16 مارس 2021توسط کیران جولین ، آزمایشگاه ملی لارنس برکلی
وقتی صحبت از وسایل نقلیه الکتریکی به خصوص برای کامیون های سنگین می شود ، محدودیت های فناوری باتری اغلب به عنوان مانع اصلی تلقی می شود. با این حال ، یک تحلیل جدید نتیجه گرفته که عدم وجود سیاست های مناسب در مورد مشوق های پذیرش ، زیرساخت های شارژ و قیمت گذاری برق است که از برق رسانی گسترده ناوگان حمل و نقل تجاری جلوگیری می کند.
محققان گروه آزمایشگاه ملی لارنس برکلی (آزمایشگاه برکلی) و دانشگاه کالیفرنیا ، لس آنجلس مطالعه جدیدی را منتشر کردند که اولویت بندی سیاست های عمومی را برای کمک به تبدیل کامیون ها از سوخت گازوئیل به الکتریکی را منتشر کرد. انجام این کار به معنای دستاوردهای بزرگ در رسیدگی به بحران آب و هوا و جلوگیری از مرگ زودرس در اثر آلودگی هوا در خصوص وسایل نقلیه محلی است که به طور نامتناسبی بر جوامع تأثیر می گذارد.
این مطالعه کل هزینه مالکیت یک کامیون برقی در دوره عمر ش را در مقایسه با کامیون دیزل بررسی می کند. با استفاده از قیمت فعلی بسته باتری و فرض برد 375 مایل ، محققان دریافتند که یک کامیون برقی 13 درصد در هر مایل و نیز هزینه کل مالکیت با صرفه جویی خالص 200000 دلار در طول عمر خود دارد. در این بررسی کل هزینه تجزیه و تحلیل شده و قیمت خرید و هزینه های عملیاتی در طول عمر کامیون را در نظر می گیرد.
محققان همچنین نشان دادند که کاهش هزینه های باتری در آینده – همراه با یک طراحی آیرودینامیکی بیشتر و مزایای درآمدزایی کاهش آلودگی – منجر به 50٪ در هر مایل هزینه مالکیت پایین تر در مقایسه با یک کامیون دیزل تا سال 2030 می شود. به گفته نویسندگان ، برقرسانی کامیون ها امکان پذیر است و گام بعدی این است که برای حرکت ناوگان حمل و نقل کشور به سمت استفاده گسترده از کامیون های برقی ، چه مواردی لازم است.
