دریا اوزدمیر -01 ژوئن 2022 -علفزار ریبون در خلیج کوسه، استرالیای غربی. دانشگاه استرالیای غربی
تیمی از محققان دانشگاه استرالیای غربی و دانشگاه فلیندرز کشف کرده اند که آنها معتقدند بزرگترین گیاه روی زمین است: شبکه ای غول پیکر از علفزارهای دریایی، Posidonia australis، در سواحل استرالیای غربی، که بیش از 77 مایل مربع را پوشش می دهد یا 200 کیلومتر مربع، بر اساس مطالعه اخیر منتشر شده در مجله Proceedings of the Royal Society B.
شبکه علفزار اساساً یک گیاه منفرد است که فقط از یک نهال رشد کرده است. و قابل توجه است که این گیاه باستانی با نوارهای بلند و سبز روشن حداقل 4500 سال است که خود را شبیه سازی می کند!
بزرگترین گیاه شناخته شده جهان
محققان اساساً می خواستند تنوع ژنتیکی مراتع علف دریایی را در منطقه خلیج ، یک بدنه حفاظت شده از آب های کم عمق در غرب استرالیا، بررسی کنند. همانطور که در موارد متعدد از آنها پرسیده شد که چند گیاه مختلف در چمنزارهای علف دریایی رشد می کنند، آنها تصمیم گرفتند از ابزارهای ژنتیکی برای حل این سوال استفاده کنند.
این تیم نمونه هایی از شاخه های علف دریایی را از زیستگاه های مختلف در سراسر منطقه جمع آوری کردند. آنها سپس 18000 نشانگر ژنتیکی را برای ایجاد پروفایل گیاهان و یافتن پاسخ سوال مورد بررسی قرار دادند.
“پاسخ ما را غافلگیر کرد – فقط یکی بود!” نویسنده اصلی، جین ادجلو، محقق دانشجوی دانشگاه استرالیای غربی، در یک بیانیه مطبوعاتی گفت. “همین است، فقط یک گیاه بیش از 180 کیلومتر (112 مایل) در خلیج کوسه گسترش یافته است و آن را به بزرگترین گیاه شناخته شده روی زمین تبدیل کرده است. به نظر می رسد 200 کیلومتر مربع از علف های هرز نواری از یک نهال زاییده شده است.
محققان تشخیص دادند که حداقل 4500 سال قدمت دارد. و جدای از اندازه بسیار زیاد آن، چیزی که این گیاه علف دریایی را از سایر کلون های علف دریایی غول پیکر متمایز می کند این است که دو برابر بیشتر از همبستگان اقیانوسی خود کروموزوم دارد که نشان دهنده پلی پلوئید بودن آن است.
تکثیر کل ژنوم از طریق پلی پلوئیدی – دو برابر شدن تعداد کروموزوم ها – زمانی اتفاق می افتد که گیاهان “والد” دیپلوئید هیبرید می شوند. الیزابت سینکلر، نویسنده ارشد، زیستشناس تکاملی از دانشکده علوم زیستی UWA و مؤسسه اقیانوسهای UWA، توضیح میدهد که نهال جدید حاوی 100 درصد ژنوم هر والدین است، نه اینکه 50 درصد معمول را به اشتراک بگذارد. “گیاهان پلی پلوئید اغلب در مکان هایی با شرایط محیطی شدید زندگی می کنند، اغلب عقیم هستند، اما اگر دست نخورده باقی بمانند می توانند به رشد خود ادامه دهند و این علف دریایی غول پیکر این کار را انجام داده است.
حتی بدون گلدهی و تولید بذر موفقیت آمیز، به نظر می رسد که واقعاً انعطاف پذیر است و طیف وسیعی از دما و شوری و شرایط نوری شدید را تجربه می کند، که معمولاً برای اکثر گیاهان بسیار استرس زا است.
یک معمای زیست محیطی
رکورددار قبلی برای بزرگترین گیاه پاندو بود، درخت آسپن در یوتا که خود را به کلونی مشابهی شبیه سازی کرد که توسط یک سیستم ریشه متصل است. پاندو تنها 0.4 کیلومتر مربع (0.2 مایل مربع) را اشغال می کند، در حالی که علف های دریایی 400 برابر بزرگتر هستند. با این حال، طبق گفته New Atlas، پاندو از نظر زیست توده بزرگتر خواهد بود.
مارتین برید، بومشناس دانشگاه فلیندرز، یکی از نویسندگان این مقاله، اظهار داشت که این مطالعه «یک معمای زیستمحیطی واقعی» را ارائه میکند، زیرا آنها نمیدانند چگونه این گیاه هزاران سال زنده مانده و رشد کرده است.
این گیاه ممکن است در واقع عقیم باشد. رابطه جنسی ندارد اینکه چگونه برای مدت طولانی زنده مانده و رشد کرده است واقعاً گیج کننده است. برید توضیح داد: گیاهانی که رابطه جنسی ندارند، تنوع ژنتیکی کمتری نیز دارند، که معمولاً در مواجهه با تغییرات محیطی به آن نیاز دارند. علفهای دریایی ما نیز سهم خود را از تغییرات محیطی به خود دیده است. حتی امروزه، طیف وسیعی از دمای متوسط را تجربه میکند؛ از 17 تا 30 درجه سانتیگراد. شوری از آب دریا به دو برابر افزایش مییابد. و از تاریکی تا شرایط نوری شدید. شرایط معمولاً برای گیاهان بسیار استرس زا است.
در حالی که محققان مطمئن نیستند که گیاه چگونه این کار را انجام می دهد، برید معتقد است “ژن های آن با محیط محلی، اما متغیر آن بسیار مناسب است و همچنین تفاوت های ژنتیکی ظریفی در محدوده خود دارد که به آن کمک می کند تا با شرایط محلی مقابله کند.” در مرحله بعد، محققان می خواهند این گیاه را بیشتر بررسی کنند تا اسرار بیشتری را کشف کنند.