اندی کوربلی -1 ژوئن 2023– دانشگاه کمبریج از طریق SWNS
در حالی که این صفحه پوستی قدیمی ممکن است شبیه یکی از کتاب‌های طلسم جادوگران به نظر برسد، در واقع همان چیزی است که محققان معتقدند قدیمی‌ترین برنامه کمدی استندآپ ثبت شده در جهان است.
در سال 1480، یک روحانی و معلم یک خانواده اشرافی به نام ریچارد هیگ به جشنی رفت که در آن یک منستر در حال اجرای یک اجرای سه قسمتی بود. هِیگ تا جایی که به یاد داشت ثبت کرد و با این جمله شروع کرد: «با من، ریچارد هیگ، چون در آن جشن بودم و مشروب نخوردم».
این نشان‌دهنده این است که داستان از کجا شروع می شود – اجرای مربوط به طنزی که امروزه در بریتانیا از آن لذت می‌برند، و نمایشی که قرون وسطی را به عنوان زمان آزادی هنری، تحرک اجتماعی و زندگی شبانه پرشور رشد می‌کند.
کتابچه هِیگ شامل سه متن است که از مطالب این شوخی جمع آوری شده است: داستان شکار خرگوش با یک خرگوش قاتل، یک داستان ساختگی به نثر که در آن سه پادشاه آنقدر غذا می خورند که 24 گاو نر در شکم خود منفجر می شوند و شروع به مبارزه با شمشیر می کنند.
«شکار خرگوش» که یادآور نوشته‌های جفری چاسر یا طرح خرگوش قاتل کربانوگ مونتی پایتون در فیلم مونتی پایتون و جام مقدس است، یک رمان عاشقانه بورلسکی قافیه دار است، به این معنی که بی‌اهمیت مهم است و جدی‌تر به راحتی از دور خارج می‌شود.
در آن، دو دهقان خیالی با یک سری هیجینک‌ها درگیر می‌شوند که شامل یک قیچی می‌شود که به سر یکی از آنها ضربه می‌زند.
در نبرد براکونوت، رابین هود، زنبورهای قاتل و خرس‌های جوینده عسل داستانی مملو از مزخرفات را در محله‌ای که آقای هیج و مینسترل در مرز دربی‌شایر و ناتینگهام‌شر در آن زندگی می‌کرد، ارایه می‌کنند.
این متون توسط دکتر جیمز وید، از دانشکده انگلیسی کمبریج، در کتابخانه ملی اسکاتلند یافت شد، که اخیراً مقاله ای در مورد آنها نوشت و توضیح داد که چنین مطالبی بسیار نادر است، اما نگاهی شگفت انگیز به زندگی نه تنها در میان قرون وسطی انگلستان ارائه می دهد.
در اینجا ما یک سرگرم کننده خودساخته با تحصیلات بسیار کم داریم که مطالب واقعاً بدیع و کنایه آمیزی را خلق می کند. دکتر وید گفت که دریافت بینشی نسبت به چنین فردی از این دوره فوق العاده نادر و هیجان انگیز است.
«می‌توانید پژواک‌های طنز این بازیگر را در نمایش‌های [امروز] مانند Mock the Week، کمدی‌های موقعیتی، و slapstick بیابید. خود کنایه‌ای و شوخی‌کردن تماشاگران همچنان از ویژگی‌های استندآپ کمدی بریتانیایی است.»
در طول قرون وسطی، هنرمندان بین بازار ها ، میخانه‌ها، و سالن‌های بارونی پرسه می‌زدند تا با آهنگ‌ها و داستان‌ها در سراسر کشور یا در امتداد یک مسیر محلی سرگرم شوند. بسیاری از آنها مشاغل روزانه داشتند، مانند شخم زن یا دستفروشی، اما شب ها و آخر هفته ها دست به این کار می زدند.
دکتر وید گفت: “این متون به ما یادآوری می کنند که سرگرمی های جشن در زمان رشد تحرک اجتماعی شکوفا شده بود.” «[آنها] تصویری از زندگی قرون وسطایی را که خوب زیسته است به ما می دهند.»
«مردم در آن زمان خیلی بیشتر از ما امروز جشن می گرفتند، بنابراین مینسترل ها فرصت های زیادی برای اجرا داشتند. آنها واقعاً چهره های مهمی در زندگی مردم در سراسر سلسله مراتب اجتماعی بودند.”
همچنین نشان می‌دهد که چیزی که ما گاهی به عنوان جامعه‌ای از استبداد دینی منکر علم فکر می‌کنیم، نه تنها این کمیک‌های با استعداد را ایجاد کرد، بلکه افرادی را ایجاد کرد که به اندازه کافی از کار خود لذت بردند تا آن را کپی کنند.
آقای هیگ برای خانواده‌ای اصیل کار می‌کرد و می‌توانست درست و شایسته در نظر گرفته می‌شد، با این حال به نظر می‌رسد که او دارای حس شوخ طبعی بوده و از ادبیاتی لذت می‌برد که دیگران ممکن است آنها را به‌عنوان آنقدر پایین‌تر از حفظ آن رد کنند.
