نوآوری در مدیریت برای توسعه پایدار

Kolnegar Private Media (Management Innovation for Sustainable Development)

1 اردیبهشت 1403 9:16 ق.ظ

هیچ راه حل آب و هوایی بدون چین و آمریکا معنا ندارد

3 سپتامبر 2021  رت باتلر – دود در پکن، چین تصویر: ینس شات کنودسون

علی رغم تفاوت سیستم‌های سیاسی بین چین و ایالات متحده، لی شو، مسئول ارشد سیاست آب و هوا و انرژی در Greenpeace China، می‌گوید رویکردی که Greenpeace در چین استفاده می‌کند، مانند سایر نقاط، بر ایجاد اعتماد استوار است.

چین و ایالات متحده مسئول مقدار تقریبا نیمی از انتشار دی اکسید کربن جهان از انرژی هستند، در حالی که مصرف منابع دو کشور یکی از بزرگترین تهدیدها برای تنوع زیستی جهانی است. رسیدگی به این مسائل چین و ایالات متحده را به اهداف اصلی فعالان محیط زیست مانند گرین پیس، یکی از برجسته‌ترین سازمان‌های حامی جهان تبدیل کرده است.

لی شو، مسئول ارشد سیاست آب و هوا و انرژی در Greenpeace China، می‌گوید رویکردی که Greenpeace در چین استفاده می‌کند در واقع تفاوت چندانی با جاهای دیگر ندارد.

لی شوئو می‌گوید: «ایجاد اعتماد یک مهارت و هنر است و اعتماد مهم‌ترین عنصر در تجارت ما است – این چیزی است که طرف مقابل را به شما نزدیک می‌کند، حالتی که حتی اگر دیگران مخالف باشند به جایی که شما آمده‌اید احترام می‌گذارند.»

به همین ترتیب، لی شوئو می‌گوید که به نظر می‌رسد هر دو کشور در تعهدات خود در زمینه آب و هوا عقب افتاده‌اند.

او بیان می‌کند: «ایالات متحده و چین هر دو به صورت لفظی برای اقدامات اقلیمی عمل می‌کنند، اما نگرانی من این است که آن‌چه آن‌ها در عمل انجام می‌دهند هنوز با آن‌چه برای حفظ 1.5 درجه سانتیگراد لازم است فاصله زیادی دارد. ایالات متحده می‌خواهد 50 تا 52 درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا سال 2030 کاهش دهد. چین می‌خواهد تا سال 2060 به بی‌طرفی کربن برسد. اما هیچ یک از دو طرف تاکنون سیاست‌های مشخصی را پشت این اهداف قرار نداده‌اند. اگر فقط روی کاغذ بمانند آب و هوا فریب نمی‌خورد.»

هیچ راه حل آب و هوایی وجود ندارد بدون اینکه G2 به یک جهت حرکت کند. «ایالات متحده می‌تواند تمام تلاش خود را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای انجام دهد. تا زمانی که چین رعایت نکند، مشکل برطرف نمی‌شود و بالعکس.»

یکی دیگر از فرصت‌های کوتاه مدت برای چین و ایالات متحده برای همکاری در یک چالش فوری محیط زیستی، کنوانسیون ملل متحد در مورد تنوع زیستی (CBD) است. این رویداد که در ابتدا برای اکتبر 2020 برنامه ریزی شده بود، اکنون به دو قسمت تقسیم شده است: یک جلسه آنلاین سطح بالا در اکتبر و یک جلسه کنفرانس حضوری در بهار 2022 در کونمینگ. CBD قصد دارد چارچوب تنوع زیستی پس از 2020 را تعیین کند، کمی بیشتر از یک دهه پس از ملاقات CBD در ژاپن برای ایجاد اهداف تنوع زیستی آیچی، که امروزه عمدتا به نظر می‌رسد در کاهش بحران انقراض جهانی ناکام بوده است.

لی شوئو می‌گوید مانند توافقنامه‌های آب و هوایی قبلی، «CBD در تعیین آرزوها خوب بوده اما در اجرا ضعیف است.»

لی شوئو گفت: «نکته اصلی این است که آیا کونمینگ در اجرا و بسیج منابع تغییری ایجاد می‌کند یا خیر. اگر این‌طور نباشد، ممکن است به Aichi 2.0 تبدیل شود.»

او اضافه کرد: «نشانه های کمی در مورد مقابله کانمینگ با سوال سخت‌تر چگونه می‌توان به آن‌جا رسید وجود دارد. اگر این امر در چند ماه آینده تغییر نکند، متأسفانه کونمینگ توقف دیگری در سفر طولانی ضعف سیستماتیک CBD خواهد بود.«

https://www.eco-business.com

آیا این نوشته برایتان مفید بود؟

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *