محققان می گویند ؛ فرهنگ بیشتر از ژنتیک ، تکامل انسان را پیش می برد

توسط دانشگاه ماین 3 ژوئن 2021اعتبار: دامنه عمومی CC0

در یک مطالعه جدید ، محققان دانشگاه ماین دریافتند که فرهنگ به انسان کمک می کند تا با محیط خود سازگار شود و بهتر و سریعتر از ژنتیک بر چالش ها غلبه کند.دانشمندان تیم وارینگ و زاك وود پس از بازبینی گسترده از ادبیات و شواهد تحول درازمدت انسان ، به این نتیجه رسیدند كه انسانها در حال تجربه “انتقال ویژه تکاملی” هستند كه در آن اهمیت فرهنگ ، مانند دانش ، روشها و مهارتهای آموخته شده ، در حال پیشی گرفتن از ارزش ژن ها به عنوان عامل اصلی تکامل انسان است.

وارینگ می گوید ، فرهنگ عاملی است كه كمتر مورد ارزیابی و تحول انسان قرار می گیرد. مانند ژن ها ، فرهنگ به افراد کمک می کند تا با محیط خود سازگار شوند و با چالش های بقا و تولید مثل مواجه شوند. با این وجود فرهنگ این کار را موثرتر از ژن ها انجام می دهد زیرا انتقال دانش سریع تر و انعطاف پذیرتر از ارث ژن ها است .

وارینگ می گوید فرهنگ به چند دلیل مکانیسم قوی تری برای سازگاری است. انتقال ژن فقط یکبار در نسل انجام می شود ، در حالی که اقدامات فرهنگی را می توان به سرعت آموخت و مرتباً به روز کرد. فرهنگ همچنین از ژن ها انعطاف پذیرتر است: انتقال ژن سفت و سخت است و محدود به اطلاعات ژنتیکی دو والد است ، در حالی که انتقال فرهنگی مبتنی بر یادگیری انعطاف پذیر انسان است و به طور موثر با استفاده از اطلاعات همسالان و متخصصان بسیار فراتر از والدین ، ​​نامحدود است. در نتیجه ، تکامل فرهنگی نوعی سازگارتر از ژنتیک قدیمی است.

وارینگ ، دانشیار مدلسازی سیستم های اجتماعی – بوم شناختی و وود ، دانش آموخته فوق دکترا با دانشکده زیست شناسی و بوم شناسی ، به تازگی یافته های خود را در یک بررسی ادبیات موضوع در مجموعه مقالات انجمن سلطنتی در لندن ، برجسته ترین مجله تحقیقات بیولوژیکی منتشر کرده اند.

وارینگ می گوید: “این تحقیق توضیح می دهد که انسان چرا یک گونه منحصر به فرد است. ما با گذشت زمان هم از نظر ژنتیکی و هم از نظر فرهنگی تکامل می یابیم ، اما به تدریج فرهنگ می شویم و کمتر ژنتیکی می شویم.”

فرهنگ بر چگونگی زنده ماندن و تکامل انسانها برای هزاره ها تأثیر گذاشته است. به گفته وارینگ و وود ، ترکیب هر دو فرهنگ و ژن ها به چندین سازگاری اساسی در انسان از جمله کاهش پرخاشگری ، تمایل به همکاری ، توانایی های همکاری و ظرفیت یادگیری اجتماعی دامن زده است. محققان پیشنهاد می کنند که به طور فزاینده سازگاری های انسانی توسط فرهنگ هدایت می شود و برای سازگاری با آنها به ژن نیاز است.

وارینگ و وود می گویند فرهنگ از یک جهت مهم نیز ویژه است: فرهنگ کاملاً گروه محور است. به گفته محققان ، عواملی مانند انطباق ، هویت اجتماعی و هنجارها و نهادهای مشترک – عواملی که هیچ معادل ژنتیکی ندارند – باعث می شوند که تکامل فرهنگی بسیار گروه محور باشد. بنابراین ، رقابت بین گروه های سازمان یافته فرهنگی ، سازگاری هایی مانند هنجارهای جدید تعاونی و سیستم های اجتماعی را پیش می برد که به گروه ها کمک می کند تا بهتر در کنار یکدیگر زنده بمانند.

به گفته محققان ، “به نظر می رسد گروه های سازمان یافته فرهنگی از طریق ارزش افزوده یادگیری اجتماعی و انتقال فرهنگی در گروه ها ، آسان تر از افراد مسائل سازگاری را حل می كنند.” سازگاری فرهنگی نیز ممکن است در گروههای بزرگتر سریعتر از گروههای کوچک اتفاق بیفتد.

با توجه به اینکه گروه ها در درجه اول فرهنگ را هدایت می کنند ، بیش از ژنتیک به تکامل انسان دامن می زنند ، وارینگ و وود دریافتند که تکامل خود بیشتر گروه محور شده است.