خسارات زیست محیطی معادل جنایت علیه بشریت در حال رسیدگی هستند.

6 سپتامبر 2021 نویسنده: کیت مکینتاش و جوجو مهتا، ریچارد راجرز

همانطور که بلایای فزاینده به وضوح نشان می‌دهد، آسیب شدید به محیط زیست جنایت علیه همه بشریت است. دادگاه کیفری بین المللی به جای واگذاری آن به قوانین هر یک از دولت‌ها، باید موضوع خسارات جدی به زیست بوم را به عنوان یک جنایت بین المللی به رسمیت بشناسد.

از آن‌جا که سیل، آتش سوزی، افزایش درجه حرارت زمین به صورت بی‌سابقه و بیماری‌های مشترک بین انسان و اقلیم و بحران زیست محیطی را نمی‌توان نادیده گرفت، ممکن است جهان در حال نزدیک شدن به توافق بر سر این باشد که آسیب جدی به محیط طبیعی ما فراتر از یک موضوع توافق‌نامه برای همکاری بوده و ممکن است جرم بین المللی محسوب شود.

آخرین باری که یک جرم بین المللی جدید معرفی شد، پس از جنگ جهانی دوم بود. منشورهای نورنبرگ و توکیو جنایات علیه بشریت را به جنایات جنگی موجود و جنایات علیه صلح (تجاوز) اضافه کردند و این ایده را تقویت کردند که برخی اقدامات آنقدر فجیع هستند که هر کسی که قربانی فوری باشد، همه ما را نگران می‌کند. بلافاصله پس از آن، در سال 1948، جنایت خاصی علیه بشریت – نسل کشی – در معاهده جدیدی گنجانیده شد.

در حال حاضر ممکن است ما شاهد یک موضوع و زمان مشابه در رابطه خود و با محیط زیست باشیم. ماه گذشته، یک هیئت مستقل و متنوع از وکلای بین المللی پیش نویس متن تعریف جنایت «زیست بوم» را منتشر کردند تا برای ثبت در اساسنامه دادگاه کیفری بین المللی (ICC) پیشنهاد شود.

شباهت‌ها روشن است: استفاده از اکوسید به عنوان یک جنایت بین المللی اذعان می‌کند که آسیب شدید به محیط زیست ما جنایت علیه همه ما است و ما دیگر نمی‌توانیم آن را به دولت‌های جداگانه بسپاریم.

این هیئت که توسط بنیاد Stop Ecocide تشکیل شد، این جنایت را به شرح زیر تعریف کرد: اقدامات غیرقانونی یا ناخواسته که با آگاهی از احتمال ایجاد صدمات شدید و گسترده یا طولانی مدت به محیط زیست انجام می‌شود.

اولاً، باید این احتمال وجود داشته باشد که آن‌ها به محیط زیست آسیب‌های شدید و گسترده یا بلندمدت وارد کنند. شدت در هر شرایطی ضروری است و خسارت احتمالی باید یا گسترده باشد (فراتر از محدوده‌ای محدود، عبور از مرزهای ایالتی، یا بر کل اکوسیستم یا تعداد زیادی از مردم تأثیر بگذارد)، یا طولانی مدت (برگشت ناپذیر یا غیر قابل جبران از طریق بازیابی طبیعی در داخل یک دوره زمانی معقول)

این امر شامل مواردی مانند آلودگی سمی یک مرکز جمعیت – تعداد زیادی از مردم، اما یک منطقه جغرافیایی نسبتاً محدود – یا تخریب یک اکوسیستم دریایی است، که ممکن است از نظر اندازه محدود باشد، اما برای همیشه از بین برود.

در حالت ایده آل، محیط زیست به اندازه کافی توسط قوانین ملی محافظت می‌شود و نقض شدید آن در زمره جنایات بین المللی خواهد بود. در صورت اعمال و اقدامات غیرقانونی با آن شرایط برخورد می‌کند. اما قوانین ملی متفاوت است و قوانین بین المللی محیط زیست محدودیت‌های کاملی را شامل نمی‌شود و برخی از اقدامات قانونی مجاز که به محیط زیست آسیب می‌رسانند از نظر اجتماعی مطلوب هستند: مسکن، حمل و نقل یا پروژه‌های زیربنایی مورد نیاز را در نظر بگیرید.

در چنین مواردی، قوانین بین المللی محیط زیست اصولی – بیش از همه اصل توسعه پایدار – را تعیین می‌کند که بر اساس آن د ولت‌ها باید رفتار کنند. اصطلاح ناخواسته در تعریف زیست بوم یک هدف معادل را ارائه می‌دهد و به اعمال مجاز قانونی که به دلیل سطح نامتناسب آسیب احتمالی، بی پروا هستند، پرداخته است.

برای به رسمیت شناخته شدن به عنوان یک جنایت بین المللی در کنار نسل کشی، جنایت علیه بشریت، جنایات جنگی و تجاوز، جنایت قتل عام به حمایت حداقل دو سوم کشورهای عضو ICC در حال حاضر در مجموع 123 کشور نیاز دارد. سپس برای هر کشوری که آن را تصویب کند، موثر خواهد بود.