28 مارس 2023 – توسط جاستین جکسون، پزشکی Xpress-چکیده تصویری اعتبار: JAMA
بزرگسالان مبتلا به چاقی و بیماری کبد چرب غیرالکلی کاهش بیشتری در تری گلیسیرید داخل کبدی در حالی که رژیم غذایی با محدودیت زمانی داشتند در مقایسه با افراد دارای رژیم غذایی با محدودیت کالری روزانه مشاهده نکردند. این بر اساس مطالعه اخیر منتشر شده در مجله JAMA Network Open و به رهبری محققان دانشگاه پزشکی جنوبی در گوانگژو، چین و همکارانش در ایالات متحده در دانشکده بهداشت عمومی و پزشکی گرمسیری دانشگاه تولان در نیواورلئان است.
بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) زمانی است که چربی در کبد تجمع می یابد. در حالی که مقداری چربی در کبد طبیعی است، زمانی که بیش از 10 درصد وزن کبد چربی باشد، خطر مرتبط با اختلالات متابولیک افزایش می یابد. در حال حاضر هیچ راه حل دارویی برای جلوگیری یا کاهش تجمع کبد چرب وجود ندارد. با این حال، کاهش وزن و رژیم های کم چرب، به طور کلی، با کاهش التهاب و کاهش چربی های موجود، این بیماری را کاهش می دهند.
خوردن محدود زمانی به عنوان یک استراتژی بالقوه کاهش وزن برای کاهش کالری تبلیغ شده است. در حالی که مطالعات قبلی موش‌ها و مشاهده‌ای روی انسان‌ها، خوردن محدود به زمان را با کاهش وزن مرتبط می‌دانستند، مزایای سلامتی مهم‌تری در انسان آزمایش‌نشده یا کم‌آزمایش‌شده است. گروه تحقیقاتی می خواستند ببینند که آیا خوردن محدود زمانی می تواند بر میزان تری گلیسیرید در بیماران چاق مبتلا به بیماری کبد تأثیر بگذارد یا خیر.
در مطالعه “اثرات خوردن محدود زمان بر بیماری کبد چرب غیر الکلی”، 88 شرکت کننده مبتلا به چاقی و NAFLD به طور تصادفی در یک رژیم غذایی با محدودیت زمانی یا با محدودیت کالری قرار گرفتند. در حالی که هر دو گروه باید انرژی دریافتی کالری یکسانی را رعایت می‌کردند، گروه دارای محدودیت زمانی باید بین ساعت 8 صبح تا 4 بعد از ظهر مصرف خود را تکمیل می‌کرد.
محتوای تری گلیسیرید داخل کبدی (IHTG) در هر دو گروه، 8.3 درصد در گروه زمانی و 8.1 درصد در گروه کالری در پایان 6 ماه کاهش یافت. در ارزیابی 12 ماهه، محتوای IHTG در گروه زمانی 6.9 درصد و در گروه کالری 7.9 درصد کاهش یافت. بر اساس این گزارش، عوامل ثانویه به مطالعه اصلی، سفتی کبد، وزن بدن و عوامل خطر متابولیک در هر دو گروه به طور قابل توجهی و قابل مقایسه کاهش یافت.
محققان در مطالعه حاضر به این نتیجه رسیدند که محدودیت زمانی به تنهایی هیچ مزیت دیگری برای سلامتی نشان نمی دهد و نشان می دهد که محدودیت زمانی موثرتر از محدودیت کالری در چربی بدن و کاهش چربی احشایی در افراد چاق نیست.
