در بریتانیا تولید برای تحقق آینده ای که می خواهیم، نقطه توجه مرکزی است

16 دسامبر 2022 توسط جانی ویلیامسون

فناوری‌های دیجیتال در حال تغییر شکل اقتصاد، اکوسیستم و محل کار ما هستند. اگرچه این تغییرات دردناک است، اما ما را قادر می‌سازد تا جاه‌طلبی‌های خالص خود را برآورده کنیم، در حالی که انعطاف‌پذیر و سازنده هستیم.

سه چیز بر گفتمان فعلی حاکم است: رشد اقتصادی، برابری ثروت و رقابت برای رسیدن به صفر خالص. دلایل این موضوع کاملاً مشهود است. با این حال، اینکه چگونه می توان این اهداف را با موفقیت انجام داد، منبع بحث های شدیدی است، بحثی که به قیمت نخست وزیری لیز تراس و در زمان بی سابقه تمام شد. این کار توسط این سه مورد که ذاتاً به هم مرتبط هستند، دشوارتر می شود. آنها را نمی توان و نباید به صورت جداگانه مورد بررسی قرار داد.

از آنجایی که کشورها برای ایجاد جوامع و اقتصادهای منصفانه، سبزتر و در عین حال مولدتر تلاش می کنند، تعداد نسبتا کمی نقش حیاتی تولید را تصدیق می کنند. دولت بریتانیا به ویژه مقصر است، بدون هیچ استراتژی صنعتی و ظاهراً تمایلی برای اجرای آن. در واقع، وزیر صنعت، جکی دویل-پرایس (در زمان چاپ)، گفته است که او حتی اصطلاح «استراتژی صنعتی» را دوست ندارد.

با این حال، تولید – به طور خاص، تولید با قابلیت دیجیتال – یک عامل اصلی برای آینده ای خواهد بود که ما می خواهیم. چیزی که در آن همه چیزهای مورد نیاز خود را با قیمتی که می توانند بدون آسیب رساندن به محیط زیست یا جامعه داشته باشند، دارند. این پیام به نمایندگانی بود که در کنفرانس افتتاحیه شبکه InterAct در ماه اکتبر شرکت کردند.

فهرست متنوعی از سخنرانان از سراسر صنعت، سیاست، اتاق‌های فکر و دانشگاه، بینش‌ها و دیدگاه‌های منحصربه‌فرد خود را در مورد آنچه که برای ایجاد یک اکوسیستم تولید دیجیتال در آینده لازم است که برای همه ارائه می‌شود به اشتراک گذاشتند.

شبکه InterAct

اینتراکت یک شبکه 4.4 میلیون پوندی است که با بودجه نوآوری هوشمندتر ساخته شده است که هدف آن گردآوری دانشمندان اقتصادی و اجتماعی، تولیدکنندگان بریتانیایی و ارائه دهندگان فناوری دیجیتال برای رسیدگی به مسائل انسانی ناشی از پذیرش فناوری های جدید در صنعت است. چشم‌انداز بلندمدت آن ایجاد یک جامعه بین‌رشته‌ای فعال برای حمایت از صنعت بریتانیا در پذیرش و توسعه فناوری‌های دیجیتال است که منجر به ایجاد یک پایگاه تولیدی قوی‌تر، انعطاف‌پذیرتر می‌شود. www.interact-hub.org

آینده گذشته نیست

تمیم بایومی، معاون صندوق بین‌المللی پول در سخنرانی افتتاحیه خود توضیح داد که چگونه فناوری به‌طور تاریخی بسیاری از اشکال نابرابری را گسترش داده است، به‌ویژه در طول انقلاب فناوری اطلاعات که در حدود سال 1980 رخ داد.

تمیم توضیح داد که فناوری های جدید به مهارت های جدید نیاز دارند. این امر تقاضا برای چنین مهارت هایی را در زمانی که عرضه محدود است افزایش می دهد. کارگران ماهر با حق بیمه دستمزد حاصل می توانند نابرابری را افزایش دهند، البته فقط در ابتدا. با گذشت زمان، تقاضا برای مهارت های جدید کند می شود و عرضه افزایش می یابد که منجر به کاهش حق بیمه دستمزد و نابرابری کمتر می شود.

این تصور که توسط اقتصاددان آمریکایی سیمون کوزنتس در دهه 1950 مطرح شد، به طور کلی برای هر سه انقلاب صنعتی تا به امروز صادق است. بخار، برق و کامپیوترها هر کدام کاربردهای بی شماری را ارائه کرده اند که زندگی و اقتصاد ما را متحول کرده است. تأثیر آنها بر نابرابری نیز مشابه بوده است – افزایش اولیه و به دنبال آن یک فلات.

آیا این بدان معناست که انقلاب صنعتی چهارم کنونی نیز همین مسیر را طی خواهد کرد؟ نه لزوما، اما باید بپذیریم که فناوری اطلاعات بیش از هر فناوری دیگری نابرابری ایجاد کرده است. این به دلیل تأثیر عمیق فناوری اطلاعات بر جغرافیای اقتصادی رونق است.

از نظر تاریخی، تولید به نیروی کار و زمین با مهارت کم نیاز داشت. بنابراین کارخانه ها در شهرهای نسبتا کوچک یا در حاشیه شهرهای بزرگتر قرار داشتند. برای مثال، در سال 1985، تویوتا بزرگترین کارخانه ایالات متحده خود را در جورج تاون،  با جمعیت 30000 کنتاکی ساخت.

در مقابل، ورودی اصلی IT کارگران ماهر هستند. از این رو، چرا اکثر شرکت های فناوری اطلاعات در شهرها و شهرهای بزرگ مستقر هستند.جابجایی صنایع پیشرفته از شهرهای کوچک و کمتر مرفه به شهرهای بزرگ و ثروتمند طی 50 سال گذشته، نابرابری را در سه بعد عمیق تر کرده است:

• تقاضای بیشتر برای نیروی کار ماهر به نفع تحصیل کرده ها در مقابل افراد غیر ماهر بوده است
• رشد سریع شهری قیمت زمین را افزایش داده است که به نفع (عموما) صاحبان زمین مسن و مرفه در مقابل جوانان و فقیر بوده است.
• رونق شهری به ضرر شهرها تمام شده است، حتی در شرایطی که هزینه های بالای مسکن، مهاجرت مردم به این شهرهای مرفه را دشوارتر کرده است.

دگرگونی بخش‌های متعدد فناوری اطلاعات، به‌ویژه تولید، شاهد گسترش منطقه رونق از شهرهای بزرگ به مکان‌های دیگر بوده است. با این حال، نمی توان اجازه داد که این امر منجر به گسترش متناظر، یا در واقع ادامه نابرابری شود.

اجتناب از چنین سناریویی به معنای فراهم کردن مکان‌هایی است که در عصر IT ابزارهایی برای برنده شدن در آن جا مانده‌اند. بدیهی است که آموزش متمرکز بر مهارت های مورد نیاز در عصر دیجیتال آینده است.

تامین پیشنهاد کرد: «ما همچنین باید برای کمک به افرادی که استعداد دارند اما امکانات محدودی دارند کمک کنیم تا از طریق حمایت مسکن به جایی بروند که فرصت‌ها وجود دارد. ما باید برای هر دو این ابتکارات هزینه کنیم. کسانی که بیشترین سود را از انقلاب فناوری اطلاعات بردند، افراد ماهر و صاحبان زمین، باید بیشترین سهم را از طریق افزایش نرخ مالیات نهایی داشته باشند.

مهارت صنعت در حال تطبیق است

موضوع مهارت ها توسط باوینا بارخادا، رئیس سیاست و کمپین ها در Make UK انتخاب شد، که خاطرنشان کرد که نیروی کار چالش اصلی پیش روی مشاغل تولیدی است. این بخش در حال مبارزه برای پر کردن 95000 فرصت شغلی است که بر اساس برآورد بریتانیا معادل حدود 7 میلیارد پوند تولید از دست رفته برای اقتصاد بریتانیا یا 21 میلیون پوند در روز تولید ناخالص داخلی از دست رفته به ازای هر کارگر است.

تولید به طور نامتناسبی تحت تأثیر مشکلات استخدامی است که بخش‌های متعددی با آن مواجه هستند و حدود چهار شغل خالی برای 100 شغل تولیدی در کشور وجود دارد. این بیش از دو برابر سطح معمول مشاغل خالی است که معمولاً 1.9 در هر 100 شغل است و حتی از بخش هتل که 3.6 در 100 شغل دارد، پیشی می‌گیرد.

چالش های طولانی مدت استخدام در صنعت با ماهیت تولید که در حال تغییر است، ترکیب می شود. بهاوینا گفت: «اتوماسیون، دیجیتالی‌سازی، سبز کردن [پایداری] و کار انعطاف‌پذیر، این را می‌توان در چهار جنبه مشاهده کرد.»

مهارت‌ها در قلب هر یک از این حوزه‌ها قرار دارند و شکاف مهارت‌های دیجیتال بزرگترین مانع برای پذیرش گسترده‌تر فناوری در نظر گرفته می‌شود. شیوه های کاری در محل به لطف پیشرفت های دیجیتالی مانند واقعیت مجازی، هوش مصنوعی، 5G، روباتیک و تولید مواد افزودنی به سرعت در حال تغییر است. این امر منجر به افزایش تقاضا برای مهارت هایی مانند امنیت سایبری، برنامه نویسی و توسعه نرم افزار و غیره شده است.

علاوه بر این، تقریباً دو سوم از تولیدکنندگان در حال تغییر استراتژی مهارت‌های خود برای تولید محصولات پایدارتر هستند و 40 درصد معتقدند که سبز شدن عاملی کلیدی است که باعث تغییر در نحوه عملکرد آنها و مهارت‌ها و مشاغل مورد نیاز کسب‌وکارشان می‌شود.

در نتیجه، Make UK شاهد افزایش تقاضا برای مجموعه مهارت‌های مربوط به موارد زیر بوده است:

• بهره وری منابع (حسابرسی کربن، تولید ناب)
• اقتصاد کم کربن (تولید انرژی هسته ای و تجدیدپذیر، به حداقل رساندن انتشار کربن)
• توسعه محصولات جدید یا اصلاح شده (طراحی دایره ای)

بهاوینا خاطرنشان کرد: چیزی که اغلب نادیده گرفته می شود اهمیت مدیریت و رهبری قوی در زمان تغییر است. اکثر تولیدکنندگان موافق هستند که این مهارت‌ها کلید افزایش پذیرش فناوری‌های جدید هستند، اما کمتر از ده درصد بودجه آموزشی صرف رهبری می‌شود. این چیزی است که به شدت توسط SME ها احساس می شود، بسیاری از آنها عدم دسترسی به مهارت های مدیریت را به عنوان مانعی برای رشد آینده خود می شناسند.

باوینا با تشریح اینکه چگونه سیاست دولت می تواند به هموار کردن انتقال به سمت آینده کاری کمک کند، نتیجه گیری کرد:

• ایجاد یک صندوق آموزش کارفرمایان با اصلاح مالیات کارآموزی: بخشی از وجوه عوارض مصرف نشده باید برای حمایت از ارتقاء مهارت و بازآموزی کارفرمایان فعلی محصور شود.
• کمک هزینه سرمایه گذاری آموزشی را معرفی کنید: معافیت مالیاتی فعلی را برای آموزش های مرتبط با کار گسترش دهید، با ارائه تخفیف مالیاتی برای سرمایه گذاری در آموزش برای کارکنان فعلی
• گسترش طرح مدیریت کمک به رشد؛ صلاحیت فعلی 10 تا 250 کارمند محدود است

اجتناب از چنین سناریویی به معنای فراهم کردن مکان‌هایی است که در عصر IT ابزارهایی برای برنده شدن در آن جا مانده‌اند. بدیهی است که آموزش متمرکز بر مهارت های مورد نیاز در عصر دیجیتال آینده است.

تامین پیشنهاد کرد: «ما همچنین باید برای کمک به افرادی که استعداد دارند اما امکانات محدودی دارند کمک کنیم تا از طریق حمایت مسکن به جایی بروند که فرصت‌ها وجود دارد. ما باید برای هر دو این ابتکارات هزینه کنیم. کسانی که بیشترین سود را از انقلاب فناوری اطلاعات بردند، افراد ماهر و صاحبان زمین، باید بیشترین سهم را از طریق افزایش نرخ مالیات نهایی داشته باشند.

مهارت صنعت در حال تطبیق است

موضوع مهارت ها توسط باوینا بارخادا، رئیس سیاست و کمپین ها در Make UK انتخاب شد، که خاطرنشان کرد که نیروی کار چالش اصلی پیش روی مشاغل تولیدی است. این بخش در حال مبارزه برای پر کردن 95000 فرصت شغلی است که بر اساس برآورد بریتانیا معادل حدود 7 میلیارد پوند تولید از دست رفته برای اقتصاد بریتانیا یا 21 میلیون پوند در روز تولید ناخالص داخلی از دست رفته به ازای هر کارگر است.

تولید به طور نامتناسبی تحت تأثیر مشکلات استخدامی است که بخش‌های متعددی با آن مواجه هستند و حدود چهار شغل خالی برای 100 شغل تولیدی در کشور وجود دارد. این بیش از دو برابر سطح معمول مشاغل خالی است که معمولاً 1.9 در هر 100 شغل است و حتی از بخش مهمان‌نوازی که 3.6 در 100 شغل دارد، پیشی می‌گیرد.

چالش های طولانی مدت استخدام در صنعت با ماهیت تولید که در حال تغییر است، ترکیب می شود. بهاوینا گفت: «اتوماسیون، دیجیتالی‌سازی، سبز کردن [پایداری] و کار انعطاف‌پذیر، این را می‌توان در چهار جنبه مشاهده کرد.»

مهارت‌ها در قلب هر یک از این حوزه‌ها قرار دارند و شکاف مهارت‌های دیجیتال بزرگترین مانع برای پذیرش گسترده‌تر فناوری در نظر گرفته می‌شود. شیوه های کاری در محل به لطف پیشرفت های دیجیتالی مانند واقعیت مجازی، هوش مصنوعی، 5G، روباتیک و تولید مواد افزودنی به سرعت در حال تغییر است. این امر منجر به افزایش تقاضا برای مهارت هایی مانند امنیت سایبری، برنامه نویسی و توسعه نرم افزار و غیره شده است.

علاوه بر این، تقریباً دو سوم از تولیدکنندگان در حال تغییر استراتژی مهارت‌های خود برای تولید محصولات پایدارتر هستند و 40 درصد معتقدند که سبز شدن عاملی کلیدی است که باعث تغییر در نحوه عملکرد آنها و مهارت‌ها و مشاغل مورد نیاز کسب‌وکارشان می‌شود.

در نتیجه، Make UK شاهد افزایش تقاضا برای مجموعه مهارت‌های مربوط به موارد زیر بوده است:

• بهره وری منابع (حسابداری کربن، تولید ناب)
• اقتصاد کم کربن (تولید انرژی هسته ای و تجدیدپذیر، به حداقل رساندن انتشار کربن)
• توسعه محصولات جدید یا اصلاح شده (طراحی دایره ای)

بهاوینا خاطرنشان کرد: چیزی که اغلب نادیده گرفته می شود اهمیت مدیریت و رهبری قوی در زمان تغییر است. اکثر تولیدکنندگان موافق هستند که این مهارت‌ها کلید افزایش پذیرش فناوری‌های جدید هستند، اما کمتر از ده درصد بودجه آموزشی صرف رهبری می‌شود. این چیزی است که به شدت توسط SME ها احساس می شود، بسیاری از آنها عدم دسترسی به مهارت های مدیریت را به عنوان مانعی برای رشد آینده خود می شناسند.

باوینا با تشریح اینکه چگونه سیاست دولت می تواند به هموار کردن انتقال به سمت آینده کاری کمک کند، نتیجه گیری کرد:

• ایجاد یک صندوق آموزش کارفرمایان با اصلاح مالیات کارآموزی: بخشی از وجوه عوارض مصرف نشده باید برای حمایت از ارتقاء مهارت و بازآموزی کارفرمایان فعلی محصور شود.
• کمک هزینه سرمایه گذاری آموزشی را معرفی کنید: معافیت مالیاتی فعلی را برای آموزش های مرتبط با کار گسترش دهید، با ارائه تخفیف مالیاتی برای سرمایه گذاری در آموزش برای کارکنان فعلی
• گسترش طرح مدیریت کمک به رشد؛ صلاحیت فعلی 10 تا 250 کارمند محدود است

چارچوب مجدد بحث اتوماسیون

بریتانیا نهمین کشور بزرگ تولیدکننده در جهان است. فرانسه هشتم و ایتالیا هفتم هستند. هر سه کشور تولید مشابهی دارند، اما فرانسه و ایتالیا دو برابر سطح اتوماسیون بریتانیا هستند. ارتقاء رتبه ها مستلزم سرمایه گذاری بریتانیا در اتوماسیون و ارتقاء مهارت است. با این حال، اتوماسیون اغلب بار معنایی منفی دارد.

تروی بارات، مدیر عامل شرکت Contracts Engineering Limited (CEL) مستقر در کنت، مشتاقانه از تغییر سریع و مؤثری که رهبران می توانند هنگام بحث در مورد ورود فناوری جدید، به ویژه اتوماسیون، ایجاد کنند، حمایت کرد.

تروی خاطرنشان کرد: «مهارت زدایی کلمه وحشتناکی است که برای توصیف فرآیندی استفاده می‌شود که در آن افراد ماهر با ماشین‌ها جایگزین می‌شوند، اما در بیشتر موارد، این چیزی نیست که واقعاً اتفاق می‌افتد». معمولاً وقتی شرکت‌ها برای افزایش بهره‌وری روی نرم‌افزار یا کارخانه سرمایه‌گذاری می‌کنند، منجر به ارتقای مهارت نیروی کار می‌شود.

نه تنها مهارت زدایی کلمه ای اشتباه است، بلکه باعث ایجاد یک نگرش «ما و آنها» بین تیم هایی می شود که باید با هم کار کنند.» رهبری و استراتژی اتوماسیون برای شرکت‌های کوچک و متوسط ترسناک‌تر است، زیرا این راه حل درصد بیشتری از کارکنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اتوماسیون برای صنعتی سازی مجدد موفقیت آمیز بریتانیا بسیار مهم است، ظرفیت بسیار مورد نیاز را فراهم می کند و این کشور را قادر می سازد تا در صحنه جهانی با قیمت رقابتی تولید کند. تروی طرح مجدد بحث را تشویق کرد تا دیدگاه مردم نسبت به اتوماسیون را از یک منفی کشنده شغل به مثبت ایجاد شغل تغییر دهد.

“چه چیزی بهتر به نظر می رسد؟”

 او درخواست کرد. بیایید مشاغل تولیدی را بی‌مهارت کنیم و اتوماسیون را برای صنعتی‌سازی مجدد بریتانیا اضافه کنیم، یا بیایید نیروی کار تولیدی خود را با استفاده از اتوماسیون برای صنعتی‌سازی مجدد بریتانیا ارتقا دهیم.

کدام کسب و کار ها درآمد بیشتری را اضافه می کند؟

“این یک سوال ترفندی است زیرا ما در مورد یک چیز صحبت می کنیم. یک کارخانه خودکار به اپراتورها، مهندسان، دانشمندان کامپیوتر، برنامه نویسان و تکنسین های ماهر نیاز دارد.

تروی از تجربه صحبت می کند که هم در اتوماسیون کارخانه و هم در اتوماسیون پشتیبان سرمایه گذاری کرده است. CEL در حال حاضر دارای یک کوبات و یک سلول جوشکاری رباتیک است و برنامه‌ریزی شده است تا پایان سال 2023 به 5 عدد افزایش یابد.

ما زمان و تلاش زیادی را صرف آموزش و ارتقای مهارت تیم در کارخانه و دفاتر می کنیم. تروی نتیجه گرفت که این به ایجاد سرمایه گذاری کمک می کند. علاوه بر این، از آنجایی که ما از یک پایگاه کوچک می آییم، سرمایه گذاری ها یک برد برد برای شرکت و تیم است. و بله، از زمان سرمایه گذاری در اتوماسیون، نیروی کار ما رشد کرده است.”

بهره برداری از قدرت هدف

سخنرانی Aimee Doole در مورد نکاتی که Tamim در اوایل روز مطرح کرده بود، گسترش یافت. ایمی، رئیس استراتژی شرکت مهندسی یکپارچه بوث ولش، خاطرنشان کرد که چگونه انقلاب‌های صنعتی قبلی عمدتاً حداکثر کردن سود را در اولویت قرار داده‌اند، در حالی که انقلاب صنعتی چهارم اولویت‌های زیر را دارد:

• سود: استفاده از فناوری های دیجیتال برای بهبود و رشد تولید
• سیاره: استفاده از فناوری های دیجیتال برای کاهش اثرات زیست محیطی این بخش
• افراد: استفاده از فناوری های دیجیتال برای توانمندسازی و توانمندسازی بهتر تیم ها

بوث ولز اصطلاح «محیط 4.0» را ابداع کرده است تا نشان دهد چگونه فناوری‌های هوشمند به کسب‌وکارها کمک می‌کنند تا نتایج ملموسی در بهره‌وری، عملکرد، انعطاف‌پذیری و کاهش ضایعات ارائه دهند و در عین حال تأثیر مثبتی بر سودآوری داشته باشند.

نیروی کار آینده بسیار هدفمندتر خواهد بود. هدف یک رویکرد انسان محور با انعطاف پذیری و ارزش اجتماعی بیشتر را هدایت می کند. “محیط 4.0 با استفاده از فناوری از قدرت هدف استفاده می کند و به کسب و کارها کمک می کند تا از پل به مرحله بعدی صنعت، از صنعت 4.0 تا صنعت 5.0 عبور کنند.”

به گفته بوث ولز، Environment 4.0 دارای چهار ستون فناوری تعریف شده است که همه آنها به طور فزاینده ای در صنعت رایج شده اند:

• ربات های مشارکتی (cobots)
• فناوری دوقلو دیجیتال
• سنسورهای صنعتی اینترنت اشیا (IIoT).
• پشتیبانی از راه دور و تست با ابزار مجازی

ما بر این باوریم که Environment 4.0 با یک حس درونی پرداختن به آن ارائه می شود. هنگامی که در هنگام اتخاذ راه حل های تجاری جدید از این اصول پیروی می کنید، انجام کار درست افراد، سیاره و سود را متعادل می کند – بدون نیاز به نگرانی در مورد معامله.

همانطور که همه ما می دانیم، اتخاذ تغییر در شیوه کار شما آسان نیست. نیازمند تلاش جمعی است. پیوستن به شبکه های معنادار برای ما کلیدی بوده است.»

این یک نتیجه گیری مناسب بود زیرا موضوع همکاری در کل دستور کار قرار داشت. در واقع، این دلیل وجودی InterAct است.

سوالاتی که پیش روی رهبران کسب و کار، سیاست گذاران و جامعه گسترده تر است، چند وجهی است و پاسخ آسانی ندارد. به همین ترتیب، مقیاس تغییر مورد نیاز و چارچوب زمانی برای دستیابی به آن، حداقل می‌گوید، ترسناک است. کلید تطبیق رویکرد سیستمی و همکاری با یکدیگر به منظور ترکیب تخصص از گسترده ترین طیف دیدگاه ها حول اهداف مشترک خواهد بود.

همانطور که کریس کورتنی، مدیر چالش هوشمندتر ساخته شده، اظهار داشت: “بله، آینده دلهره آور به نظر می رسد، اما آنچه را که قبلاً در طول زندگی خود به دست آورده ایم را در نظر بگیرید. بیست سال پیش، تسلا چیزی نساخته بود، اپل آیفون را معرفی نکرده بود، هیچ کس در فیس بوک نبود و اصطلاح «رایانش ابری» ابداع نشده بود.

نتایج کلیدی:

• تحقق آینده ای که می خواهیم نیازمند دانش، مهارت و فناوری است
• کسب و کارها برای پذیرش نوآوری و افزایش پذیرش فناوری به حمایت بسیار بیشتری نیاز دارند
• ما نیاز به طراحی مجدد اساسی سیستم آموزشی و مهارتی خود داریم تا اطمینان حاصل کنیم که نیازهای مهارتی آینده برآورده خواهد شد.
• همکاری و اتخاذ یک رویکرد سیستمی بسیار مهم است
• فقدان استراتژی صنعتی باید برطرف شود