8 آوریل 2022توسط نیل وولز، دانشگاه ساسکس -اعتبار: Unsplash/CC0 دامنه عمومی
کارشناسان انرژی از دانشکده بازرگانی دانشگاه ساسکس هشدار می‌دهند که شکست استراتژی جدید امنیت انرژی بریتانیا در پرداختن به کارایی انرژی، فرصت از دست رفته بزرگی برای ارائه کمک‌های فوری به خانواده‌هایی است که از بحران هزینه‌های زندگی رنج می‌برند.
در عوض، دولت فلسفه معیوب «چک‌کشی» را اتخاذ کرده است که حمایتی را در هیچ نقطه‌ای نزدیک به سطح یا فوریت مورد نیاز میلیون‌ها نفر، چه در فقر سوختی و چه با چشم‌انداز قریب‌الوقوع زندگی در فقر سوخت، ارائه نخواهد کرد. به گفته کارشناسان، دولت بریتانیا با ناکامی در رسیدگی به بحران بهره وری انرژی در بریتانیا و بهبود وضعیت بخشی از کم کارآمدترین موجودی مسکن اروپا، سود شرکت های انرژی را بر رفاه مردم اولویت می دهد.
کارشناسان SPRU می گویند که با فقدان هر گونه بودجه یا سیاست قابل توجهی در مورد بهره وری انرژی، افکار عمومی نیز در تضاد است، زیرا این سیاست شماره یک (84٪ موافق) پاسخ برای کاهش اتکا به گاز و نفت روسیه در آخرین نظرسنجی YouGov بین مردم بریتانیا است.
کارشناسان SPRU همچنین از دولت بریتانیا می‌خواهند که در اولویت‌بندی پروژه‌های تجدیدپذیر که سهم سود را به جامعه محلی می‌رسانند، به عنوان یک واکنش سریع‌تر از هسته‌ای به بحران انرژی فعلی هزینه‌های زندگی، جسورتر عمل کند.
کارشناسان ما همچنین در مورد امکان تحویل و خطرات امنیتی قمار عظیم دولت بریتانیا برای اعتماد به انرژی هسته ای برای حل مسائل امنیتی انرژی هشدار می دهند. و همچنین تأکید می‌کنند که هسته‌ای فاقد انعطاف‌پذیری است که یک سیستم انرژی خالص صفر آینده با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر مختلف از جمله منابع سایر کشورها مانند نیروگاه‌های آبی نروژ و زمین گرمایی ایسلندی نیاز دارد.
دانشگاهیان SPRU همچنین تاکید کردند که هرگونه تلاش برای احیای صنعت شکست خورده گاز شیل داخلی بریتانیا پاسخی معتبر یا به موقع به بحران هزینه زندگی و درگیری اوکراین نخواهد بود.
دکتر متیو لاکوود، مدرس ارشد سیاست انرژی در واحد تحقیقات سیاست علمی (SPRU) در دانشکده بازرگانی ساسکس و مدیر مشترک گروه انرژی ساسکس، گفت: «وزرا مردد هستند که واقعاً بهینه‌سازی انرژی را برای همه نوع پیش ببرند. دلایل – نگرانی در مورد واکنش شدید نسبت به مقررات، عدم وجود یک لابی عایق، تجربه بد از طرح‌های ضعیف طراحی شده در سال‌های اخیر، و در حال حاضر واکنش شدید خزانه‌داری که به طور ناگهانی نگران هزینه‌کردن است.
“اما همه اینها قابل مدیریت است، اگر سیاستمداران ارشد واقعاً به آن فکر کنند. حقیقت این است که اقدامات بهره وری انرژی را به عنوان سرمایه گذاری در سهام مسکن کشور ببینیم، و به مردم خانه های گرم، کمک در هزینه ها و امنیت انرژی ارائه دهیم. ما انرژی بسیار موثری داشتیم. برنامه های بهره وری در دهه های 1990 و 2000، که به صرفه جویی قابل توجهی در انرژی خانوار کمک کرده است. ما در واقع می دانیم که چگونه این کار را انجام دهیم.”
دکتر ماری مارتیسکاینن، محقق ارشد در واحد تحقیقات سیاست علمی (SPRU) در دانشکده بازرگانی دانشگاه ساسکس و مدیر مشترک گروه انرژی ساسکس، گفت: تمرکز استراتژی امنیت انرژی بریتانیا بر تثبیت تامین انرژی و تعهد است. بریتانیا به گزینه‌های گران‌مدت و آلاینده‌ای مانند اکتشافات هسته‌ای و سوخت‌های فسیلی بیشتر می‌پردازد. IPCC این هفته گزارش داد که اکنون آخرین باری است که برای جلوگیری از بحران آب و هوایی فاجعه‌بار اقدام می‌کنیم. فشار برای اکتشاف بیشتر سوخت‌های فسیلی دریای شمال، ما را به سمت فسیل‌ها می کشاند. سوخت‌هایی که در سال‌های آینده گران‌تر می‌شوند.
“بحران انرژی به ترکیبی از اقدامات برای مقابله نیاز دارد، اما تسریع راه حل هایی که در حال حاضر در دست داریم معقول ترین راه پیش رو خواهد بود. ما به کاهش سریع تقاضای انرژی نیاز داریم. می توانیم با عایق کاری هر خانه در این کشور شروع کنیم. مثلا در بریتانیا، با روی آوردن به گرمایش تجدیدپذیر مانند پمپ‌های حرارتی. این امر وابستگی به گاز را کاهش می‌دهد و انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد، اما مهم‌تر از آن به کسانی کمک می‌کند که اکنون به دلیل افزایش قیمت انرژی باید بین گرم کردن و غذا خوردن یکی را انتخاب کنند.
“ما روش هایی برای تعمیر خانه های دارای نشتی و سرد خود داریم، و زمان آن فرا رسیده است که آن را حل کنیم. برنامه کاهش عمیق تقاضای انرژی خانه از طریق یک طرح ملی عایق کاری اولین گام ضروری خواهد بود. دولت می تواند این کار را انجام دهد. گام بزرگی در جهت تامین انرژی در بریتانیا خواهد بود.”
دکتر Marie Claire Brisbois، مدرس ارشد سیاست انرژی در واحد تحقیقات سیاست علمی (SPRU) در دانشکده بازرگانی دانشگاه ساسکس و مدیر مشترک گروه انرژی ساسکس، گفت: “اجرای اقدامات بهینه سازی انرژی به مردم کمک می کند تا انرژی کمتری مصرف کنند. این بدان معناست که مردم نیازی به خرید انرژی زیادی نخواهند داشت. خرید کمتر برای افرادی که در پرداخت قبوض با مشکل مواجه هستند بسیار خوشایند خواهد بود، اما در ترازنامه مولدهای انرژی بزرگ به نظر نمی رسد.
“به نظر می رسد استراتژی فعلی دولت بسیار بر راه حل های انرژی مانند هسته ای، باد دریایی و هیدروژن متمرکز شده است که امکان دستیابی به دستاوردهای اقتصادی بزرگ را فراهم می کند و از نظر تئوری به سمت کسانی که در خانه می لرزند سرازیر می شود. با این حال، بحران فعلی نیاز به حمایت مستقیم بیشتری از افرادی که به کمک نیاز دارند تا بتوانند از انرژی کمتری استفاده کنند و برای آن هزینه کنند.”
اندی استرلینگ، پروفسور سیاست علم و فناوری در واحد تحقیقات سیاست علمی (SPRU) در دانشکده بازرگانی دانشگاه ساسکس، گفت: “درگیری وحشتناک در اوکراین، بریتانیا و سایر کشورها را مجبور کرده است تا مسائل مربوط به تامین انرژی خود را به سرعت ارزیابی کنند. اما با محدود کردن تمرکز بر سوخت‌های فسیلی، بحث‌ها درباره استراتژی جدید امنیت انرژی بریتانیا، درگیری‌های نگران‌کننده و چالش‌های امنیتی را که با انرژی هسته‌ای نیز همراه است، نادیده می‌گیرد.
در مورد محدود کردن استفاده از نفت و گاز روسیه زیاد صحبت شده است، اما توجه چندانی به Rosatom نشده است، که ماموریت اصلی خود اعلام شده آن حمایت از قابلیت‌های نظامی هسته‌ای روسیه است و در تجارت‌های بزرگ انرژی هسته‌ای غیرنظامی خود در غرب کاملاً تحریم نشده است. و در شرایطی که اروپا با خطر آلودگی ناشی از تأسیسات انرژی هسته‌ای آسیب دیده از جنگ مواجه است، یکی از درس‌هایی که مستقیماً به سیاست انرژی تا کنون مرتبط است، این بوده است که فرضیات گذشته تا چه اندازه در مورد ثبات شرایطی که انرژی هسته‌ای بر آن تکیه می‌کند، غیرواقع‌بینانه بوده است.
با این حال، این تنها پیشنهادات برای حمایت از هسته ای است که دولت، به رهبری نخست وزیر به عنوان پر سر و صداترین تشویق کننده، با سروصدا به عنوان ابتکار کلیدی خود در این زمینه تا کنون برجسته می کند – با غفلت کامل از کمک آشکارا بیشتر به امنیت ناشی از بهره وری انرژی. هر چه که ما ممکن است در مورد حق و نادرست مسیرهای انرژی مختلف فکر کنیم، نگران‌کننده است که دولت باید از این فاجعه در حال آشکار شدن منحصراً برای ارتقای انرژی هسته‌ای استفاده کند – با نادیده گرفتن مزایای امنیتی بهره‌وری و گزینه‌های تجدیدپذیر که کاملاً داخلی هستند. هیچ هدف فاجعه آمیزی برای حمله وجود ندارد و هیچ ارتباطی با سلاح های کشتار جمعی وجود ندارد.”
دکتر لارنس ویلیامز، پژوهشگر در سیاست زیست محیطی در واحد تحقیقات سیاست علمی (SPRU) در دانشکده بازرگانی دانشگاه ساسکس، گفت: “دولت نباید زمان و منابع ارزشمند خود را برای تعقیب گزینه های بد هدر دهد. تلاش برای احیای تلاش ناموفق توسعه صنعت گاز شیل داخلی راه حل معتبری برای هیچ یک از این بحران ها نیست.
“به بیان ساده، مگر اینکه سرعت توسعه به طور گسترده افزایش یابد، فرکینگ و گاز شیل راه حلی برای وضعیت مخمصه کنونی ما ارائه نمی دهند. بعید است تا پس از سال 2030 مقادیر قابل توجهی از گاز تولید شود، که در آن نقطه اتحادیه اروپا قصد دارد تولید کند. علاوه بر این، تا زمانی که مقادیر قابل توجهی گاز تولید شود، تولید برق بریتانیا باید کربن صفر باشد و ما باید مصرف گاز را در مناطق دیگر مانند گرمایش خانگی به شدت کاهش دهیم.
«حتی اگر چالش‌های جدی اجتماعی و سیاسی غلبه شود، بریتانیا ذخایر ثابت شده گاز شیل ندارد زیرا حفاری اکتشافی ناکافی رخ داده است تا به ما بگوید چقدر گاز می‌تواند به صورت تجاری تولید شود. به عبارت دیگر، احتمالاً سال‌ها اکتشاف طول خواهد کشید. حفاری، نبردهای سیاسی و اعتراضات گسترده جامعه محلی فقط برای اینکه بفهمیم چقدر گاز می تواند به صورت تجاری تولید شود.”
دکتر متیو لاکوود، مدرس ارشد سیاست انرژی در واحد تحقیقات سیاست علمی (SPRU) در دانشکده بازرگانی دانشگاه ساسکس و مدیر مشترک گروه انرژی ساسکس، گفت: «در حال حاضر ما از گاز برای مدیریت تنوع استفاده می‌کنیم اما در در درازمدت ما نمی‌توانیم این کار را انجام دهیم. در آینده، انعطاف‌پذیری برای مدیریت تغییرپذیری از چندین منبع مختلف حاصل می‌شود که با هم باید نقش گاز را جایگزین کنند. اینها شامل اتصال متقابل با سایر کشورها (از جمله نیروگاه آبی نروژ و احتمالاً زمین گرمایی ایسلند)، صنعتی و کاربران تجاری که تقاضا را منعطف می‌کنند و استفاده از ذخیره‌سازی الکتریکی، از جمله چیزی که در نهایت میلیون‌ها باتری خودروی الکتریکی و احتمالاً هیدروژن خواهد بود.
“انرژی هسته‌ای در اینجا گزینه خوبی نیست زیرا بهترین منبع انرژی بار پایه را کار می‌کند و انعطاف‌پذیری آن پرهزینه است. بزرگترین چالشی که ما با آن روبرو هستیم این است که هر چند سال یک بار چندین روز هوای سرد و آرام داریم که خروجی باد کاهش می‌یابد و تقاضا کاهش می‌یابد. نوآوری در ذخیره سازی انرژی برای رویارویی با این چالش باید یکی از اولویت های کلیدی ما برای بخش برق باشد.”
