31 ژوئیه 2020
این مطلب را در نظر بگیرید:
در جمعه ماه ژوئیه سال 2019 ، 11 خط هوایی 66 پرواز از واشنگتن دی سی به فرودگاه های منطقه نیویورک سیتی انجام دادند و هر 18 دقیقه یک بار پرواز می کنند.
همه آنها هواپیماهای بدنه باریک و یا جت های منطقه ای بودند – هواپیماهای کوچکی که از طریق برخی از بین برخی نقاط جهان و بین شهرها نیز مرتباً با اتصال به سفرهای با قطار سرویس می دادند.
اما در روز جمعه 17 ژوئیه امسال ، شرکتهای هواپیمایی فقط 15 پرواز را در آن مسیرها انجام دادند و عملیات حمل بار در حال از بین رفتن هستند . برای مثال Delta Air Lines در سه ماهه دوم فقط 34٪ از ظرفیت عملکرد کل خود را داشته و در مورد مسافران ، در ایجاد یک سفر نسبتاً بدون آشفتگی بسیار فراتر از این میزان از دست رفته است.
به همین ترتیب ، در ژوئیه 2019 تعداد پروازها به ۹۵ هواپیمای تجاری ، همه انواع یا جت های منطقه ای ، از ریودوژانیرو به سائوپائولو انجام شده بود و 31 پرواز پهن پیکر لندن را به مقصد نیویورک ترک کردند.
ولیکن امسال فقط 31 پرواز روزانه ریو-سائو پائولو وجود دارد و سه پرواز روزانه لندن را به نیویورک پیوند می دهد.
اینکه رکود هواپیمایی به طور کامل در صنعت هوایی در حال بروز و ظهور باشد ، در 29 ژوئیه آشکار شد وقتی Boeing اعلام کرد در حال برنامه ریزی انقباضی عمده ای است.
این شرکت تولید 777 را به دو فروند ماهانه کاهش می دهد ، که از 5 مورد در سال گذشته به این تعداد افت کرده است ومدل 787 نسبت به ۱۴عدد ماهانه در سال گذشته به 6 فروند در ماه کاهش یافته است.
علاوه بر این ، بوئینگ در حال بررسی این مسئله است که آیا ادامه تولید 787 این محصول در اورت یا شارلستون شمالی ، منطقی است.
گرچه دیوید کالهون ، مدیر اجرایی می گوید که بوئینگ قصد دارد 787 را پس از اعمال اصلاحاتی به بازار بیاورد ، اما تحلیلگران شک دارند که نرخ های Dreamliner به جایی که در آن بوده اند باز می گردد یا نه .
ایرباس به همین ترتیب تولید محدوده تجاری خود را نیز کمرنگ کرده است و ناظران صنعت گمان می کنند که کاهش های بیشتری در حال وقوع است.
این انقباضات سؤالاتی را برانگیخته است که آیا هواپیماهای مسافربری از میزان افزایش تاریخی در سالهای اخیر خود داشته اند در معرض ضعف بازار قرار دارند .
تحلیلگر این صنعت ، ریچارد ابولافیا ، نرخ 787 در ۱۴ ماهه بوئینگ در سال 2019را “جنون” می نامد.
در حال حاضر ، با توجه به اینکه بیشتر شرکت های حمل و نقل بدنبال خریدو دریافت هواپیمای جدید – بخصوص پهن پیکر – را نمی خواهند ، و باید سریعاً کوچکتر شوند.
صنایع هواپیمایی و هوافضا قبلاً رکودهای سختی را پشت سر گذاشته بودند ، اما دامنه آنها در مقابل سقوط امسال با جند برابر رشد حیرت انگیز ، بی بند وبار چند ساله ، و آنچه در آسمان به چشم می آید ، محدود به نظر می رسد.
مدیران هواپیمایی ها تأکید دارند که کسب و کارهای آنها به شکل قبل از ویروس بهبود می یابد. بسیاری از پیش بینی ها بازگشت به سطح 2019 را در سال 2023 یا 2024 رقم می زند ، اگرچه برخی معتقدند برای بازگشت کامل به زمان طولانی تری نیاز هست.
صنعت خود را بازیابی می کند ، اما مقیاس این واژگونی بسیار بی سابقه است و این موضوع سؤالات اساسی را مطرح می کند که آیا خطوط هوایی یا بخش تولیدی که از آن پشتیبانی می کند ، دوباره به وضعیتی مانند سال 2019 دست خواهد یافت ؟و آیا ممکن است این رکود اساسی آینده سفر هوایی را بهتر یا بدتر کند؟
با مشاهده تمام آنچه که در چهار ماهه و بصورت محدود بهبود یافته است ، پیش بینی ها خیلی دقیق نیست . https://www.flightglobal.com
