واقعیت این است که به دلایل مختلف پیدا و پنهان محیط زیست بر روی کره زمین دچار تغییراتی شده است و این تغییرات در 50 سال آینده در برخی مناطق همانند کشور ما تاثیراتش بیشتر و خساراتش گسترده تر است .
در بحث مدیریت انرژی بسیاری از اندیشمندان ، مدیریت مصرف را بعنوان سوخت اول مطرح می کنند که بیشترین تاثیر را بر محیط زیست هم دارد. در رابطه با محیط زیست هم بنظر می رسد سازگاری فعال در جهت کاهش اثرات قابل قبول و بهتر است . در این رابطه پرسشهای بسیاری مطرح می شود ولی چند نکته مهم است که ذیلا آورده می شود .
در سال 1996، ISO 14001 منتشر شد. این استاندارد سیستم های مدیریت زیست محیطی که با مشورت کارشناسان بین المللی صنعتی، وسازمان های غیردولتی نوشته شدتا به سازمان ها کمک کند تا تأثیرات خود را بر محیط زیست، صرف نظر از اندازه، ماهیت یا مکان، مدیریت کنند.
اما استاندارد در دنیای واقعی به چه معناست؟
آنچه که مدیران باید به آن اعتقاد قلبی داشته باشند اجرای واقعی و اثربخش آن است . باید به فراتر از آن به ایجاد، استفاده و گذر از محدودیت های انسانی و فناوری نگاه کند و تلاش کند تا این ابزار مدیریتی مهم را به پیش ببرد .
این امر در ایجاد و اجرای پروژه های جدید بسیار مهمتر است و اینکه صنعت جدیدالاحداث جامعه را از نظر زیست محیطی به کجا می برد مهمترین مولفه است.
این نگرش وقتی توسط مدیران یک جامعه در محیط واقعی و عرصه تصمیم گیری با شفافیت اجرا شود سازگاری فعال و اثربخش در زندگی با شرایط زیست محیطی در تعادل قرار می گیرد . اما فراتر از آن به همه ما این فرصت را می دهد تا آنچه را که برخی از بهترین استعداد های جامعه مطرح می کنند و آنچه را که دررابطه با آینده فکر می کنند را مطرح و نوآوری های بهبود را ایجاد نمایند .
علی اکبر سعیدی کیا
