نگاهی کمی دقیق به موضوعات جاری اقتصادی حاکی از آن است که در کشور هیچ برنامه پایداری سیستمی از سوی نهاد های حاکمیتی و کسب و کار ها دنبال نمی شود و اکثریت قریب به اتفاق مسایل اقتصادی با افزایش قیمت ها حل می شود که انتقال مشکل به مصرف کننده نهایی یعنی مردم است .
در یک دنیای پرتلاطم، یک چیز را می توان اصل در نظر داشت و آن این است که اگر به بلند مدت اندیشیده شود و منافع آحاد مردم بصورت جمعی در نظر باشد هرگز کمبودی برای حل مشکلات وجود نخواهد داشت.
دقت در وضعیت مدیریت برخی از سازمان‌ها برای مقابله با چالش‌های موجود کشورمان شاهد تفاوتهایی هستیم . برخی از آنها قدرتمندتر و مجهزتر از سایرین هستند.
در این میان سازمانهای حاکمیتی هستند که می توانند زنجیره ارزش ها را تقویت نموده و با رویکردی که این زنجیره ها را به سوی تاب آوری و افزایش بهره وری جهت دهی می کند ، هدایت نمایند . اما با توجه به تغییر دائمی در مواردی همچون سیاست های ارزی ، و افزایش های غیر منطقی در قیمت ها این تاب آوری و پایداری دایما ضعیف تر می شود و آثار آن بسوی طبقات ضعیف تر اقتصادی که جمعیت بیشتری هم دارند سرازیر می شود .
تداوم تاب آوری با بهبود مستمر امور فرایند های تولید و مهمتر از آن توزیع صحیح محصولات و کالا ها نیاز به تمرکز بر مسایل حیاتی و روشهای حل مسئله در تمام سطوح سازمان‌ها ی تولیدی و خدماتی دارد.
مدیران بایستی بر این امر دانش و آگاهی داشته باشند که چگونه سازمانشان می‌تواند انعطاف‌پذیری را پرورش دهد و سازگاری را در شرایط سخت تجربه نماید . این دانش و بینش را چگونه بکار گیرند تا به پایداری و تاب آوری سیستمی دست یابند .
علی اکبر سعیدی کیا
