جهان هر روز نسبت به قبل در اتفاقات و وقایع مختلف بیشتری بسر می برد اما در این میان موضوع تولید و انتقال و مصرف انرژی برای توسعه هر چه بیشتر اقتصادی و فناوری‌های زیرساختی جدیدتر و پاک‌تر اهمیت می یابند . این مسیر از روزی که اولین سنگها توسط انسان به خوردند و جرقه آتشی را پدید آوردند سرعت و شتاب زیادی بخود گرفته است .
با انرژی بود که اکتشافات بزرگی توسط انسانها انجام شده و تاریخ مملو از اکتشافات مهمی است که قبل از اینکه بفهمیم چگونه آنها را درک کنیم، اتفاق افتاده است. بدین معنا که برخی معتقدند که پیشرفت تمدن انسانی با آگاهی نبوده و فناوری آن را شکل داده است . بنابر این عوارض زیادی ایجاد شده است .
دیگر جنبه مهم این است که رشد اقتصادی رشد تکنولوژیکی ناشی می‌شود و منابع زمین را بطور گسترده برای ایجاد مصرف انبوه بکار میگیرد . هرچه مصرف زیاد تر می شود انرژی زیادتری نیاز دارد .
رشد مصرف سوختهای فسیلی با بی توجهی به انرژی های تجدیدپذیر و به نفع انرژی هسته ای در ۵۰ سال اخیر دستاورد های نامناسب و خطرناکی به همراه داشته است .
برای برون رفت از این وضعیت بسیاری معتقد هستند که نوآوری های رهبری و مدیریت به همراه نوآوری های فناورانه نیاز است . نوآوری برای کارایی اقتصادی به عنوان اولین قدمهای تغییر اساسی نیاز است . کارایی اقتصادی بر محور پایداری و امنیت انرژی در عرصه بین المللی.
برای تسریع نوآوری و جهش‌های فناوری موثر بر این تغییرات و ایجاد مزیت و ارزش واقعی برای انسانی نیازمند اجماعات بسیار گسترده ای در داخل کشور ها و نیز در عرصه جهانی است . تولیدگان فناوری بایستی به این بینش برسند که ایجاد مزیت برای جامعه بشری ارجحیت نسبت به سود دارد . اما آیا توسعه کسب‌وکار قوی مبتنی بر سرمایه داری چنین تفکری را می پذیرد بسیار بعید بنظر می رسد .
