8 ژوئن 2021 توسط دانشگاه آلبورگ اعتبار: دامنه عمومی CC0
در سراسر جهان ، سازمانهای متمایل به نرم افزار از فرایندهای توسعه مبتنی بر برنامه به برنامه Agile تغییر می یابند و قصد دارند بیشتر بر تعامل تیمی ، محصولات بهتر ، نیازهای مشتریان و آمادگی برای تغییر تمرکز کنند.
اما چگونه این سازمان ها با تبدیل نرم افزار Agile در مقیاس بزرگ موفق می شوند – و عوامل موفقیت چگونه با این امر ارتباط دارند؟ این موضوع چند سال است که در جامعه علمی مورد بحث قرار می گیرد. اکنون ، دانشیار دانیل روسو از گروه علوم کامپیوتر ، دانشگاه آلبورگ یک مطالعه طولانی مدت ارائه می دهد ، که به میزانی حتی بیشتر پدیده گسترده را روشن می کند.
این مطالعه توسط مجله مشهور جهانی ACM Transactions on Engineering Software and Methodology پذیرفته شده است و قبلاً توجه پزشکان را در سطح جهانی را جلب کرده است.
لیست خرید نیست
روسو با ترکیب یک مطالعه میدانی از یک فرآیند تحول چابک در مقیاس بزرگ در یک سازمان مهم ایتالیایی که با نظرسنجی از 190 مهندس نرم افزار انجام شده ، مدل موفقیت چابک را توسعه داده است. در این مدل ، نقش ذینفعان روشن شده است و به گفته نویسنده ، امید این است كه تمرین كنندگانی كه برای تبدیل چابك برنامه ریزی می كنند ، می توانند با استفاده از این مدل ، شناخت عمیق تری از چنین فرآیندی را بدست آورند.
“ضروری است که بگوییم این امر یک لیست خرید یا دستورالعمل چگونگی موفقیت نیست. درعوض ، من این را ابزاری برای سازمان ها ، تیم ها و مدیران می دانم ، و به آنها نمای کلی از عواملی را می دهم که در درجه اول در هنگام برنامه ریزی یا اجرای یک تحول چابک باید بر آن تمرکز کنند..
وی این واقعیت را برجسته می کند که این مطالعه ترکیبی از تجزیه و تحلیل کمی و کیفی است. پس از ایجاد فرضیه در این زمینه ، این اعتبارات از طریق طیف وسیعی از متخصصانی که واقعاً از اسکرام استفاده می کنند تأیید شده است.
هیچ تفاوتی بین مهارت های اجتماعی و فنی وجود ندارد ، بنابراین ، مهمترین سازه ها برای موفقیت در پروژه چیست؟ به گفته روسو ، مدیریت باید تقویت مهارت توسعه دهندگان را در اولویت قرار دهد.
“شکست یا موفقیت یک پروژه نرم افزاری بسیار به مهارتهای اجتماعی و فنی تیم توسعه متکی است. هیچ تفاوتی معنایی بین این مجموعه مهارت وجود ندارد. مهارت کافی در کدگذاری کافی نیست چنانچه مهارت ارتباطی نداشته باشند و به همین ترتیب ، برعکس. این یک نکته اساسی برای استخدام و تنظیم برنامه های آموزشی است. “
در عین حال ، نقش های مدیریت میانی از اهمیت نسبتاً کمتری برخوردار هستند. تیم ها در چارچوب های Agile از آزادی نسبتاً بالایی در سازماندهی خود برخوردارند و ارتباط و همکاری دو فعالیت محوری در گروه ها هستند.
اما این مطالعه همچنین نشان می دهد که ارائه یک محیط سازمانی مناسب حتی برای استخدام توسعه هندگان ماهر از نظر فنی و اجتماعی از اهمیت بیشتری برای موفقیت در پروژه برخوردار است.
روسو می گوید: “موفقیت پروژه عمدتا به تعهد مدیریت عالی بستگی دارد. مدیریت عالی باید از این واقعیت استقبال کند که پس از تحول ، تا حدی کنترل روند توسعه را از دست خواهند داد.”
نتایج حاصل از دانشگاه آلبورگ از جهت جدید Scrum Guide 2020 پشتیبانی می کند ، که تأکید بیشتری بر سمت توسعه و کوچک سازی مدیریت میانی دارد.
