شاید دهه‌هاست که موضوع اعتماد سازی مدیران در سازمان‌های خود یکی از عوامل مهم در پایداری و ایجاد انگیزه در کارکنان تلقی شده است. دوستی داشتم که همیشه می‌گفت حتی برای بانک زدن هم، برای موفقیت، دزدها باید به هم اعتماد داشته باشند.
این امر در سازمان‌های بزرگ و کوچک با موضوعات ساده و کم اهمیتی شروع می‌شود. همانگونه که حکیمان نصیحت به فرزندان را با آموزش از طریق عمل واقعی به آنان جایگزین نموده‌اند، در سازمان‌ها هم همین امر مصداق دارد. دقت کنید به موضوعات ساده‌ای همچون تشکیل جلسات و یا قرار برای قدم زدن با یک دوست.
برای تعیین یک جلسه زمان و انرژی زیادی برای هماهنگی و تعیین زمان و مکان و موضوعات انجام می‌شود. ولی علت دیر آمدن به این جلسات چیست؟ عدم توجه به موضوع و نداشتن برنامه و ده‌ها دلیل دیگر. موضوع اول یعنی تعیین جلسات با پیشرفت فناوری حل شده است. اما این حقیقت دارد که زمان‌بندی جلسات کاری است که سرسختانه در برابر اتوماسیون مقاومت کرده است زیرا به دلیل تمایل طبیعی افراد برای انجام همه کارها از روش‌های خودشان در اولویت است.
هم اکنون در وضعیتی که بحران کرونا به وجود آمده است تشکیل جلسات و کنفرانس‌های ویدیویی باز هم کار را آسانتر نموده‌اند ولی برای برخی باز هم مشکلاتی وجود دارد.
توانمندسازی سازمانی از نکات کوچک و آموزش عملی آن به همکاران شروع شده و رشد می‌یابد. وقتی به شخصی قول پاداش می‌دهید و آن را انجام نمی‌دهید ضربه بزرگی به خود و سازمان می‌زنید.
وقتی به شرایط جسمی و روانی همکارانتان کم توجهی می‌کنید و تعهدات قانونی خود در این زمینه انجام نمی‌دهید هم همین‌گونه است.
حتی در زمانیکه دچار محدودیت‌ها هستید و امکان تامین منابع برایتان سخت است شفافیت به کمک شما می‌آید تا با صراحت با آنان برخورد کنید و موضوعات را با آن‌ها در میان بگذاری. اما به یک نکته مهم توجه کنید که این شفافیت باید واقعی باشد، نه آن‌که شما منابع زیادی داشته باشید و آن‌ها را پنهان کنید. اگر درآمدهای ناشی از فعالیت سازمان در طول زمان دارایی‌های خود را توسعه داده‌اید باید از آن‌ها در زمان بحران و کمبود در راستای حل مشکلات استفاده کنید.
عدم توجه به این موارد در زیر پوست سازمانتان یک نارضایتی عمیق و گسترده را به وجود می‌آورد و بیشترین تاثیر را بر روی استعدادها و ماهرترین کارگران می‌گذارد. آن‌ها با هوشند و بیشتر از دیگران حس و درک می‌کنند. عدم انگیزه باعث کاهش بهره‌وری شده و نهایتا ارزش کل را پایین می‌آورد. این روند به فرسودگی سازمان می‌انجامد.
