10 فوریه 2021
توسط مارکوس آگیار ، اولریش پیدون ، سانتینو لاکانا ، نیکلاس ناوست و فرانسوا کندلون
در باره اعتماد ، به طور غریزی درک می کنیم ، یک کیفیت گرانبها است که روابط را بهم پیوند می دهد ، و در هیچ کجا بیش از اکوسیستم های تجاری این معنا حس نمی شود. این موضوع در اکو سیستم امری بنیادی است ، اما همچنین شکننده است زیرا همه شرکت کنندگان در یک اکوسیستم باید یاد بگیرند که با یکدیگر کار کرده و به یکدیگر اعتماد کنند ، زیرا می دانند هیچ نیروی خارجی آنها را مجبور به این کار نمی کند. اعتماد متقابل ، به همان اندازه که علاقه متقابل است ، اکوسیستم های تجاری را مقید می کند.
با این وجود تعداد کمی از رهبران کسب و کار هنگام ایجاد و تنظیم اکوسیستم ها بر تقویت اعتماد متمرکز هستند. به جای اینکه مفهوم اعتماد را به طور خاص در ساختار اکوسیستم خود بگنجانند ، بیشتر آنها با این فرض عمل می کنند که اعتماد به طور خودکار با گذشت زمان رشد خواهد کرد. با این وجود ایجاد اعتماد دشوار و فرسایش آن آسان است. و وقتی مورد غفلت قرار می گیرد ، پژمرده و بی اعتمادی شکوفا می شود و اکوسیستم ها را به شکست می کشاند.
داده ها نشان می دهد که مسائل مربوط به اعتماد دلیل اصلی شکست اکوسیستم است. موسسه BCG هندرسون (BHI) اخیراً یکی از اولین پروژه های تحقیقاتی جهانی را با تمرکز بر نقش اعتماد در اکوسیستم های تجاری انجام داده است. تجزیه و تحلیل ما نشان داد که اعتماد یک عامل تقریبی – البته لزوماً دلیل اصلی آن – در شکست 57 مورد از 110 اکوسیستم ناموفق که ما مطالعه کردیم ، بوده است.
ما نتیجه گیری کردیم که علت شکست یک سوم این شرکت ها ، عدم موفقیت اکوسیستم های آنها بوده است – ما “شکست” را انحلال ، کوچک شدن و بی اهمیت شدن ویا افت قیمتی یک اکو سیستم به میزان کمتر از سرمایه گذاری های انجام شده در آن می دانیم – به انتخاب اشتباه در مورد استانداردها ، قوانین و فرایندهای حاکمیت اکوسیستم. وقتی آن موارد را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و ، دریافتیم که اکثر آنها (94٪) به دلیل مسائل مرتبط با اعتماد به این وضعیت رسیده اند. بنابراین ، تحقیقات ما نقشی مهم و غالباً نادیده گرفته شده در اعتماد را در شکست اکوسیستم های تجاری برجسته می کند.
البته اعتماد در تضمین موفقیت اکوسیستم ها نقش بسزایی دارد. این از مرحله دوم مطالعه ما ، که در آن مقایسه های زوجی بین 45 اکوسیستم شکست خورده و یک اکوسیستم همتای هدف از بین هر یک از صنایعی که سابقاً به آن تعلق داشتند ، انجام شد ، آشکارگردید . ما دریافتیم که اعتماد در موفقیت 73٪ از اکوسیستم های موفق بسیار مهم است. مانند خون در سیستم های بیولوژیکی ، اعتماد برای زنده نگه داشتن و کارکرد اکوسیستم ها بسیار مهم است.
بر اساس تحقیقات ما ، این مقاله یک فرایند سیستماتیک را ارائه می دهد که رهبران کسب و کار ها می توانند از آن برای طراحی و مدیریت اعتماد به اکوسیستم ها استفاده کنند ، در نتیجه خود را برای موفقیت پایدار آماده می کنند.
در عصر دیجیتال ما ، شرکت های بیشتری در حال راه اندازی اکوسیستم های تجاری هستند ، اما تعداد کمی از آنها موفق می شوند. بر اساس یک مطالعه دیگر BHI ، فقط 15٪ از اکوسیستم ها در یک دوره معنا دار موفق بوده اند. به همین دلیل ، به اعتقاد ما ، مدیران عامل باید پیش بینی کرده و آماده مقابله با پیامدهای مربوط به اعتماد در اکوسیستم ها باشند.
در صورت عدم اعتماد ، یا اگر سطح اعتماد به یک اکوسیستم کاهش یابد ، شرکت کنندگان احتمال همکاری کمتری دارند. آنها به طور فزاینده ای تمایلی به انجام هر کاری برای اکوسیستم به عنوان یک کل ندارند و تمرکز هر یک از شرکت کنندگان از رشد ارزش اکوسیستم به گرفتن ارزش فقط برای خودش تغییر می یابد. در نتیجه ، دامنه فعالیت های مشترک کاهش می یابد ، هزینه ها افزایش می یابد و رشد شبکه کند می شود. سرانجام ، اکوسیستم نمی تواند به سرعت اکوسیستم های رقیب رشد کند و به دلیل عدم اعتماد به آن نابود می شود.
اعتماد حتی برای رهبران بازار جهانی می تواند یک عامل فلج کننده باشد و چندین اکوسیستم به دلیل مسائل مرتبط با اعتماد به دنیا آمده اند. خواننده کتاب الکترونیکی سونی ، PRS-500 را در نظر بگیرید که این شرکت در سال 2006 راه اندازی کرد – یک سال قبل از راه اندازی Kindle توسط آمازون. غالبا ، خواننده از فناوری جوهر الکترونیکی استفاده کرده است که به چشم خوانندگان آسیب نمی رساند. بسیاری از کارشناسان از آن به عنوان معادل iPod صنعت کتاب استقبال کردند وضوح صفحه تیز 800 x 600 نقطه در اینچ و پردازنده هایی را ارائه می دهد که با گذشت زمان سرعت بالاتری دارند. و اگرچه مدل اول می توانست فقط 10 مگابایت ذخیره کند ، سونی به زودی آن را به 256 مگابایت ارتقا داد ، که این اطمینان را می داد که یک مشتری می تواند 500 کتاب را همزمان در دستگاه ذخیره کند.
به نظر می رسید هیچ چیزی مانع سونی از موفقیت نبود ، به جز اعتماد ناشران کتاب که به دست آوردن آن غیرممکن است. سونی PRS-500 را به مکانیزم بارگیری نسبتاً باز مجهز کرده بود ، بنابراین کاربران می توانند از طریق پورت USB دستگاه را به کامپیوتر وصل کنند تا به کتاب ها دسترسی پیدا کنند. این تصور که دستگاه اجازه می دهد محتوای دارای حق چاپ به طور آشکار از طریق اینترنت بارگیری شود – و احتمالاً هک شود – ناشران کتاب را ترساند ، به ویژه به این دلیل که قالب کتاب الکترونیکی باند پهن سونی آزمایش نشده است. اکثر آنها علی رغم احساس اینکه آینده کتاب خواندن دیجیتالی است ، تصمیم گرفتند از پلت فرم دور بمانند.
دوازده ماه بعد ، آمازون با Kindle وارد معرکه شد ، منتقدین آن را “زشت از نظر صنعتی” توصیف کردند. این محصول بزرگتر از Sony PRS-500 بود ، وزن بیشتری داشت و کیفیت صفحه نمایش آن پایین تر بود. با این حال ، این یک دستگاه اختصاصی با یک سیستم بسته بود که می توانست محتوا را فقط از Amazon.com بارگیری کند. این دستگاه مانع از انتقال کتاب های الکترونیکی به سایر دستگاه ها ، به اشتراک گذاری آنها و یا حتی اتصال آنها به چاپگر توسط خریداران می شود. این امر آمازون را قادر به جلب اعتماد ناشران کتاب کرد و تا سال 2014 ، سونی مجبور شد اعلام کند که خواننده کتاب الکترونیکی دیگری برای بازار مصرف تولید نمی کند.
اعتماد به ویژه در مراحل راه اندازی ، مقیاس و بلوغ چرخه زندگی یک اکوسیستم بسیار مهم است – اگرچه در مرحله مقیاس بندی بسیار مهم است. در زمان راه اندازی ، ارکستریتور باید شرکت کنندگان بالقوه را متقاعد کند که قبل از اثبات اکوسیستم ، به آن بپیوندند. این امر مستلزم تقویت اعتماد به مدیر ارکستر و مدل تجاری اکوسیستم است. هنگامی که اکوسیستم مقیاس بندی می شود ، شرکا باید بیشتر از این که برشهای شخصی خود را به حداکثر برسانند ، روی پرورش کلی تمرکز کنند. هر شرکت کننده باید به تعهد برنامه ریز و سایر بازیکنان در حفظ و نگهداری اکوسیستم تا رسیدن به وضعیت حیاتی اعتماد کند. هنگامی که اکوسیستم بالغ می شود ، شرکای آن به آن وابسته می شوند ، بنابراین باید به ارکستر اعتماد کنند که از موقعیت قدرت خود سو استفاده نکند.
بر اساس مطالعه ما ، فقط 25٪ از اکوسیستم های ناموفق پس از مقیاس زدایی از کار افتادند ، در حالی که 30٪ این کار را در مرحله شروع کار انجام دادند. با بزرگترین بخش (45٪) در مرحله مقیاس که فرو ریخته ، در این مرحله دو سوم آنها مسائل مربوط به اعتماد را نشان دادند. (نگاه کنید به تصویر 1)
بدون اعتماد ، بلوغ اکوسیستم ها غیرممکن است.بی پی یک پلت فرم خرید و فروش خودرو که در ایالات متحده در سال 2014 راه اندازی شده است ، معضل موجود در اکوسیستم مقیاس پذیر را نشان می دهد. این شرکت تازه وارد به افراد امکان می داد تا با ارسال یک بازرس Beepi برای ارزیابی 240 نقطه ای و با فاصله دو ساعته از وسایل نقلیه هر فروشنده ، با فشار یک دکمه ماشین های دست دوم را خریداری و بفروشند. اگر وسیله نقلیه از آزمون عبور می کرد ، بیپی آن را لیست می کرد. اگر کسی وسیله نقلیه را بخرد ، بیپی پول را به فروشنده منتقل می کند و یکی از کارمندان آن ماشین را تحویل می گیرد و به خریدار تحویل می دهد. اگر خودرو طی 30 روز به فروش نرسید ، Beepi این وسیله نقلیه را خریداری می کرد و تا زمان فروش آن را در لیست خود ارایه می داد. تا سال 2015 ، Beepi در فهرست داغترین استارت آپهای کسب و کار ها الکترونیکی در فوربس قرار داشت و تقریباً 550 میلیون دلار ارزش داشت.
علی رغم راحتی فرآیند ، Beepi به دلیل یک مسئله اساسی نمی تواند فراتر از یک حد خاص رشد کند. حتی اگر Beepi پنج روز بازگشت و گارانتی ارائه دهد ، خریداران نمی توانند قبل از خرید وسایل نقلیه را مورد بازرسی یا آزمایش قرار دهند. خرید ماشین هزینه مالی زیادی به دنبال دارد و اکثر خریداران خیال آسوده ای برای از دست دادن سرمایه خود ندارند. آنها به فروشندگان – یا Beepi – اعتماد نداشتند و تجربه لمسی لگد زدن به لاستیک ، نشستن روی صندلی راننده و رانندگی با یک ماشین را برای تعیین نیازهای آنها می خواستند. و این شرکت متوجه نشد که باید اعتماد خریداران را از طریق دیگر جلب کند.
یک چارچوب اعتماد سازی
اعتماد سازی در اکوسیستم و پرورش آن برای موفقیت حیاتی است ، اما این یک فرایند پیچیده است. همه شرکت کنندگان در یک اکوسیستم باید درگیر شوند ، اما گروههایی از آنها نقشهای متمایز ایفا می کنند ، و به روش های مختلف ارزش ایجاد می کنند. علاوه بر این ، روابط اکوسیستم بسیارگسترش می یابد . شرکت ها برای ایجاد اعتماد باید از یک رویکرد چند وجهی استفاده کنند. برای کمک به ما ، چارچوبی برای ایجاد اعتماد ایجاد کرده ایم که شامل پنج عنصر است. مانند لنزهای موجود در میکروسکوپ ، عناصر به عنوان یک سیستم منسجم عمل می کنند تا پویایی اعتماد را در هر اکوسیستم متمرکز کنند. (نگاه کنید به تصویر 2)
رهبران کسب و کارها می توانند از این چارچوب برای شناسایی موضوعات مرتبط با اعتماد و برداشتن ترکیبی درست از مراحل توسعه اعتماد استفاده کنند. در ادامه این مقاله ، ما در مورد پنج عنصر چارچوب به عنوان یک دنباله از مراحل اقدام بحث می کنیم:
- اصطکاک های مربوط به سطح ا عتماد
- محرک های اعتماد را شناسایی کنید.
- بازی هایی که شرکت کنندگان اکوسیستم انجام می دهند را تغییر شکل دهید.
- اعتماد را در سیستم عامل ها جا بیندازید.
- استفاده از ترکیب ابزارهای اعتماد سازی.
اصطکاک های مربوط به اعتماد سطح
وقتی شرکت کنندگان در یک اکوسیستم با موضوعات مرتبط با اعتماد روبرو می شوند ، اولین علامت گفتاری اصطکاک است. اصطکاک مربوط به اعتماد به دو روش ملموس خود را نشان می دهد: افزایش هزینه ها و از دست دادن فرصت.
اصطکاک منجر به افزایش هزینه ها می شود زیرا معمولاً منجر به ریزش می شود ، که در 62٪ اکوسیستم های شکست خورده ای که مطالعه کردیم مشهود بود. به دلیل توقف بیشتر خریداران با اکوسیستم مشکل دار ، و متضرر شدن شرکت کنندگان بیشتر ، با خروج شرکت کنندگان تثبیت شده از اکوسیستم ، هزینه ها هم افزایش می یابد. برای مقابله با کاهش تقاضا و حفظ عرضه ، ارکستریتور باید مشتریان جدید و شرکت کنندگان تازه را جلب کند. این امر منجر به هزینه های بازپرداخت یا بازگرداندن هزینه های بازپرداخت می شود ، که 69٪ نمونه ما نشان داد.
اصطکاک همچنین به عنوان از دست دادن فرصت یا هزینه های فرصت نشان داده می شود. به دلیل مسائل مرتبط با اعتماد ، ممکن است شرکت کنندگان نتوانند فرصت های جدید را تعقیب یا به طور کامل از آنها استفاده کنند ، که احتمالاً بر عملکرد اکوسیستم تأثیر می گذارد. به عنوان مثال ، اگرچه BlackBerry RIM سعی در تبدیل شدن به یک شرکت پلتفرمی داشت ، اما در استخدام توسعه دهندگان برنامه برای اهداف خود موفق نبود. برای سالها این درخواستهای توسعه دهندگان را برای یک پلت فرم نرم افزاری کمتر نرم و یک فرآیند تأیید نرم افزار انعطاف پذیر نادیده گرفت.
هدایتگران اعتماد را شناسایی کنید
ارکستریتورها باید درک عمیقی از عواملی را ایجاد کنند که باعث ایجاد روابط مبتنی بر اعتماد در یک اکوسیستم می شود. شرکت کنندگان معمولاً پس از ارزیابی سه معیار اصلی صلاحیت ، انصاف و شفافیت تصمیم می گیرند که با یک اکوسیستم درگیر شوند.
آیا اکوسیستم به قول خود به شرکا و مشتریان عمل کرده است؟ آیا از معیارهایی استفاده می کند که دائماً ارزیابی کند یا خیر؟ صلاحیت ، تا حد زیادی ، رایج ترین عامل اعتماد در اکوسیستم هایی است که ما مورد مطالعه قرار داده ایم ، بنابراین بهتر است ارکستریتور ها روی آن تمرکز کنند. به عنوان مثال ، Handy ، بازار تمیز کردن مسکن ، نصب و سایر خدمات خانه در ایالات متحده ، متوجه می شود که درک مشتری از شایستگی کارگران بسیار حیاتی است. قبل از انتخاب افراد حرفه ای برای انجام وظایف ، دقیقاً چندین معیار را اعمال می کند و رتبه بندی رضایت مشتری را به اطلاع عموم می رساند. در ابتدا ، هندی حتی دستمزد کارگرانی را که کیفیت بالایی ارائه نکرده بودند ، کم کرد و در صورت دیر حضور یافتن یا ناقص ماندن کار ، از آنها هزینه دریافت کرد.
انصاف به معنی اینست که آیا شرکا معتقدند که ارکستریتور منصفانه عمل کرده است؟ آیا هماهنگ کننده نسبت به شرکای خود همدلی نشان می دهد و گاهی منافع شریک را بالاتر از منافع خود قرار می دهد؟ اگر ارکستر یتور این کار را نکنند ، عکس العمل اجتناب ناپذیر – همان است که اپل دریافت کرد. این غول با طوفان اعتراض توسعه دهندگان نسبت به هزینه هایی که برای لیست برنامه ها در App Store از آنها می گیرد ، روبرو شده است. شرکت هایی مانند Spotify ، Basecamp ، Blix ، Tile ، Match و اخیراً Epic Games اعتراض کرده اند و برخی پرونده های قضایی را تشکیل داده اند. آنها اعتراضات خود را هماهنگ كردند و ائتلاف برای عدالت را تشكیل دادند. سرانجام (در ژانویه 2021) ، اپل هزینه های توسعه دهندگان برنامه های کوچک را که سالانه کمتر از 1 میلیون دلار از فروشگاه App درآمد دارند ، از 30٪ به 15٪ کاهش داد. این به 98 درصد از توسعه دهندگان برنامه کمک می کند ، در حالی که درآمد Apple App Store کمتر از 5 درصد کاهش می یابد.
شفافیت. آیا تصمیمات و اقدامات ارکستریتور باز و بدون ابهام است ، بنابراین شرکت کنندگان معتقدند که آنها صالح و منصفانه هستند؟ به عنوان مثال ، آمازون AWS برای جلب اعتماد شرکای احتمالی و تشویق آنها برای پیوستن به اکوسیستم خود ، برنامه مفصلی را در سال 2014 اعلام کرد. این آینده فناوری های دیجیتال ، ابر و موارد استفاده از آنرا پوشش می داد نقشی که سایر شرکت ها می توانند بازی کنند. سطح بالای شفافیت به AWS کمک کرد تا یک اکوسیستم را بسازد که به سرعت رشد کرده و هزاران شریک را در خود جای داده است.
عامل اعتماد دوم ؛ اکوسیستمی که ارزش پیشنهادی خود را ارائه دهد ، احتمالاً قابل اعتماد است ، مبتنی بر اطمینان از اینکه ارائه ارزش باید اولویت تنظیم کننده باشد. باید بررسی کند که آیا هر شرکت کننده در اکوسیستم هر روز وعده خود را تحقق می بخشد یا خیر.
بازیگران بازی اکوسیستم بازی ها را تغییر شکل دهید
تئوری بازیها نشان می دهد که تعاملات بین شرکت کنندگان اکوسیستم انگیزه هایی ایجاد می کند که رفتار آنها را شکل می دهد. شرکت کنندگان بسته به ماهیت مشوق ها در مورد همکاری یا عدم همکاری با یکدیگر تصمیم خواهند گرفت. مطالعه ما شواهدی از بازی با تعادل غیر همکاری در 71 درصد از اکوسیستم های شکست خورده را پیدا کرد ، و بازی های با تعادل همکاری در 62 درصد از موارد موفق مشهود است.
ارکستریتورها باید برای اطمینان از همکاری و جلوگیری از دلسرد کردن رفتارهای غیر مشارکتی ، شرکت کنندگان را تشویق کنند. اگر این کار را نکنند ، بی اعتمادی و گریز بیش از حد ممکن است. ارکستریتورها به دلیل روابطشان با مشتری در این روند مهم هستند ، تحقیقات ما نشان می دهد ، در 95٪ مواردی که ما مطالعه کردیم ، مهم بودند.
ارکستریتورهای موفق با جابجایی از اعتماد به شرکت در اعتماد به اکوسیستم ، باعث تغییر رفتار شرکت کنندگان در برابر تعادل های همکاری می شوند. به عنوان مثال Airbnb در جلب اعتماد میزبانان و مهمانان خود تمرکز نمی کند. این در یک سطح مهم است ، اما آنچه مهمتر این است که میزبان و مهمان به یکدیگر اعتماد کنند. این شرکت پلتفرم خود را برای اطمینان از وقوع آن طراحی کرده است. رتبه بندی و بررسی مهمان اعتبار میزبان را تعیین می کند. همچنین ، با ارائه بیمه محافظت از میزبان ، Airbnb اطمینان حاصل کرده است که عملکرد پلتفرم آن اعتماد به اکوسیستم را ایجاد می کند.
عامل اعتماد سوم ؛ ارکستریتورها باید بازی هایی را که شرکت کنندگان اکوسیستم انجام می دهند تغییر شکل دهند تا به دلیل همکاری تبدیل شوند. آنها همچنین می توانند با اطمینان از شفافیت نقش ها ، همکاری را تقویت کنند. وقتی شرکت کنندگان انتظارات تعیین شده توسط ارکستر را برآورده می کنند ، این اعتماد سیستمی را تقویت می کند.
اعتماد را در پلتفرمهای اکوسیستم قرار دهید
اعتماد بر رفتار همه شرکت کنندگان در یک اکوسیستم تأثیر می گذارد ، که در کاهش سطح اعتماد در اکوسیستم های ناموفق و افزایش اعتماد به سیستم های موفق نقش دارد. در مطالعه ما ، اکوسیستم هایی که کار نکردند سطح بالایی از فرسایش اعتماد (44٪) ، اعتماد سازی ضعیف (29٪) یا هر دو (27٪) را نشان دادند. برعکس ، 76٪ از اکوسیستم های موفق اعتماد بالایی از سوی شرکت کنندگان به اکوسیستم های خود را نشان دادند ، در حالی که 24٪ افزایش اعتماد بین شرکت کنندگان را نشان دادند ، به تنهایی (11٪) یا همراه با اقدامات جاسازی شده اعتماد به اکوسیستم ها 13٪ را نشان دادند.
اعتماد هرگز نباید مورد توجه واقع شود. باید نتیجه اجرایی طراحی اکوسیستم باشد. رهبران باید با رهایی از این باور ساده لوحانه که اعتماد به طور خود به خود بوجود می آید ، به پلتفرم های اکوسیستم و سیستم های حاکم خود اعتماد ایجاد کنند. به عنوان مثال ، هنگام ورود eBay به چین ، فرض بر این بود که خریداران می توانند به فروشندگان برای ارائه محصولات و خدمات اعتماد کنند. این اتفاق در بسیاری از موارد به طور طبیعی رخ نداده است ، بنابراین خریداران در eBay به فروشندگان بی اعتماد هستند. آنها به پلتفرم های رقیبی مانند Taobao Group و Alibaba Group متصل شدند ، که این اشتباه را نمی کردند که تصور کنند فروشندگان به قول های خود عمل می کنند. درعوض ، Taobao با قرار دادن اقدامات اعتماد سازی در پلتفرم اطمینان حاصل کرد که این کار را انجام می دهند. به طور معمول ، پول را در طلب فروشنده نگه می دارد تا زمانی که خریدار مطابقت با تحویل کالا را تأیید کند. این اندازه گیری ممکن است مبهم به نظر برسد ، اما همکاری بین خریداران و فروشندگان Taobao را تضمین کرده است و به موفقیت اکوسیستم در چین دامن می زند.
عامل چهارم اعتماد: ارکستریتور ها باید اکوسیستم هایی ایجاد کنند که در آن تعاملات و روابط بین شرکت کنندگان باعث ایجاد اعتماد و پایداری آنها شود. آنها هرگز نباید آن را به شانس واگذار کنند. جاسازی اعتماد در عملکرد سیستم عامل ها ، اطمینان از جزئی شدن فعالیت روزمره آن را تضمین می کند.
از ترکیب ابزارهای اعتماد سازی استفاده کنید
ارکستریتور های اکوسیستم می توانند از انواع مختلفی برای اعتماد سازی استفاده کنند. گزینه های آنها شامل مشوق های پولی ، استانداردها ، قوانین و در چند وقت اخیر راه حل های دیجیتالی مانند رتبه بندی و بلاکچین است که جعبه ابزار اعتماد را گسترش داده است.
با این حال ، ظهور سیستم پلتفرمهای دیجیتالی منجر به این نتیجه گیری آسان شده است که فناوری برای اطمینان از اعتماد به یک اکوسیستم کافی است. خیلی دور از واقعیت است هیچ ابزار یا فناوری واحدی وجود ندارد که بتواند اعتماد به یک اکوسیستم را ایجاد کند. در مطالعه ما ، ترکیب ابزارها برای موفقیت در 90٪ از اکوسیستم ها ضروری بود.
انواع مختلفی از ابزارها را می توان برای اطمینان از همکاری بین شرکت کنندگان در اکوسیستم ترکیب کرد. به عنوان مثال ، HopSkipDrive (HSD) را در نظر بگیرید ، یک شرکت اشتراک خودرو برای کودکان 1 تا 12 ساله که هنگام سفر بدون پدر و مادر خود باید از وسایل اجاره ای استفاده کنند. والدین می توانند از طریق یک برنامه تلفن همراه به این سرویس دسترسی پیدا کنند و تا شب قبل سفر آن را برنامه ریزی کنند. HSD سفرهای تک نفره خانوادگی و همچنین مسافرتی با جمع را با نرخ ثابت ارائه می دهد که یک خانواده می تواند آنها را تنظیم کرده و دیگران را به عضویت دعوت کند.
HSD که توسط سه مادر کارگر تنظیم شده است ، با استفاده از ترکیبی از چندین ابزار اطمینان حاصل می کند که والدین می توانند به رانندگان HSD اعتماد داشته باشند تا فرزندان خود را با خیال راحت در آنجا حمل کنند. . بازرسان رانندگان HSD بیشتر زنانی هستند که حداقل پنج سال تجربه در مراقبت از کودکان دارند. به گفته آنها CareDrivers باید یک مرحله غربالگری 15 مرحله ای را طی کنند. این کسب و کار بررسی های مربوط به پایگاه داده مجرمان و مجرمان جنسی را انجام می دهد ، سوابق رانندگی را بررسی می کند و سپس قبل از استخدام رانندگان ، با آنها مصاحبه و اثر انگشت آنها راثبت می کند.
نظارت بر. HSD از نرم افزار Zendrive برای نظارت بر رفتار راننده در زمان واقعی استفاده می کند. این نرم افزار می تواند تشخیص دهد که آیا راننده هنگام رانندگی با تلفن همراه صحبت می کند یا به او پیام می دهد. در طول سواری ، والدین می توانند از طریق یک برنامه تلفن همراه ، به روزرسانی شده و پیشرفت سفر فرزند خود را پیگیری کنند.
مشوق ها ی HSD با ارائه سواری بیشتر و درآمد بیشتر به رانندگان دارای امتیاز بهتر انگیزه هایی ایجاد می کند که احتمال رفتار نامناسب را کاهش داده و احتمال همکاری راننده را افزایش می دهد.
آشکار است که علم و هنر برای استفاده از ابزار برای جلب اعتماد شرکت کنندگان و اطمینان از رفتار صحیح در یک اکوسیستم وجود دارد. چالش ، یافتن ترکیبی از ابزارهایی است که منجر به همکاری همه شرکت کنندگان شود .
عامل اعتماد شماره 5: ارکستریتورها ، خوب است تصدیق کنند که هیچ عامل خاصی وجود ندارد که باعث اعتماد به اکوسیستم شود. آنها باید از ترکیبی از چندین ابزار ایجاد اعتماد استفاده کنند که منجر به ایجاد محیط و فرهنگ مناسب در اکوسیستم شود ، همکاری بین شرکت کنندگان را تقویت کرده و موفقیت اکوسیستم را با گذشت زمان تضمین کند.
شرکت هایی که قصد ایجاد اکوسیستم را دارند باید از همان ابتدا اعتماد را در پلتفرم های خود طراحی کنند. انجام این کار ، از یک طرف ، عملکرد اکوسیستم را افزایش می دهد ، زیرا اعتماد همکاری بیشتر بین شرکت کنندگان را تحت تأثیر قرار می دهد. از طرف دیگر ، اعتماد از اکوسیستم محافظت می کند ، زیرا اثرات شبکه ای را ایجاد می کند که رشد آن را ایجاد می کند. بنابراین ، اکوسیستم ها از طریق اعتماد مزیت های رقابتی ایجاد می کنند. مهمتر از همه ، اکوسیستم هایی که در طول زمان اعتماد به آنها افزایش می یابد ، به سطح کمتری از هماهنگی نیاز دارند. هر یک از شرکت کنندگان بر دیگران تأثیر می گذارد و تحت تأثیر آنها قرار می گیرد و یک اکوسیستم در حال تکامل ایجاد می کند که می تواند در طولانی مدت خود را حفظ کند. https://www.bcg.com
