شود و در فضا-زمان تخت، امکان استفاده از روش‌های کلاسیک فیزیک نسبیتی را فراهم می‌کند و مهم‌تر از همه، مشمول توصیف کوانتومی است.

تا کنون، من موفق شده ام نشان دهم که چنین لغزنده فضا-زمان برای گرانش و الکترومغناطیس کار می کند، و Alena Tensor اجازه می دهد تا میدان های بیشتری را اضافه کند. بنابراین به نظر می‌رسد که بتوان توصیف‌های متناقض قبلی را برای سایر زمینه‌های شناخته‌شده تطبیق داد.

یک عارضه جانبی استفاده از روش فوق این است که یک عنصر معین از معادله (نامتغیر میدان) مانند یک ثابت کیهانی در معادلات میدان انیشتین رفتار می کند، که ممکن است به توضیح ماهیت انرژی تاریک کمک کند. همچنین معلوم می شود که علاوه بر گرانش باید یک نیروی اضافی نیز وجود داشته باشد که می تواند به توضیح ماهیت ماده تاریک کمک کند.

با این حال، هر چیزی که زیبا به نظر می رسد قیمت خود را دارد …

کیهان اطراف ما چیست؟

نتیجه گیری مقاله به معنای پایان کار بر روی ترکیب هر دو نظریه بزرگ نیست. روش پیشنهادی به تحقیقات بیشتر و تنظیم دقیق توصیفات میدانی نیاز دارد. مطمئناً امیدهای جدید و مسیر نویدبخش جدیدی برای تحقیقات بیشتر وجود دارد، بنابراین شاید به زودی در مورد میدان های بیشتری همسو با تغییر فضا-زمان بشنویم.

با این حال، قیمت مشخصی در ارتباط با استفاده از روش پیشنهادی وجود دارد که به نظر می رسد بزرگترین چالش باشد. اگر روشی که من توسعه داده‌ام روش درستی باشد که ۱۰۰ سال است به دنبال آن بوده‌ایم، به این معنی است که کل جهان اطراف ما فقط یک میدان دائماً در حال حرکت است و خود فضا-زمان فقط راهی برای درک است. این زمینه. این فوق‌العاده‌ترین نتیجه حاصل از معادلات توصیف شده توسط آلنا تنسور است.

این داستان بخشی از Science X Dialog است، جایی که محققان می توانند یافته های مقالات تحقیقاتی منتشر شده خود را گزارش کنند. برای اطلاعات در مورد ScienceX Dialog و نحوه مشارکت از این صفحه دیدن کنید.

https://phys.org

آیا این نوشته برایتان مفید بود؟

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *