همچون همه ی زیرسیستم‌های یک کسب و کار و به ویژه در بخش ساخت و تولید موضوع مدیریت بهداشت و ایمنی صنعتی، امروزه نیاز به نوآوری دارد. هر شرکت و کارخانه‌ای باید سیستم‌های مدیریتی را که دامنه آن‌ها به محتوای این حوزه‌ها مربوط است، ایجاد و با رویکرد مدیریت نوآوری در آن حوزه به پیش ببرد. معمولا سیستم مدیریت در این حوزه باید برای اطمینان از موارد همچون موارد ذکر شده زیر طراحی شود:
- انطباق با قوانین، مقررات و الزامات عمومی کشور و مشتری مربوط به فرایندهای عملیاتی و محصولات
- انطباق با سیاست‌های داخلی شرکت
- شناسایی و کاهش خطرات عملیاتی مرتبط با خط مشی تدوین و تصویب شده شرکت
- بهبود مستمر
اما نقش نوآوری را در چهارمین بند به وضوح می‌توان دریافت نمود. بهبود مستمر بر بستری از نوآوری امکان پذیر می‌شود. نکته بسیار مهم دیگر که این استمرار در بهبود را امکان پذیر می‌کند، مسئولیت پذیری و مسئولیت مدیریت است. مدیریت باید در همه جوانب این سیستم و از جمله نوآوری در آن همچون سایر سیستم‌های مدیریتی باید پیشتاز و استقبال کننده و هدایتگر باشد.
معمولا مسئولان بررسی و پیاده سازی سیستم‌های مدیریتی و برنامه‌های مرتبط را شناسایی‌ها را انجام داده و نهایتا مدیریت ارشد به طور منظم وضعیت سیستم مدیریت را بررسی می‌کند. این بررسی با اولویت باید با دقت در فرایندهای نوآوری و جذب و پرورش ایده‌های جدید است.
فرایندهایی برای شناسایی خطرات مربوط به محیط زیست، بهداشت و ایمنی و کار با عملکرد در این سیستم موجود است که باید، با روش‌هایی برای تعیین خطرات نسبی و اجرای کنترل‌های مناسب برای دستیابی به انطباق نظارتی برای کنترل خطرات شناسایی شده انجام شوند. معمولا بهترین افراد در این زمینه خود کارکنان هستند. آن‌ها میتوانند در ارتقای سطح دقت برای دسترسی به اهداف بهبود و اهداف و برنامه‌های اجرایی برای بهبود عملکرد خود و همکارانشان ایده‌های بهتری را ارائه دهند.
این امر نباید باعث غفلت از ایده‌ها و نظرات سایر کارکنان و حتی مشاورین داخلی و بیرونی شرکت باشد. در این راستا آموزش مدیران و کارگران برای اجرای سیاست‌ها، رویه‌ها و اهداف بهبود و تأمین نیازهای قانونی و نظارتی از اهمیت برخوردار است.
بنابراین فرایندهایی برای برقراری ارتباط بین کارگران، تأمین کنندگان و مشتریان و سایر ذینفعان در این حوزه از اهمیت برخوردار است. محور این ارتباطات تاکید بر جنبه‌های نوآوری است .
